Przysłów 5
1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
Mon fils, sois attentif à ma sagesse, et à ma prudence incline ton oreille,
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
Afin que tu veilles sur tes pensées, et que tes lèvres conservent la discipline. Prends garde à l’artifice fallacieux de la femme;
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
Car c’est un rayon distillant le miel, que les lèvres d’une prostituée, et plus brillant que l’huile est son gosier;
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Mais ses derniers moments sont amers comme l’absinthe, et perçants comme un glaive à deux tranchants.
Ses pieds descendent à la mort, et jusqu’aux enfers ses pas pénètrent. (Sheol h7585)
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
Ils ne marchent point par le sentier de la vie: ses pas sont incertains, et on ne peut les découvrir.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
Maintenant donc, mon fils, écoute-moi, et ne t’écarte pas des paroles de ma bouche.
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
Eloigne d’elle ta voie, et ne t’approche pas de la porte de sa maison.
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
Ne donne pas à des étrangers ton honneur, et tes années à un cruel vengeur,
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
De peur que des étrangers ne soient comblés de tes biens, et que tes travaux n’aillent dans la maison d’un autre,
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
Et que tu ne gémisses à la fin, quand tu auras consumé tes chairs et ton corps; et que tu ne dises:
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
D’où vient que j’ai déteste la discipline, et qu’aux remontrances n’a pas acquiescé mon cœur,
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
Et que je n’ai pas écouté la voix de ceux qui m’instruisaient, et qu’à mes maîtres je n’ai pas incliné mon oreille?
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
J’ai été presque dans toute sorte de maux au milieu de l’assemblée et de la réunion.
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Bois de l’eau de ta citerne, et de l’eau vive de ton puits:
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
Que les cours de tes fontaines soient dirigés au dehors; et dans les rues partage tes eaux.
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
Possède-les seul, et que des étrangers n’y aient point de part avec toi.
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
Que ta source soit bénie; et réjouis-toi avec la femme de ta jeunesse;
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
Qu’elle te soit une biche très chère, un très agréable faon; que ses charmes t’enivrent en tout temps; et que dans son amour soit toujours ta joie.
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
Pourquoi, mon fils, seras-tu séduit par une étrangère, et reposeras-tu dans le sein d’une autre?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
Le Seigneur regarde les voies de l’homme, et il considère tous ses pas.
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
Ses iniquités saisissent l’impie, et par les liens de ses propres péchés, il est enchaîné.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
Il mourra, parce qu’il n’a pas eu de discipline, et c’est par l’excès de sa folie qu’il sera trompé.
