< Przysłów 5 >
1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
My son, attend unto my wisdom; incline thine ear to my understanding:
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
That thou mayest preserve discretion, and that thy lips may keep knowledge.
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
For the lips of a strange woman drop honey, and her mouth is smoother than oil:
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
But her latter end is bitter as wormwood, sharp as a two-edged sword.
5 Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol )
Her feet go down to death; her steps take hold on Sheol; (Sheol )
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
So that she findeth not the level path of life: her ways are unstable [and] she knoweth [it] not.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
Now therefore, [my] sons, hearken unto me, and depart not from the words of my mouth.
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
Remove thy way far from her, and come not nigh the door of her house:
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
Lest thou give thine honour unto others, and thy years unto the cruel:
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
Lest strangers be filled with thy strength; and thy labours [be] in the house of an alien;
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
And thou mourn at thy latter end, when thy flesh and thy body are consumed,
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
And say, How have I hated instruction, and my heart despised reproof;
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
Neither have I obeyed the voice of my teachers, nor inclined mine ear to them that instructed me!
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
I was well nigh in all evil in the midst of the congregation and assembly.
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Drink waters out of thine own cistern, and running waters out of thine own well.
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
Should thy springs be dispersed abroad, and rivers of water in the streets?
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
Let them be for thyself alone, and not for strangers with thee.
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
Let thy fountain be blessed; and rejoice in the wife of thy youth.
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
[As] a loving hind and a pleasant doe, let her breasts satisfy thee at all times; and be thou ravished always with her love.
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
For why shouldest thou, my son, be ravished with a strange woman, and embrace the bosom of a stranger?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
For the ways of man are before the eyes of the LORD, and he maketh level all his paths.
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
His own iniquities shall take the wicked, and he shall be holden with the cords of his sin.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
He shall die for lack of instruction; and in the greatness of his folly he shall go astray.