< Przysłów 29 >
1 Człowiek, który czyni twardym [swój] kark mimo częstych nagan, zostanie nagle zniszczony i pozbawiony ratunku.
Чоловік остере́жуваний, та твердошиїй, буде зламаний нагло, і ліку не буде йому.
2 Gdy sprawiedliwi są u władzy, lud się weseli, a gdy panują niegodziwi, lud wzdycha.
Коли мно́жаться праведні, радіє наро́д, як панує ж безбожний — то сто́гне наро́д.
3 Kto miłuje mądrość, raduje swego ojca, a kto zadaje się z nierządnicami, trwoni majątek.
Люди́на, що мудрість кохає, поті́шує батька свого, а хто попасає блудни́ць, той губить маєток.
4 Król utwierdza ziemię sądem, ale kto przyjmuje dary, burzy ją.
Цар утримує край правосу́ддям, а люди́на хаба́рна руйнує його.
5 Człowiek, który pochlebia swemu bliźniemu, rozciąga sieć przed jego nogami.
Люди́на, що другові своєму підле́щує, на сто́пах його па́стку ставить.
6 Grzech złego człowieka jest jego sidłem, ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
У провині люди́ни лихої знахо́диться па́стка, а справедливий радіє та ті́шиться.
7 Sprawiedliwy zważa na sprawę ubogich, [a] niegodziwemu nie zależy na jej poznawaniu.
Праведний знає про право вбогих, безбожний же не розуміє пізна́ння про це.
8 Szydercy prowadzą miasto w sidła, ale mądrzy odwracają gniew.
Люди глузли́ві підбу́рюють місто, а мудрі утишують гнів.
9 Jeśli mądry człowiek spiera się z głupim, czy się gniewa, czy się śmieje, nie [ma] pokoju.
Мудра люди́на, що праву́ється із нерозумним, то чи гні́вається, чи сміється, — споко́ю не знає.
10 Krwiożercy nienawidzą prawego, ale sprawiedliwi szukają jego duszy.
Кровоже́рці нена́видять праведного, справедливі ж шукають спасти його душу.
11 Głupi ujawnia cały swój umysł, a mądry zachowuje go na później.
Глупа́к уесь свій гнів увиявляє, а мудрий назад його стри́мує.
12 Jeśli władca słucha kłamstw, to wszyscy jego słudzy są niegodziwi.
Володар, що слухає сло́ва брехливого, — безбожні всі слу́ги його!
13 Ubogi i zdzierca spotykają się, a PAN obu oświeca oczy.
Убогий й гноби́тель стрічаються, — їм обом Господь очі освітлює.
14 Tron króla, który sądzi ubogich według prawdy, będzie umocniony na wieki.
Як цар правдою судить убогих, стоя́тиме трон його за́вжди.
15 Rózga i upomnienia dają mądrość, a samowolne dziecko przynosi wstyd swojej matce.
Різка й поу́ка премудрість дають, а дити́на, зали́шена тільки собі, засоро́млює матір свою.
16 Gdy niegodziwi się mnożą, to mnoży się i przestępstwo, lecz sprawiedliwi ujrzą ich upadek.
Як мно́жаться несправедливі — провина розмно́жується, але праведні бачитимуть їхній упа́док.
17 Karć swego syna, a da ci odpocząć i przyniesie rozkosz twojej duszy.
Карай сина свого — й він тебе заспоко́їть, і приє́мнощі дасть для твоєї душі.
18 Gdy nie ma proroctwa, lud ginie, a kto przestrzega prawa, jest błogosławiony.
Без пророчих виді́нь люд розбе́щений, коли ж стереже він Зако́на — блаженний.
19 Sługi nie poprawi się słowami, bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
Раб словами не буде пока́раний, — хоч він розуміє, але́ не послу́хає.
20 Widzisz człowieka, który jest pochopny w swoich słowach? Więcej nadziei dla głupca niż dla niego.
Чи бачив люди́ну, квапли́ву в словах своїх? — Більша надія глупце́ві, ніж їй!
21 Kto czule wychowuje sługę od młodości, na ostatek będzie go miał za syna.
Хто розпе́щує зма́лку свого раба, то кінець його буде невдячний.
22 Człowiek gniewliwy wszczyna spór, a człowiek porywczy mnoży grzechy.
Гнівли́ва люди́на викли́кує сварку, а лютий вчиняє багато провин.
23 Pycha człowieka poniża go, ale pokorny w duchu dostąpi chwały.
Горди́ня люди́ни її понижає, а чести набуває покірливий духом.
24 Wspólnik złodzieja nienawidzi swojej duszy; słyszy przekleństwa, a nie wydaje [go].
Хто ді́литься з зло́дієм, той нена́видить душу свою, — він чує прокля́ття, та не виявляє.
25 Strach przed człowiekiem zastawia sidła, ale kto ufa PANU, będzie bezpieczny.
Страх перед люди́ною па́стку дає, хто ж наді́ю складає на Господа, буде безпечний.
26 Wielu zabiega o względy władcy, ale sąd każdego człowieka pochodzi od PANA.
Багато шукають для себе обличчя володаря, та від Господа суд для люди́ни.
27 Bezbożny budzi odrazę w sprawiedliwych, a kto postępuje uczciwie, budzi odrazę w niegodziwych.
Наси́льник — оги́да для праведних, а простодоро́гий — оги́да безбожному.