Przysłów 31
1 Słowa króla Lemuela, proroctwo, którego nauczyła go jego matka.
Lemuel siangpahrang ih palunghahaih lok, amno mah patuk ih lok loe hae tiah oh;
2 Cóż, synu mój? Cóż, synu mojego łona? I cóż, synu moich ślubów?
aw ka capa, aw ka zok thung ih ka capa, aw lokkamhaih ka capa,
3 Nie oddawaj kobietom swej siły ani twoich dróg temu, co [prowadzi] do zguby królów.
na thacakhaih to nongpatanawk khaeah patoh hmah loe, siangpahrang hum koeh kaminawk caehhaih loklam to pazui hmah.
4 Nie królom, o Lemuelu, nie królom wypada pić wina i nie książętom bawić się mocnym napojem;
Aw Lemuel, siangpahrangnawk loe misurtui naek han om ai; angraengnawk loe misurtui paqui han amcuk ai;
5 By pijąc, nie zapomnieli praw i nie wypaczyli sprawy wszystkich ludzi uciśnionych.
nihcae mah nae o nahaeloe, patukhaih lok to pahnet o ueloe, amtang kami han toenghaih hoiah lokcaekhaih to amkhraeng o taak ving moeng tih.
6 Dajcie mocny napój ginącym, a wino strapionym na duchu.
Anghmaa angtaa kami hanah mu to paek oh loe, palungboeng kami hanah misurtui to paek oh.
7 Niech się napiją i zapomną o swoim ubóstwie, i niech nie pamiętają więcej swego utrapienia.
Anih mah amtanghaih hoi patangkhanghaih pahnet hanah nae nasoe.
8 Otwórz swe usta dla niemych w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
Amtang kaminawk mah hak han koi hmuen to a hak o thai hanah, lokthui thai ai kaminawk to lokthuih abomh oh.
9 Otwórz swe usta, sądź sprawiedliwie i broń sprawy ubogiego i nędzarza.
Lok to thui ah loe, toenghaih hoiah lok to caek ah; amtang kami hoi mithoenawk mah hak han koi hmuen to paek oh.
10 Któż znajdzie kobietę cnotliwą? Jej wartość przewyższa perły.
Mi mah maw tuinuen kahoih zu to hnu thai tih? To nongpata loe atho kana thlung kathim pongah atho oh kue.
11 Serce męża jej ufa i zysku mu nie zabraknie.
A sava mah anih to oep ueloe, amtanghaih hoiah loih tih.
12 Dobro mu będzie wyświadczać, a nie zło, po wszystkie dni swego życia.
To baktih nongpata loe a sava hanah kasae hmuen to sah ai; a hing thung kahoih hmuen to a sinh pae.
13 Szuka wełny i lnu i chętnie pracuje swymi rękami.
Anih loe tuumui hoi pathlah to pakrong moe, a koeh baktiah a ban hoiah tok to a sak.
14 Podobna jest do okrętów handlowych; przywozi żywność z daleka.
Anih loe hmuenmae zawhaih palongpui baktiah oh moe, angthla parai ahmuen hoiah caaknaek to a phawh.
15 Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i daje pokarm swoim domownikom i odpowiednią porcję swym służącym.
Anih loe khodai ai naah angthawk moe, a imthung takoh hanah caaknaek to patoem pae, a tamna nongpatanawk hanah caaknaek to a paek.
16 Myśli o polu i kupuje je; z zarobku swych rąk sadzi winnice.
Anih loe poek het moe, lawk doeh a qanh; a toksakhaih atho hoiah misurkung to a tlingh.
17 Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona.
Anih loe kaengkaeh to kacakah angzaeng moe, a ban to thacaksak.
18 Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie.
Anih mah zawh ih hmuenmae loe atho oh; anih ih hmaiim doeh aqum puek dueh mak ai.
19 Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono.
A ban hoiah lahat to a kaeh moe, a ban hoiah kahni to a sak.
20 Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza.
Amtang kaminawk to a khetzawn, ue, mithoenawk to abomh.
21 Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat.
Anih ih imthung takoh loe kahni kamling to angkhuk o boih pongah, dantui krah cadoeh tasoehhaih tawn ai.
22 Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury.
Angmah hanah kahni to a sak moe, rong kamling hup puu ngan laihaw to angkhuk.
23 Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi.
Anih ih sava loe vangpui khongkhanawk ah prae thung ih kacoehtanawk hoi nawnto anghnut moe, ahmin amthang kami ah oh.
24 Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi.
Anih loe puu ngan kahni to sak moe, a zawh; kaziinawk doeh hmuenmae zaw kami khaeah a zawh.
25 Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości.
Anih loe thacak moe, khingya koi khukbuen hoiah amthoep; anih loe angzo han koi atue ah anghoehaih hoiah khosah tih.
26 Otwiera swe usta mądrze i na jej języku [jest] prawo miłosierdzia.
Anih loe palunghahaih hoiah lok to thuih, anih ih pahni ah tahmenhaih lok to oh.
27 Dogląda spraw swego domu i nie je chleba próżniactwa.
Anih loe angmah ih imthung takoh to kahoih ah khetzawn, thasethaih buh to caa ai.
28 Jej dzieci powstają i błogosławią jej, mąż także ją chwali:
A caanawk loe angthawk o moe, amno to tahamhoihaih paek o; a sava mah doeh anih to pakoeh.
29 Wiele kobiet poczynało sobie cnotliwie, ale ty przewyższasz je wszystkie.
Paroeai kami ih canunawk mah kahoih hmuen to sak o; toe nang mah loe nihcae to na takrenh boih.
30 Wdzięk [jest] zwodniczy i piękność próżna, [lecz] kobieta, która się boi PANA, jest godna pochwały.
Lok kahoih loe alinghaih ah ni oh; kranghoihaih doeh azom pui ni; toe Angraeng zii nongpata loe, pakoehhaih hnu tih.
31 Dajcie jej z owocu jej rąk i niech jej czyny chwalą ją w bramach.
To baktih nongpata hanah a toksakhaih tangqum to paek oh; a toksakhaih mah anih to vangpui khongkha ah pakoeh nasoe.
