Przysłów 26

1 Jak śnieg w lecie i jak deszcz we żniwa, tak głupiemu nie przystoi chwała.

Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.

2 Jak ptak się tuła [i] jak jaskółka lata, tak nie przyjdzie niezasłużone przekleństwo.

Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.

3 Bicz na konia, wędzidło na osła, a kij na grzbiet głupiego.

Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.

4 Nie odpowiadaj głupiemu według jego głupoty, abyś i ty nie był do niego podobny.

Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.

5 Odpowiedz głupiemu według jego głupoty, aby nie był mądry we własnych oczach.

Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.

6 Kto powierza głupiemu posłannictwo, odcina sobie nogi i pije na własną szkodę.

Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.

7 [Jak] nierówne są nogi chromego, tak przysłowie w ustach głupich.

Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.

8 Jaki jest ten, kto przywiązuje kamień do procy, taki ten, kto oddaje cześć głupiemu.

Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.

9 Jak cierń wbija się w rękę pijaka, tak przysłowie w ustach głupców.

Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.

10 Wielki [Bóg] stworzył wszystko i odpłaca głupiemu, odpłaca również przestępcom.

Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.

11 [Jak] pies powraca do swoich wymiocin, tak głupi powtarza swoją głupotę.

Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.

12 Widzisz człowieka, co mądry w swoich oczach? Więcej nadziei dla głupca niż dla niego.

Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.

13 Leniwy mówi: Lew na drodze, lew na ulicach.

Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.

14 Jak drzwi się obracają na swoich zawiasach, tak leniwy na swoim łóżku.

Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.

15 Leniwy kryje rękę pod pachę, a ciężko mu ją podnosić do ust.

Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.

16 Leniwy uważa się za mądrzejszego niż siedmiu odpowiadających rozsądnie.

Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.

17 Kto przechodzi i wtrąca się w cudzy spór, jest jak ten, który łapie psa za uszy.

Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.

18 Jak szalony wypuszcza iskry, strzały i śmierć;

Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:

19 Taki jest każdy, kto zwodzi swego bliźniego i mówi: Czy nie żartowałem?

Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?

20 Gdy nie ma drew, ogień gaśnie; tak gdy nie ma plotkarza, ustaje spór.

Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.

21 Jak węgiel dla żaru i drwa do ognia, tak kłótliwy człowiek do wzniecenia sporu.

Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.

22 Słowa plotkarzy są [jak] rany; przenikają do głębi wnętrzności.

Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.

23 Palące wargi i złe serce [są jak] gliniana skorupa pokryta żużlem srebrnym.

Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.

24 Ten, kto nienawidzi, udaje wargami, lecz w sercu knuje podstęp.

Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.

25 Gdy mówi miłym głosem, nie wierz mu, bo siedem obrzydliwości ma w swoim sercu.

Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.

26 Nienawiść [człowieka] bywa pokryta podstępem, [ale] jego niegodziwość będzie odkryta na zgromadzeniu.

Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.

27 Kto kopie dół, wpadnie w niego; kto kamień toczy, na niego się on obróci.

Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.

28 Kłamliwy język nienawidzi [tych, których] uciska, a usta pochlebcze prowadzą do zguby.

Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.