Przysłów 31
1 Słowa króla Lemuela, proroctwo, którego nauczyła go jego matka.
Paroles du roi Lemuel, l’oracle que sa mère lui enseigna:
2 Cóż, synu mój? Cóż, synu mojego łona? I cóż, synu moich ślubów?
Quoi, mon fils? et quoi, fils de mon ventre? et quoi, fils de mes vœux?
3 Nie oddawaj kobietom swej siły ani twoich dróg temu, co [prowadzi] do zguby królów.
Ne donne point ta force aux femmes, ni tes voies à celles qui perdent les rois.
4 Nie królom, o Lemuelu, nie królom wypada pić wina i nie książętom bawić się mocnym napojem;
Ce n’est point aux rois, Lemuel, ce n’est point aux rois de boire du vin, ni aux grands [de dire]: Où sont les boissons fortes?
5 By pijąc, nie zapomnieli praw i nie wypaczyli sprawy wszystkich ludzi uciśnionych.
de peur qu’ils ne boivent, et n’oublient le statut, et ne fassent fléchir le jugement de tous les fils de l’affliction.
6 Dajcie mocny napój ginącym, a wino strapionym na duchu.
Donnez de la boisson forte à celui qui va périr, et du vin à ceux qui ont l’amertume dans le cœur:
7 Niech się napiją i zapomną o swoim ubóstwie, i niech nie pamiętają więcej swego utrapienia.
qu’il boive et qu’il oublie sa pauvreté, et ne se souvienne plus de ses peines.
8 Otwórz swe usta dla niemych w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
Ouvre ta bouche pour le muet, pour la cause de tous les délaissés.
9 Otwórz swe usta, sądź sprawiedliwie i broń sprawy ubogiego i nędzarza.
Ouvre ta bouche, juge avec justice, et fais droit à l’affligé et au pauvre.
10 Któż znajdzie kobietę cnotliwą? Jej wartość przewyższa perły.
Une femme vertueuse! Qui la trouvera? Car son prix est bien au-delà des rubis.
11 Serce męża jej ufa i zysku mu nie zabraknie.
Le cœur de son mari se confie en elle, et il ne manquera point de butin.
12 Dobro mu będzie wyświadczać, a nie zło, po wszystkie dni swego życia.
Elle lui fait du bien et non du mal, tous les jours de sa vie.
13 Szuka wełny i lnu i chętnie pracuje swymi rękami.
Elle cherche de la laine et du lin, et travaille de ses mains avec joie.
14 Podobna jest do okrętów handlowych; przywozi żywność z daleka.
Elle est comme les navires d’un marchand, elle amène son pain de loin.
15 Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i daje pokarm swoim domownikom i odpowiednią porcję swym służącym.
Elle se lève quand il est encore nuit, et elle donne la nourriture à sa maison, et la tâche à ses servantes.
16 Myśli o polu i kupuje je; z zarobku swych rąk sadzi winnice.
Elle pense à un champ, et elle l’acquiert; du fruit de ses mains elle plante une vigne.
17 Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona.
Elle ceint ses reins de force, et fortifie ses bras.
18 Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie.
Elle éprouve que son trafic est bon; de nuit sa lampe ne s’éteint pas.
19 Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono.
Elle met la main à la quenouille, et ses doigts tiennent le fuseau.
20 Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza.
Elle étend sa main vers l’affligé, et tend ses mains au nécessiteux.
21 Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat.
Elle ne craint pas la neige pour sa maison, car toute sa maison est vêtue d’écarlate.
22 Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury.
Elle se fait des tapis; le fin coton et la pourpre sont ses vêtements.
23 Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi.
Son mari est connu dans les portes quand il s’assied avec les anciens du pays.
24 Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi.
Elle fait des chemises, et les vend; et elle livre des ceintures au marchand.
25 Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości.
Elle est vêtue de force et de dignité, et elle se rit du jour à venir.
26 Otwiera swe usta mądrze i na jej języku [jest] prawo miłosierdzia.
Elle ouvre sa bouche avec sagesse, et la loi de la bonté est sur sa langue.
27 Dogląda spraw swego domu i nie je chleba próżniactwa.
Elle surveille les voies de sa maison, et ne mange pas le pain de paresse.
28 Jej dzieci powstają i błogosławią jej, mąż także ją chwali:
Ses fils se lèvent et la disent bienheureuse, son mari [aussi], et il la loue:
29 Wiele kobiet poczynało sobie cnotliwie, ale ty przewyższasz je wszystkie.
Plusieurs filles ont agi vertueusement; mais toi, tu les surpasses toutes!
30 Wdzięk [jest] zwodniczy i piękność próżna, [lecz] kobieta, która się boi PANA, jest godna pochwały.
La grâce est trompeuse, et la beauté est vanité; la femme qui craint l’Éternel, c’est elle qui sera louée.
31 Dajcie jej z owocu jej rąk i niech jej czyny chwalą ją w bramach.
Donnez-lui du fruit de ses mains, et qu’aux portes ses œuvres la louent.
