Przysłów 23
1 Gdy usiądziesz do posiłku z władcą, zważaj pilnie, co jest przed tobą;
Kad tu sēdies, maizi ēst ar valdnieku, tad ņem labi vērā, kas tavā priekšā.
2 I przyłóż nóż do gardła, jeśli jesteś łakomy.
Tu nazi lieci pie savas rīkles, ja esi negausis cilvēks.
3 Nie pragnij jego przysmaków, bo to pokarm zwodniczy.
Neiegribies viņa gardumu; jo tā ir viltus maize.
4 Nie zabiegaj o bogactwo, porzuć swoją mądrość.
Nedzenies bagāts tapt, atmet tādu savu padomu.
5 Czy obrócisz swoje oczy na to, co jest niczym? Bo bogactwa robią sobie skrzydła i ulatują do nieba jak orzeł.
Vai tu savām acīm ļausi laisties, kur nav nekā? Jo tas tiešām ņemsies spārnus, kā ērglis, kas pret debesi skrien.
6 Nie jedz chleba człowieka, który ma złe oko, ani nie pożądaj jego przysmaków.
Neēd tā maizi, kam skaudīga acs, un nekāro viņa gardumus;
7 Bo jak myśli w swym sercu, taki [on jest]. Jedz i pij – mówi do ciebie, ale jego serce nie jest z tobą.
Jo kādas viņa sirds domas, tāds viņš ir. „Ēd un dzer!“tā viņš tev saka, bet viņa sirds nav ar tevi.
8 Kęs, który zjadłeś, zwrócisz i utracisz swoje wdzięczne słowa.
Tavi kumosi, ko tu ieēdis, tev būs jāaizvemj, un tavi mīlīgie vārdi būs bijuši veltīgi.
9 Nie mów do uszu głupca, bo wzgardzi mądrością twoich słów.
Nerunā priekš ģeķa ausīm; jo viņš tik nievās tavus prātīgos vārdus.
10 Nie przesuwaj dawnej granicy i nie wchodź na pole sierot.
Neatcel vecās robežas un nenāc uz bāreņu tīrumiem;
11 Bo ich obrońca jest mocny, przeprowadzi ich sprawę przeciwko tobie.
Jo viņu atriebējs ir varens; tas iztiesās viņu tiesu pret tevi.
12 Nakłoń swoje serce na pouczenie, a swe uszy na słowa rozumne.
Loki savu sirdi pie pamācīšanas un savas ausis pie prātīgas valodas.
13 Nie szczędź dziecku karcenia, [bo] jeśli je bijesz rózgą, nie umrze.
Neatrauj bērnam pārmācību; ja tu viņu ar rīkstēm šaustīsi, tad tādēļ jau nemirs.
Tu viņu šaustīsi ar rīkstēm un izglābsi viņa dvēseli no elles. (Sheol h7585)
15 Synu mój, jeśli twoje serce będzie mądre, moje serce będzie się radowało, właśnie moje;
Mans dēls, ja tava sirds gudra, tad mana sirds priecāsies, tiešām tā priecāsies;
16 I moje nerki będą się weselić, gdy twoje usta będą mówiły to, co jest prawe.
Un manas īkstis no prieka lēks, ja tavas lūpas runās skaidrību.
17 Niech twoje serce nie zazdrości grzesznikom, lecz każdego dnia [postępuj] w bojaźni PANA;
Lai tava sirds nedeg uz grēciniekiem; bet turies vienmēr Tā Kunga bijāšanā.
18 Bo koniec jest pewny i twoja nadzieja nie będzie zawiedziona.
Jo tiešām nāks pastara diena, un tava gaidīšana nebūs veltīga.
19 Słuchaj, synu mój, i bądź mądry, i skieruj swoje serce na drogę.
Klausies tu, mans bērns, un esi gudrs un turi savu sirdi taisnā ceļā.
20 Nie bywaj wśród pijaków ani wśród obżerających się mięsem;
Neesi ar vīna dzērājiem, kas rijot savu pašu miesu rij;
21 Bo pijak i żarłok zubożeją, a ospały będzie chodził w łachmanach.
Jo dzērājs un rijējs panīks, un paģiras vilks skrandas mugurā.
22 Słuchaj ojca, który cię spłodził, a nie gardź matką, gdy się zestarzeje.
Klausi savam tēvam, kas tevi dzemdinājis, un nenicini savu māti, kad tā būs veca.
23 Kupuj prawdę i nie sprzedawaj [jej]; [kupuj] mądrość, karność i rozum.
Pērc patiesību, un nepārdod gudrību, pamācīšanu un atzīšanu.
24 Ojciec sprawiedliwego będzie się wielce radował, a kto spłodzi mądrego, będzie się z niego cieszył.
Ar lielu prieku priecāsies taisnā tēvs, un kas gudru dzemdina, tas līksmosies par viņu.
25 Niech się weseli twój ojciec i matka i niech się raduje ta, która cię rodziła.
Lai tavs tēvs un tava māte priecājās, un lai līksmojās, kas tevi dzemdējusi.
26 Synu mój, daj mi swoje serce, a niech twoje oczy strzegą moich dróg.
Dod man savu sirdi, mans dēls, un lai mans ceļš tavām acīm labi patīk.
27 Bo nierządnica [jest] głębokim dołem, a cudza [kobieta jest] ciasną studnią.
Jo mauka ir dziļa bedre, un sveša sieva šaura aka.
28 Ona też czyha jak zbój i pomnaża przewrotnych wśród ludzi.
Tiešām tā glūn kā laupītājs, un vairo atkāpējus pasaulē.
29 U kogo biada? U kogo żal? U kogo kłótnie? U kogo szemranie? Kto ma rany bez powodu? Kto ma zaczerwienione oczy?
Kam gaudas? Kam vaidi? Kam bāršanās? Kam žēlabas? Kam skrambas par velti? Kam neskaidras acis?
30 Ci, którzy przesiadują przy winie; ci, którzy idą szukać zmieszanego wina.
Tiem, kas pie vīna kavējās, tiem, kas nāk salda dzēriena meklēt.
31 Nie patrz na wino, gdy się czerwieni; gdy wydaje łunę swą w kielichu, a samo się przesuwa.
Neskaties pēc vīna, ka viņš tāds sarkans, ka biķerī tas zvīļo, ka tik vēlīgi nostaigā lejā.
32 Na koniec ugryzie jak wąż i ukąsi jak żmija;
Pēc viņš dzeļ kā čūska un dur kā odze.
33 Twoje oczy będą patrzeć na cudze kobiety, a twoje serce będzie mówiło rzeczy przewrotne;
Tavas acis skatās pēc svešām sievām, un tava sirds runā netiklību,
34 I będziesz jak ten, który leży na środku morza, i jak ten, który śpi na szczycie masztu;
Un tu esi, kā kas jūras vidū guļ, un kā kas masta virsgalā guļ.
35 [Powiesz]: Bili mnie, a nie bolało, uderzyli mnie, a [nic] nie czułem. Gdy się obudzę, znów go poszukam.
„Mani sit, bet man nesāp; mani grūsta, bet es nejūtu. Kad jel uzmodīšos? Tad sākšu atkal no gala!“
