< Przysłów 5 >
1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
Poikani, kuuntele minun viisauttani, kallista korvasi minun taidolleni
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
ottaaksesi vaarin taidollisuudesta, ja huulesi säilyttäkööt tiedon.
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
Sillä hunajaa tiukkuvat vieraan vaimon huulet, hänen suunsa on öljyä liukkaampi.
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Mutta lopulta hän on karvas kuin koiruoho, terävä kuin kaksiteräinen miekka.
5 Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol )
Hänen jalkansa kulkevat alas kuolemaan, tuonelaan vetävät hänen askeleensa. (Sheol )
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
Ei käy hän elämän tasaista polkua, hänen tiensä horjuvat hänen huomaamattaan.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
Niinpä, lapset, kuulkaa minua, älkää väistykö minun suuni sanoista.
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
Pidä tiesi kaukana tuollaisesta äläkä lähesty hänen majansa ovea,
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
ettet antaisi muille kunniaasi etkä vuosiasi armottomalle,
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
ettei sinun tavarasi ravitsisi vieraita, sinun vaivannäkösi joutuisi toisen taloon
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
ja ettet lopulta päätyisi huokailemaan ruumiisi ja lihasi riutuessa
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
ja sanomaan: "Miksi minä kuritusta vihasin ja sydämeni halveksui nuhdetta?
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
Miksi en kuullut neuvojaini ääntä, kallistanut korvaani opettajilleni?
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
Olin joutua kokonaan turmion omaksi keskellä seurakunnan ja kansankokouksen."
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Juo vettä omasta säiliöstäsi, sitä, mikä omasta kaivostasi juoksee.
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
Vuotaisivatko sinun lähteesi kadulle, toreille sinun vesiojasi!
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
Olkoot ne sinun omasi yksin, älkööt vierasten sinun ohessasi.
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
Olkoon sinun lähteesi siunattu, ja iloitse nuoruutesi vaimosta.
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
Armas peura, suloinen vuorikauris-hänen rintansa sinua aina riemulla ravitkoot, hurmautuos alati hänen rakkaudestaan.
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
Miksi, poikani, hurmautuisit irstaaseen naiseen ja syleilisit vieraan vaimon povea?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
Sillä Herran silmien edessä ovat miehen tiet, ja hän tutkii kaikki hänen polkunsa.
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
Jumalattoman vangitsevat hänen rikoksensa, ja hän tarttuu oman syntinsä pauloihin.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
Kurittomuuteensa hän kuolee ja suistuu harhaan suuressa hulluudessaan.