Przysłów 29
1 Człowiek, który czyni twardym [swój] kark mimo częstych nagan, zostanie nagle zniszczony i pozbawiony ratunku.
Èlověk, kterýž často kárán bývaje, zatvrzuje šíji, rychle potřín bude, tak že neprospěje žádné lékařství.
2 Gdy sprawiedliwi są u władzy, lud się weseli, a gdy panują niegodziwi, lud wzdycha.
Když se množí spravedliví, veselí se lid; ale když panuje bezbožník, vzdychá lid.
3 Kto miłuje mądrość, raduje swego ojca, a kto zadaje się z nierządnicami, trwoni majątek.
Muž, kterýž miluje moudrost, obveseluje otce svého; ale kdož se přitovaryšuje k nevěstkám, mrhá statek.
4 Król utwierdza ziemię sądem, ale kto przyjmuje dary, burzy ją.
Král soudem upevňuje zemi, muž pak, kterýž béře dary, boří ji.
5 Człowiek, który pochlebia swemu bliźniemu, rozciąga sieć przed jego nogami.
Èlověk, kterýž pochlebuje příteli svému, rozprostírá sít před nohama jeho.
6 Grzech złego człowieka jest jego sidłem, ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
Výstupek bezbožného jest jemu osídlem, spravedlivý pak prozpěvuje a veselí se.
7 Sprawiedliwy zważa na sprawę ubogich, [a] niegodziwemu nie zależy na jej poznawaniu.
Spravedlivý vyrozumívá při nuzných, ale bezbožník nemá s to rozumnosti ani umění.
8 Szydercy prowadzą miasto w sidła, ale mądrzy odwracają gniew.
Muži posměvači zavozují město, ale moudří odvracují hněv.
9 Jeśli mądry człowiek spiera się z głupim, czy się gniewa, czy się śmieje, nie [ma] pokoju.
Muž moudrý, kterýž se nesnadní s mužem bláznivým, buď že se pohne, buď že se směje, nemá pokoje.
10 Krwiożercy nienawidzą prawego, ale sprawiedliwi szukają jego duszy.
Vražedlníci v nenávisti mají upřímého, ale upřímí pečují o duši jeho.
11 Głupi ujawnia cały swój umysł, a mądry zachowuje go na później.
Všecken duch svůj vypouští blázen, ale moudrý na potom zdržuje jej.
12 Jeśli władca słucha kłamstw, to wszyscy jego słudzy są niegodziwi.
Pána toho, kterýž rád poslouchá slov lživých, všickni služebníci jsou bezbožní.
13 Ubogi i zdzierca spotykają się, a PAN obu oświeca oczy.
Chudý a dráč potkávají se, obou dvou však oči osvěcuje Hospodin.
14 Tron króla, który sądzi ubogich według prawdy, będzie umocniony na wieki.
Krále toho, kterýž soudí právě nuzné, trůn na věky bývá utvrzen.
15 Rózga i upomnienia dają mądrość, a samowolne dziecko przynosi wstyd swojej matce.
Metla a kárání dává moudrost, ale dítě sobě volné k hanbě přivodí matku svou.
16 Gdy niegodziwi się mnożą, to mnoży się i przestępstwo, lecz sprawiedliwi ujrzą ich upadek.
Když se rozmnožují bezbožní, rozmnožuje se převrácenost, a však spravedliví spatřují pád jejich.
17 Karć swego syna, a da ci odpocząć i przyniesie rozkosz twojej duszy.
Tresci syna svého, a přineseť odpočinutí, a způsobí rozkoš duši tvé.
18 Gdy nie ma proroctwa, lud ginie, a kto przestrzega prawa, jest błogosławiony.
Když nebývá vidění, rozptýlen bývá lid; kdož pak ostříhá zákona, blahoslavený jest.
19 Sługi nie poprawi się słowami, bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
Slovy nebývá napraven služebník; nebo rozuměje, však neodpoví.
20 Widzisz człowieka, który jest pochopny w swoich słowach? Więcej nadziei dla głupca niż dla niego.
Spatřil-li bys člověka, an jest kvapný v věcech svých, lepší jest naděje o bláznu, než o takovém.
21 Kto czule wychowuje sługę od młodości, na ostatek będzie go miał za syna.
Kdo rozkošně chová z dětinství služebníka svého, naposledy bude syn.
22 Człowiek gniewliwy wszczyna spór, a człowiek porywczy mnoży grzechy.
Èlověk hněvivý vzbuzuje svár, a prchlivý mnoho hřeší.
23 Pycha człowieka poniża go, ale pokorny w duchu dostąpi chwały.
Pýcha člověka snižuje jej, ale chudý duchem dosahuje slávy.
24 Wspólnik złodzieja nienawidzi swojej duszy; słyszy przekleństwa, a nie wydaje [go].
Kdo má spolek s zlodějem, v nenávisti má duši svou; zlořečení slyší, však neoznámí.
25 Strach przed człowiekiem zastawia sidła, ale kto ufa PANU, będzie bezpieczny.
Strašlivý člověk klade sobě osídlo, ale kdo doufá v Hospodina, bývá povýšen.
26 Wielu zabiega o względy władcy, ale sąd każdego człowieka pochodzi od PANA.
Mnozí hledají tváři pánů, ješto od Hospodina jest soud jednoho každého.
27 Bezbożny budzi odrazę w sprawiedliwych, a kto postępuje uczciwie, budzi odrazę w niegodziwych.
Ohavností spravedlivým jest muž nepravý, ohavností pak bezbožnému, kdož upřímě kráčí.
