Przysłów 21
1 Serce króla [jest] w ręku PANA [jak] potoki wód; kieruje je, dokąd chce.
Sicut divisiones aquarum, ita cor regis in manu Domini: quocumque voluerit, inclinabit illud.
2 Wszelka droga człowieka jest słuszna w jego oczach, ale PAN waży serca.
Omnis via viri recta sibi videtur: appendit autem corda Dominus.
3 Czynienie sprawiedliwości i sądu bardziej się podobają PANU niż ofiara.
Facere misericordiam et iudicium, magis placet Domino quam victimæ.
4 Wyniosłe oczy, pyszne serce [i] praca niegodziwych są grzechem.
Exaltatio oculorum est dilatatio cordis: lucerna impiorum peccatum.
5 Myśli pracowitego [przynoszą] pewny dostatek, a [myśli] każdego spieszącego się – niedostatek.
Cogitationes robusti semper in abundantia: omnis autem piger semper in egestate est.
6 Gromadzenie skarbów kłamliwym językiem jest przemijającą marnością tych, którzy szukają śmierci.
Qui congregat thesauros lingua mendacii, vanus et excors est, et impingetur ad laqueos mortis.
7 Grabież niegodziwych zniszczy ich, bo nie chcą czynić tego, co sprawiedliwe.
Rapinæ impiorum detrahent eos, quia noluerunt facere iudicium.
8 Droga człowieka jest przewrotna i obca, ale dzieło czystego jest prawe.
Perversa via viri, aliena est: qui autem mundus est, rectum opus eius.
9 Lepiej mieszkać w kącie dachu niż z kłótliwą żoną w przestronnym domu.
Melius est sedere in angulo domatis, quam cum muliere litigiosa, et in domo communi.
10 Dusza niegodziwego pragnie zła, a jego bliźni nie znajduje łaski w jego oczach.
Anima impii desiderat malum, non miserebitur proximo suo.
11 Gdy się karze szydercę, prosty mądrzeje, a gdy uczą mądrego, przyjmuje wiedzę.
Mulctato pestilente sapientior erit parvulus: et si sectetur sapientem, sumet scientiam.
12 Sprawiedliwy zważa na dom niegodziwego, ale [Bóg] powala niegodziwych za [ich] nieprawość.
Excogitat iustus de domo impii, ut detrahat impios a malo.
13 Kto zatyka swe ucho na wołanie ubogiego, ten sam będzie wołał, a nie zostanie wysłuchany.
Qui obturat aurem suam ad clamorem pauperis, et ipse clamabit, et non exaudietur.
14 [Potajemny] dar łagodzi zapalczywość i upominek w zanadrzu uspokaja wielki gniew.
Munus absconditum extinguit iras: et donum in sinu indignationem maximam.
15 Radością jest dla sprawiedliwego czynić sąd, a na czyniących nieprawość przyjdzie zniszczenie.
Gaudium iusto est facere iudicium: et pavor operantibus iniquitatem.
16 Człowiek, który zbacza z drogi mądrości, odpocznie w zgromadzeniu umarłych.
Vir, qui erraverit a via doctrinæ, in cœtu gigantum commorabitur.
17 Kto kocha zabawę, zubożeje, a kto kocha wino i olejek, nie wzbogaci się.
Qui diligit epulas, in egestate erit: qui amat vinum, et pinguia, non ditabitur.
18 Niegodziwy [będzie] okupem za sprawiedliwego, a przewrotny – za prawych.
Pro iusto datur impius: et pro rectis iniquus.
19 Lepiej mieszkać na pustyni niż z kłótliwą i gniewliwą żoną.
Melius est habitare in terra deserta, quam cum muliere rixosa et iracunda.
20 Pożądany skarb i olej [są] w mieszkaniu mądrego, ale głupiec je trwoni.
Thesaurus desiderabilis, et oleum in habitaculo iusti: et imprudens homo dissipabit illud.
21 Kto podąża za sprawiedliwością i miłosierdziem, znajduje życie, sprawiedliwość i chwałę.
Qui sequitur iustitiam et misericordiam, inveniet vitam, iustitiam, et gloriam.
22 Mądry wdziera się do miasta mocarzy i burzy potęgę ich ufności.
Civitatem fortium ascendit sapiens, et destruxit robur fiduciæ eius.
23 Kto strzeże swoich ust i języka, strzeże swojej duszy przed utrapieniem.
Qui custodit os suum, et linguam suam, custodit ab angustiis animam suam.
24 Hardy i pyszny szyderca – oto imię tego, kto działa w pysznym gniewie.
Superbus et arrogans vocatur indoctus, qui in ira operatur superbiam.
25 Pragnienie leniwego zabija [go], bo jego ręce nie chcą pracować.
Desideria occidunt pigrum: noluerunt enim quidquam manus eius operari:
26 Przez cały dzień pożąda on zachłannie, a sprawiedliwy daje i nie szczędzi.
tota die concupiscit et desiderat: qui autem iustus est, tribuet, et non cessabit.
27 Ofiara niegodziwych budzi odrazę, a cóż dopiero, gdy ją w niegodziwości ofiarują.
Hostiæ impiorum abominabiles, quia offeruntur ex scelere.
28 Fałszywy świadek zginie, lecz kto słucha, będzie mówił nieustannie.
Testis mendax peribit: vir obediens loquetur victoriam.
29 Niegodziwy ma upór na twarzy, ale prawy wytycza swoją drogę.
Vir impius procaciter obfirmat vultum suum: qui autem rectus est, corrigit viam suam.
30 Nie ma mądrości ani rozumu, ani rady przeciwko PANU.
Non est sapientia, non est prudentia, non est consilium contra Dominum.
31 Konia przygotowują na dzień bitwy, ale wybawienie zależy od PANA.
Equus paratur ad diem belli: Dominus autem salutem tribuit.
