Przysłów 5
1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
Sine moj, čuj moju mudrost, prigni uho mojoj razboritosti
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
da sačuvaš oprez, da ti usne zadrže znanje.
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
Jer s usana žene preljubnice kaplje med i nepce joj je glađe od ulja,
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
ali je ona naposljetku gorka kao pelin, oštra kao dvosjekli mač.
Njene noge silaze k smrti, a koraci vode u Podzemlje. (Sheol h7585)
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
Ona ne pazi na put života, ne mari što su joj staze kolebljive.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
Zato me sada poslušaj, sine, i ne odstupaj od riječi mojih usta.
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
Neka je put tvoj daleko od nje i ne približuj se vratima njezine kuće,
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
da drugima ne bi dao svoju slavu i okrutnima svoje godine;
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
da se ne bi tuđinci nasitili tvoga dobra i da tvoja zaslužba ne ode u tuđu kuću;
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
da ne ridaš na koncu kad ti nestane tijela i puti
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
i da ne kažeš: “Oh, kako sam mrzio pouku i kako mi je srce preziralo ukor!
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
I ne slušah glasa svojih učitelja, niti priklonih uho onima što me poučavahu.
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
I umalo ne zapadoh u svako zlo, usred zbora i zajednice!”
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Pij vodu iz svoje nakapnice i onu što teče iz tvoga studenca.
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
Moraju li se tvoji izvori razlijevati i tvoji potoci teći ulicama?
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
Nego neka oni budu samo tvoji, a ne i tuđinaca koji su uza te.
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
Neka je blagoslovljen izvor tvoj i raduj se sa ženom svoje mladosti:
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
neka ti je kao mila košuta i ljupka gazela, neka te grudi njene opajaju u svako doba, njezina ljubav zatravljuje bez prestanka!
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
TÓa zašto bi se, sine moj, zanosio preljubnicom i grlio tuđinki njedra?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
Jer pred Jahvinim su očima čovjekovi putovi i on motri sve njegove staze.
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
Opakoga će uhvatiti njegova zloća i sapet će ga užad njegovih grijeha.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
Umrijet će jer nema pouke, propast će zbog svoje goleme gluposti.
