< Przysłów 27 >

1 Nie chlub się dniem jutrzejszym, bo nie wiesz, co dzień przyniesie.
Ne te vante pas du lendemain, Car tu ne sais pas ce qu’un jour peut enfanter.
2 Niech inny cię chwali, a nie twoje usta; ktoś obcy, a nie twoje wargi.
Qu’un autre te loue, et non ta bouche, Un étranger, et non tes lèvres.
3 Ciężki jest kamień i piasek waży, ale gniew głupca cięższy od obu.
La pierre est pesante et le sable est lourd, Mais l’humeur de l’insensé pèse plus que l’un et l’autre.
4 Okrutny jest gniew i straszliwa zapalczywość, lecz któż się ostoi przed zazdrością?
La fureur est cruelle et la colère impétueuse, Mais qui résistera devant la jalousie?
5 Lepsza jest jawna nagana niż skryta miłość.
Mieux vaut une réprimande ouverte Qu’une amitié cachée.
6 Rany przyjaciela [są] wierne, ale pocałunki wroga [są] zwodnicze.
Les blessures d’un ami prouvent sa fidélité, Mais les baisers d’un ennemi sont trompeurs.
7 Dusza nasycona podepcze plaster miodu, a dla głodnej duszy wszystko, co gorzkie, jest słodkie.
Celui qui est rassasié foule aux pieds le rayon de miel, Mais celui qui a faim trouve doux tout ce qui est amer.
8 Jak ptak odlatuje od swego gniazda, tak człowiek odchodzi od swego miejsca.
Comme l’oiseau qui erre loin de son nid, Ainsi est l’homme qui erre loin de son lieu.
9 Maść i kadzidło radują serce, tak słodycz przyjaciela dzięki radzie od serca.
L’huile et les parfums réjouissent le cœur, Et les conseils affectueux d’un ami sont doux.
10 Nie opuszczaj swego przyjaciela ani przyjaciela twego ojca, a w dniu twego nieszczęścia nie wchodź do domu twego brata, bo lepszy [jest] sąsiad bliski niż brat daleki.
N’abandonne pas ton ami et l’ami de ton père, Et n’entre pas dans la maison de ton frère au jour de ta détresse; Mieux vaut un voisin proche qu’un frère éloigné.
11 Bądź mądrym, synu mój, rozwesel moje serce, abym mógł odpowiedzieć temu, który mi urąga.
Mon fils, sois sage, et réjouis mon cœur, Et je pourrai répondre à celui qui m’outrage.
12 Roztropny dostrzega zło i ukrywa się, a prości idą dalej i ponoszą karę.
L’homme prudent voit le mal et se cache; Les simples avancent et sont punis.
13 Zabierz szatę temu, kto [ręczył za] obcego, i od tego, który ręczył za cudzą kobietę, weź zastaw.
Prends son vêtement, car il a cautionné autrui; Exige de lui des gages, à cause des étrangers.
14 Kto wczesnym rankiem błogosławi swemu przyjacielowi donośnym głosem, temu będzie to poczytane za przekleństwo.
Si l’on bénit son prochain à haute voix et de grand matin, Cela est envisagé comme une malédiction.
15 Nieustające kapanie w dniu rzęsistego deszczu i kłótliwa żona są sobie podobne;
Une gouttière continue dans un jour de pluie Et une femme querelleuse sont choses semblables.
16 Kto ją ukrywa, ukrywa wiatr i w prawej ręce [wonny] olejek, który sam siebie wydaje.
Celui qui la retient retient le vent, Et sa main saisit de l’huile.
17 Żelazo ostrzy się żelazem, tak człowiek zaostrza oblicze swego przyjaciela.
Comme le fer aiguise le fer, Ainsi un homme excite la colère d’un homme.
18 Kto strzeże drzewa figowego, spożyje jego owoc; tak kto posługuje swemu panu, dozna czci.
Celui qui soigne un figuier en mangera le fruit, Et celui qui garde son maître sera honoré.
19 Jak w wodzie odbija się twarz, tak w sercu człowieka – człowiek.
Comme dans l’eau le visage répond au visage, Ainsi le cœur de l’homme répond au cœur de l’homme.
20 Piekło i zatracenie są nienasycone, tak oczy człowieka są niesyte. (Sheol h7585)
Le séjour des morts et l’abîme sont insatiables; De même les yeux de l’homme sont insatiables. (Sheol h7585)
21 Czym dla srebra jest tygiel, a dla złota piec, tym dla człowieka pochwała.
Le creuset est pour l’argent, et le fourneau pour l’or; Mais un homme est jugé d’après sa renommée.
22 Choćbyś zmiażdżył głupca w moździerzu tłuczkiem razem z ziarnami, nie opuści go głupota.
Quand tu pilerais l’insensé dans un mortier, Au milieu des grains avec le pilon, Sa folie ne se séparerait pas de lui.
23 Doglądaj pilnie swego dobytku [i] troszcz się o [swe] stada.
Connais bien chacune de tes brebis, Donne tes soins à tes troupeaux;
24 Bo bogactwo nie [trwa] na wieki ani korona przez wszystkie pokolenia.
Car la richesse ne dure pas toujours, Ni une couronne éternellement.
25 Trawa wyrasta, pojawia się zieleń, z gór zioła zbierają.
Le foin s’enlève, la verdure paraît, Et les herbes des montagnes sont recueillies.
26 Owce są na twoje szaty, a kozły [są] zapłatą za pole.
Les agneaux sont pour te vêtir, Et les boucs pour payer le champ;
27 I dosyć mleka koziego na pokarm dla ciebie, na wyżywienie twego domu i na utrzymanie twoich służebnic.
Le lait des chèvres suffit à ta nourriture, à celle de ta maison, Et à l’entretien de tes servantes.

< Przysłów 27 >