Przysłów 5
1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
Mein Kind, merke auf meine Weisheit; neige dein Ohr zu meiner Lehre,
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
daß du bewahrest guten Rat und dein Mund wisse Unterschied zu halten.
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
Denn die Lippen der Hure sind süß wie Honigseim, und ihre Kehle ist glätter als Öl,
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
aber hernach bitter wie Wermut und scharf wie ein zweischneidiges Schwert.
Ihre Füße laufen zum Tod hinunter; ihre Gänge führen ins Grab. (Sheol h7585)
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
Sie geht nicht stracks auf dem Wege des Lebens; unstet sind ihre Tritte, daß sie nicht weiß, wo sie geht.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
So gehorchet mir nun, meine Kinder, und weichet nicht von der Rede meines Mundes.
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
Laß deine Wege ferne von ihr sein, und nahe nicht zur Tür ihres Hauses,
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
daß du nicht den Fremden gebest deine Ehre und deine Jahre dem Grausamen;
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
daß sich nicht Fremde von deinem Vermögen sättigen und deine Arbeit nicht sei in eines andern Haus,
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
und müssest hernach seufzen, wenn du Leib und Gut verzehrt hast,
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
und sprechen: “Ach, wie habe ich die Zucht gehaßt und wie hat mein Herz die Strafe verschmäht!
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
wie habe ich nicht gehorcht der Stimme meiner Lehrer und mein Ohr nicht geneigt zu denen, die mich lehrten!
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
Ich bin schier in alles Unglück gekommen vor allen Leuten und allem Volk.”
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Trink Wasser aus deiner Grube und Flüsse aus deinem Brunnen.
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
Laß deine Brunnen herausfließen und die Wasserbäche auf die Gassen.
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
Habe du aber sie allein, und kein Fremder mit dir.
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
Dein Born sei gesegnet, und freue dich des Weibes deiner Jugend.
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
Sie ist lieblich wie die Hinde und holdselig wie ein Reh. Laß dich ihre Liebe allezeit sättigen und ergötze dich allewege in ihrer Liebe.
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
Mein Kind, warum willst du dich an der Fremden ergötzen und herzest eine andere?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
Denn jedermanns Wege sind offen vor dem HERRN, und er mißt alle ihre Gänge.
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
Die Missetat des Gottlosen wird ihn fangen, und er wird mit dem Strick seiner Sünde gehalten werden.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
Er wird sterben, darum daß er sich nicht will ziehen lassen; und um seiner großen Torheit willen wird's ihm nicht wohl gehen.
