Przysłów 5
1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
Mon fils, sois attentif à ma sagesse, et prête l’oreille à mon intelligence,
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
afin que tu conserves la réflexion, et que tes lèvres gardent la science.
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
Car les lèvres de l’étrangère distillent le miel, et son palais est plus doux que l’huile.
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Mais à la fin elle est amère comme l’absinthe, aiguë comme un glaive à deux tranchants.
Ses pieds descendent vers la mort, ses pas vont droit au schéol. (Sheol h7585)
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
Elle ne considère pas le chemin de la vie, ses pas s’en vont incertains elle ne sait où.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
Et maintenant, mes fils, écoutez-moi, et ne vous écartez pas des paroles de ma bouche.
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
Eloigne d’auprès d’elle ton chemin, ne t’approche pas de la porte de sa maison,
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
de peur que tu ne livres à d’autres la fleur de ta jeunesse, et tes années au tyran cruel;
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
de peur que des étrangers ne se rassasient de tes biens, et que le fruit de ton travail ne passe dans la maison d’autrui;
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
de peur que tu ne gémisses à la fin, quand ta chair et ton corps seront consumés,
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
et que tu ne dises: Comment donc ai-je pu haïr la correction, et comment mon cœur a-t-il dédaigné la réprimande?
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
Comment ai-je pu ne pas écouter la voix de mes maîtres, ne pas prêter l’oreille à ceux qui m’instruisaient?
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
J’ai failli en venir au comble du malheur, au milieu du peuple et de l’assemblée.
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Bois l’eau de ta citerne, les ruisseaux qui sortent de ton puits.
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
Que tes sources se répandent au dehors, que tes ruisseaux coulent sur les places publiques!
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
Qu’ils soient pour toi seul, et non pour des étrangers avec toi!
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
Que ta source soit bénie, et mets ta joie dans la femme de ta jeunesse.
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
Biche charmante, gracieuse gazelle, — que ses charmes t’enivrent en tout temps, sois toujours épris de son amour!
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
Pourquoi, mon fils, t’éprendrais-tu d’une étrangère, et embrasserais-tu le sein d’une inconnue?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
Car devant les yeux de Yahweh sont les voies de l’homme, il considère tous ses sentiers.
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
Le méchant est pris dans ses propres iniquités, il est saisi par les liens de son péché.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
Il mourra faute de correction, il sera trompé par l’excès de sa folie.
