Przysłów 5
1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
Mein Sohn! Merk wohl auf meine Weisheit und neige meiner Einsicht hin dein Ohr!
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
Alsdann behältst du Einsicht, und deine Lippen wahren Klugheit.
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
Von Honigseim triefen die Lippen eines fremden Weibes; sein Gaumen ist noch glätter selbst als Öl.
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Am Ende aber ist sie bitter wie der Wermut und scharf wie ein zweischneidig Schwert.
Zum Tode gehn die Füße, die sie besuchen, zur Unterwelt die Schritte, die zu ihr lenken. (Sheol h7585)
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
Geht sie den Weg des Lebens? Irrpfade nur sind ihre Bahnen; sie weiß es nicht.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
Nun, meine Söhne, hört auf mich! Von meines Mundes Reden weichet nicht!
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
Halt ferne deinen Weg von ihr! Komm nicht der Türe ihres Hauses nahe!
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
Sonst mußt du deine Kraft mit einer Fremden, mit einer Unbarmherzigen dein Lager teilen.
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
Und Fremde werden satt durch deine Arbeit, und deiner Mühen Preis wird einem andern Haus zuteil.
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
Und schließlich mußt du stöhnen, wenn Leib und Fleisch dir schwinden,
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
und mußt bekennen: "Ach, daß ich Zucht gehaßt und daß mein Herz die Warnung hat verschmäht,
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
daß ich der Stimme meiner Lehrer nicht gehorcht und nicht mein Ohr geliehen meinen Lehrmeistern!
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
Fast wäre ich geworden "alles Böse in der Gemeinde und Versammlung".
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Aus deiner Grube Wasser trink; nur was aus deinem Brunnen quillt!
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
Nicht sollen deine Ströme sich nach außen gießen, nicht auf die freien Plätze deine Wasserbäche!
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
Sie sollen dir allein gehören und nicht den Fremden neben dir!
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
Gesegnet sei dein Born! Erfreu dich an dem Weibe deiner Jugend,
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
an dieser Hindin gar so lieb, an der Gazelle, also fein! Allzeit kann ihre Liebe dich berauschen; du kannst dich ihrem Lieben immerdar ergeben.
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
Warum nur wolltest du, mein Sohn, dich einer anderen ergeben, umarmen einer Fremden Busen?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
Klar liegen vor des Herren Auge eines jeden Wege; auf alle seine Pfade hat er acht.
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
Den Frevler nimmt gefangen seine Schuld; gebunden wird er mit den Stricken seiner Sünde.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
Er stirbt aus Mangel an Botmäßigkeit und durch die große Torheit, der er sich ergeben.
