Przysłów 29
1 Człowiek, który czyni twardym [swój] kark mimo częstych nagan, zostanie nagle zniszczony i pozbawiony ratunku.
[Viro qui corripientem dura cervice contemnit, repentinus ei superveniet interitus, et eum sanitas non sequetur.
2 Gdy sprawiedliwi są u władzy, lud się weseli, a gdy panują niegodziwi, lud wzdycha.
In multiplicatione justorum lætabitur vulgus; cum impii sumpserint principatum, gemet populus.
3 Kto miłuje mądrość, raduje swego ojca, a kto zadaje się z nierządnicami, trwoni majątek.
Vir qui amat sapientiam lætificat patrem suum; qui autem nutrit scorta perdet substantiam.
4 Król utwierdza ziemię sądem, ale kto przyjmuje dary, burzy ją.
Rex justus erigit terram; vir avarus destruet eam.
5 Człowiek, który pochlebia swemu bliźniemu, rozciąga sieć przed jego nogami.
Homo qui blandis fictisque sermonibus loquitur amico suo rete expandit gressibus ejus.
6 Grzech złego człowieka jest jego sidłem, ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
Peccantem virum iniquum involvet laqueus, et justus laudabit atque gaudebit.
7 Sprawiedliwy zważa na sprawę ubogich, [a] niegodziwemu nie zależy na jej poznawaniu.
Novit justus causam pauperum; impius ignorat scientiam.
8 Szydercy prowadzą miasto w sidła, ale mądrzy odwracają gniew.
Homines pestilentes dissipant civitatem; sapientes vero avertunt furorem.
9 Jeśli mądry człowiek spiera się z głupim, czy się gniewa, czy się śmieje, nie [ma] pokoju.
Vir sapiens si cum stulto contenderit, sive irascatur, sive rideat, non inveniet requiem.
10 Krwiożercy nienawidzą prawego, ale sprawiedliwi szukają jego duszy.
Viri sanguinum oderunt simplicem; justi autem quærunt animam ejus.
11 Głupi ujawnia cały swój umysł, a mądry zachowuje go na później.
Totum spiritum suum profert stultus; sapiens differt, et reservat in posterum.
12 Jeśli władca słucha kłamstw, to wszyscy jego słudzy są niegodziwi.
Princeps qui libenter audit verba mendacii, omnes ministros habet impios.
13 Ubogi i zdzierca spotykają się, a PAN obu oświeca oczy.
Pauper et creditor obviaverunt sibi: utriusque illuminator est Dominus.
14 Tron króla, który sądzi ubogich według prawdy, będzie umocniony na wieki.
Rex qui judicat in veritate pauperes, thronus ejus in æternum firmabitur.]
15 Rózga i upomnienia dają mądrość, a samowolne dziecko przynosi wstyd swojej matce.
[Virga atque correptio tribuit sapientiam; puer autem qui dimittitur voluntati suæ confundit matrem suam.
16 Gdy niegodziwi się mnożą, to mnoży się i przestępstwo, lecz sprawiedliwi ujrzą ich upadek.
In multiplicatione impiorum multiplicabuntur scelera, et justi ruinas eorum videbunt.
17 Karć swego syna, a da ci odpocząć i przyniesie rozkosz twojej duszy.
Erudi filium tuum, et refrigerabit te, et dabit delicias animæ tuæ.
18 Gdy nie ma proroctwa, lud ginie, a kto przestrzega prawa, jest błogosławiony.
Cum prophetia defecerit, dissipabitur populus; qui vero custodit legem beatus est.
19 Sługi nie poprawi się słowami, bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
Servus verbis non potest erudiri, quia quod dicis intelligit, et respondere contemnit.
20 Widzisz człowieka, który jest pochopny w swoich słowach? Więcej nadziei dla głupca niż dla niego.
Vidisti hominem velocem ad loquendum? stultitia magis speranda est quam illius correptio.
21 Kto czule wychowuje sługę od młodości, na ostatek będzie go miał za syna.
Qui delicate a pueritia nutrit servum suum postea sentiet eum contumacem.]
22 Człowiek gniewliwy wszczyna spór, a człowiek porywczy mnoży grzechy.
[Vir iracundus provocat rixas, et qui ad indignandum facilis est erit ad peccandum proclivior.
23 Pycha człowieka poniża go, ale pokorny w duchu dostąpi chwały.
Superbum sequitur humilitas, et humilem spiritu suscipiet gloria.
24 Wspólnik złodzieja nienawidzi swojej duszy; słyszy przekleństwa, a nie wydaje [go].
Qui cum fure participat odit animam suam; adjurantem audit, et non indicat.
25 Strach przed człowiekiem zastawia sidła, ale kto ufa PANU, będzie bezpieczny.
Qui timet hominem cito corruet; qui sperat in Domino sublevabitur.
26 Wielu zabiega o względy władcy, ale sąd każdego człowieka pochodzi od PANA.
Multi requirunt faciem principis, et judicium a Domino egreditur singulorum.
27 Bezbożny budzi odrazę w sprawiedliwych, a kto postępuje uczciwie, budzi odrazę w niegodziwych.
Abominantur justi virum impium, et abominantur impii eos qui in recta sunt via. Verbum custodiens filius extra perditionem erit.]
