Przysłów 29
1 Człowiek, który czyni twardym [swój] kark mimo częstych nagan, zostanie nagle zniszczony i pozbawiony ratunku.
L’uomo che, essendo spesso ripreso, irrigidisce il collo, sarà di subito fiaccato, senza rimedio.
2 Gdy sprawiedliwi są u władzy, lud się weseli, a gdy panują niegodziwi, lud wzdycha.
Quando i giusti son numerosi, il popolo si rallegra: ma quando domina l’empio, il popolo geme.
3 Kto miłuje mądrość, raduje swego ojca, a kto zadaje się z nierządnicami, trwoni majątek.
L’uomo che ama la sapienza, rallegra suo padre; ma chi frequenta le meretrici dissipa i suoi beni.
4 Król utwierdza ziemię sądem, ale kto przyjmuje dary, burzy ją.
Il re, con la giustizia, rende stabile il paese; ma chi pensa solo a imporre tasse, lo rovina.
5 Człowiek, który pochlebia swemu bliźniemu, rozciąga sieć przed jego nogami.
L’uomo che lusinga il prossimo, gli tende una rete davanti ai piedi.
6 Grzech złego człowieka jest jego sidłem, ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
Nella trasgressione del malvagio v’è un’insidia; ma il giusto canta e si rallegra.
7 Sprawiedliwy zważa na sprawę ubogich, [a] niegodziwemu nie zależy na jej poznawaniu.
Il giusto prende conoscenza della causa de’ miseri, ma l’empio non ha intendimento né conoscenza.
8 Szydercy prowadzą miasto w sidła, ale mądrzy odwracają gniew.
I beffardi soffian nel fuoco delle discordie cittadine, ma i savi calmano le ire.
9 Jeśli mądry człowiek spiera się z głupim, czy się gniewa, czy się śmieje, nie [ma] pokoju.
Se un savio viene a contesa con uno stolto, quello va in collera e ride, e non c’è da intendersi.
10 Krwiożercy nienawidzą prawego, ale sprawiedliwi szukają jego duszy.
Gli uomini di sangue odiano chi è integro, ma gli uomini retti ne proteggono la vita.
11 Głupi ujawnia cały swój umysł, a mądry zachowuje go na później.
Lo stolto dà sfogo a tutta la sua ira, ma il savio rattiene la propria.
12 Jeśli władca słucha kłamstw, to wszyscy jego słudzy są niegodziwi.
Quando il sovrano dà retta alle parole menzognere, tutti i suoi ministri sono empi.
13 Ubogi i zdzierca spotykają się, a PAN obu oświeca oczy.
Il povero e l’oppressore s’incontrano; l’Eterno illumina gli occhi d’ambedue.
14 Tron króla, który sądzi ubogich według prawdy, będzie umocniony na wieki.
Il re che fa ragione ai miseri secondo verità, avrà il trono stabilito in perpetuo.
15 Rózga i upomnienia dają mądrość, a samowolne dziecko przynosi wstyd swojej matce.
La verga e la riprensione dànno sapienza; ma il fanciullo lasciato a sé stesso, fa vergogna a sua madre.
16 Gdy niegodziwi się mnożą, to mnoży się i przestępstwo, lecz sprawiedliwi ujrzą ich upadek.
Quando abbondano gli empi, abbondano le trasgressioni; ma i giusti ne vedranno la ruina.
17 Karć swego syna, a da ci odpocząć i przyniesie rozkosz twojej duszy.
Correggi il tuo figliuolo; egli ti darà conforto, e procurerà delizie all’anima tua.
18 Gdy nie ma proroctwa, lud ginie, a kto przestrzega prawa, jest błogosławiony.
Quando non c’è visioni, il popolo è senza freno; ma beato colui che osserva la legge!
19 Sługi nie poprawi się słowami, bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
Uno schiavo non si corregge a parole; anche se comprende, non ubbidisce.
20 Widzisz człowieka, który jest pochopny w swoich słowach? Więcej nadziei dla głupca niż dla niego.
Hai tu visto un uomo precipitoso nel suo parlare? C’è più da sperare da uno stolto che da lui.
21 Kto czule wychowuje sługę od młodości, na ostatek będzie go miał za syna.
Se uno alleva delicatamente da fanciullo il suo servo, questo finirà per voler essere figliuolo.
22 Człowiek gniewliwy wszczyna spór, a człowiek porywczy mnoży grzechy.
L’uomo iracondo fa nascere contese, e l’uomo collerico abbonda in trasgressioni.
23 Pycha człowieka poniża go, ale pokorny w duchu dostąpi chwały.
L’orgoglio abbassa l’uomo, ma chi è umile di spirito ottiene gloria.
24 Wspólnik złodzieja nienawidzi swojej duszy; słyszy przekleństwa, a nie wydaje [go].
Chi fa società col ladro odia l’anima sua; egli ode la esecrazione e non dice nulla.
25 Strach przed człowiekiem zastawia sidła, ale kto ufa PANU, będzie bezpieczny.
La paura degli uomini costituisce un laccio, ma chi confida nell’Eterno è al sicuro.
26 Wielu zabiega o względy władcy, ale sąd każdego człowieka pochodzi od PANA.
Molti cercano il favore del principe, ma l’Eterno fa giustizia ad ognuno.
27 Bezbożny budzi odrazę w sprawiedliwych, a kto postępuje uczciwie, budzi odrazę w niegodziwych.
L’uomo iniquo è un abominio per i giusti, e colui che cammina rettamente è un abominio per gli empi.
