Przysłów 20
1 Wino [jest] szydercą, mocny trunek – wrzaskliwy, a każdy, kto zostaje zwiedziony przez nie, jest niemądry.
Il vino [è] schernitore, e la cervogia [è] tumultuante; E chiunque ne è vago non è savio.
2 Strach, [który budzi] król, jest jak ryk lwa; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko swojej duszy.
Il terrore del re [è] come il ruggito del leoncello; Chi lo provoca ad indegnazione pecca [contro a] sè stesso.
3 Zaprzestać sporu jest zaszczytem dla człowieka, ale [każdy] głupiec się w niego wdaje.
[Egli è] gloria all'uomo di rimanersi di contesa; Ma chiunque è stolto si fa schernire.
4 Leniwy nie orze z powodu zimna; dlatego będzie żebrać we żniwa, ale nic nie [otrzyma].
Il pigro non ara per cagion del freddo; [E poi] nella ricolta va accattando, e [non trova] nulla.
5 Rada w sercu człowieka jest jak głęboka woda, lecz człowiek roztropny zaczerpnie jej.
Il consiglio nel cuor dell'uomo [è] un'acqua profonda; E l'uomo intendente l'attignerà.
6 Większość ludzi przechwala się swoją dobrocią, ale wiernego człowieka któż znajdzie?
Il più degli uomini predicano ciascuno la sua benignità; Ma chi troverà un uomo verace?
7 Sprawiedliwy postępuje uczciwie, błogosławione [są] po nim jego dzieci.
I figliuoli del giusto, che cammina nella sua integrità, [Saranno] beati dopo di lui.
8 Król siedzący na swoim sędziowskim tronie rozprasza swoimi oczami wszelkie zło.
Il re, sedendo sopra il trono del giudicio, Dissipa ogni male con gli occhi suoi.
9 Któż może powiedzieć: Oczyściłem swoje serce, jestem czysty od swego grzechu?
Chi può dire: Io ho purgato il mio cuore, Io son netto del mio peccato?
10 Dwojakie odważniki i dwojaka miara – obydwa budzą odrazę w PANU.
Doppio peso, e doppio staio, [Sono] amendue cosa abbominevole al Signore.
11 Nawet dziecko poznaje się po uczynkach, czy jego czyn jest czysty i prawy.
Fin da fanciullo [l'uomo] è riconosciuto da' suoi atti, Se egli [sarà] puro, e se le sue opere [saranno] diritte.
12 Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, oba uczynił PAN.
Il Signore ha fatte amendue queste cose: E l'orecchio che ode, e l'occhio che vede.
13 Nie kochaj spania, byś nie zubożał; otwórz oczy, a nasycisz się chlebem.
Non amare il sonno, che tu non impoverisca; Tieni gli occhi aperti, [e] sarai saziato di pane.
14 [To] liche, [to] liche, mówi kupujący, ale chwali się, gdy odchodzi.
Chi compera dice: [Egli è] cattivo, [egli è] cattivo; Ma quando se n'è andato, allora si vanta.
15 Istnieje złoto i obfitość pereł, ale wargi rozumne są kosztownym klejnotem.
Vi è dell'oro, e delle perle assai; Ma le labbra di scienza [sono] un vaso prezioso.
16 Zabierz szatę tego, [który ręczył] za obcego, a od tego, [który ręczył] za cudzą kobietę, zabierz zastaw.
Prendi pure il vestimento di chi ha fatta sicurtà per lo strano; Prendi pegno da lui per gli stranieri.
17 Chleb oszustwa smakuje człowiekowi, ale potem jego usta będą napełnione piaskiem.
Il pane acquistato con frode è soave all'uomo; Ma poi la sua bocca si trova piena di ghiaia.
18 Zamysły są utwierdzone dzięki radzie, a wojnę prowadź z rozwagą.
I disegni son renduti stabili con consiglio; Fa' dunque la guerra con prudenti deliberazioni.
19 Plotkarz zdradza tajemnice; dlatego nie zadawaj się z tym, który pochlebia wargami.
Chi va sparlando palesa il segreto: Non rimescolarti adunque con chi è allettante di labbra.
20 Kto złorzeczy swemu ojcu albo matce, tego pochodnia zgaśnie w gęstych ciemnościach.
La lampana di chi maledice suo padre, o sua madre, Sarà spenta nelle più oscure tenebre.
21 Dziedzictwo prędko nabyte na początku nie będzie błogosławione na końcu.
L'eredità acquistata di subito da principio Non sarà benedetta alla fine.
22 Nie mów: Odpłacę złem. Czekaj na PANA, a wybawi cię.
Non dire: Io renderò il male; Aspetta il Signore, ed egli ti salverà.
23 Dwojakie odważniki budzą odrazę w PANU, a fałszywa waga nie jest dobra.
Doppio peso [è] cosa abbominevole al Signore; E le bilance fallaci non [sono] buone.
24 Od PANA pochodzą drogi człowieka; jakże może człowiek zrozumieć własną drogę?
I passi dell'uomo [sono] dal Signore; E come intenderà l'uomo la sua via?
25 Sidłem dla człowieka jest pożreć to, co święte, i zastanowić się dopiero po złożeniu ślubów.
Dire inconsideratamente: [Questa è] cosa sacra; E riflettere dopo aver fatti i voti, è un laccio all'uomo.
26 Mądry król rozprasza niegodziwych i wywiera na nich zemstę.
Il re savio dissipa gli empi, E rimena la ruota sopra loro.
27 Duch człowieka [jest] pochodnią PANA, [która] bada wszystkie skrytości wnętrza.
L'anima dell'uomo [è] una lampana del Signore, Che investiga tutti i segreti nascondimenti del ventre.
28 Miłosierdzie i prawda strzegą króla, a jego tron oparty jest na miłosierdziu.
Benignità e verità guardano il re; Ed egli ferma il suo trono per benignità.
29 Chlubą młodzieńców jest ich siła, a ozdobą starców – sędziwość.
La forza de' giovani [è] la lor gloria; E l'onor de' vecchi [è] la canutezza.
30 Siność ran oczyszcza zło, a razy – głębię wnętrza.
I lividori delle battiture, e le percosse che penetrano addentro nel ventre [Sono] una lisciatura nel malvagio.
