Przysłów 2

1 Synu mój, jeśli przyjmiesz moje słowa i zachowasz u siebie moje przykazania;

υἱέ ἐὰν δεξάμενος ῥῆσιν ἐμῆς ἐντολῆς κρύψῃς παρὰ σεαυτῷ

2 Nadstawiając swego ucha na mądrość i nakłaniając swe serce ku rozumowi;

ὑπακούσεται σοφίας τὸ οὖς σου καὶ παραβαλεῖς καρδίαν σου εἰς σύνεσιν παραβαλεῖς δὲ αὐτὴν ἐπὶ νουθέτησιν τῷ υἱῷ σου

3 Tak, jeśli przywołasz roztropność i swoim głosem wezwiesz rozum;

ἐὰν γὰρ τὴν σοφίαν ἐπικαλέσῃ καὶ τῇ συνέσει δῷς φωνήν σου τὴν δὲ αἴσθησιν ζητήσῃς μεγάλῃ τῇ φωνῇ

4 Jeśli będziesz jej szukać jak srebra i poszukiwać jej jak ukrytych skarbów;

καὶ ἐὰν ζητήσῃς αὐτὴν ὡς ἀργύριον καὶ ὡς θησαυροὺς ἐξερευνήσῃς αὐτήν

5 Wtedy zrozumiesz bojaźń PANA i dojdziesz do poznania Boga.

τότε συνήσεις φόβον κυρίου καὶ ἐπίγνωσιν θεοῦ εὑρήσεις

6 PAN bowiem daje mądrość, z jego ust [pochodzi] wiedza i rozum.

ὅτι κύριος δίδωσιν σοφίαν καὶ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ γνῶσις καὶ σύνεσις

7 On [zachowuje] prawdziwą mądrość dla prawych; [on jest] tarczą dla tych, którzy postępują uczciwie;

καὶ θησαυρίζει τοῖς κατορθοῦσι σωτηρίαν ὑπερασπιεῖ τὴν πορείαν αὐτῶν

8 Strzeże ścieżek sądu i chroni drogę swoich świętych.

τοῦ φυλάξαι ὁδοὺς δικαιωμάτων καὶ ὁδὸν εὐλαβουμένων αὐτὸν διαφυλάξει

9 Wtedy zrozumiesz sprawiedliwość, sąd, prawość i wszelką dobrą ścieżkę.

τότε συνήσεις δικαιοσύνην καὶ κρίμα καὶ κατορθώσεις πάντας ἄξονας ἀγαθούς

10 Gdy mądrość wejdzie do twojego serca i wiedza będzie miła twojej duszy;

ἐὰν γὰρ ἔλθῃ ἡ σοφία εἰς σὴν διάνοιαν ἡ δὲ αἴσθησις τῇ σῇ ψυχῇ καλὴ εἶναι δόξῃ

11 [Wtedy] rozwaga będzie cię strzegła i rozum cię zachowa.

βουλὴ καλὴ φυλάξει σε ἔννοια δὲ ὁσία τηρήσει σε

12 By uwolnić cię od złej drogi [i] od człowieka, który mówi przewrotnie;

ἵνα ῥύσηταί σε ἀπὸ ὁδοῦ κακῆς καὶ ἀπὸ ἀνδρὸς λαλοῦντος μηδὲν πιστόν

13 [Od tych], którzy opuszczają ścieżki prawości, żeby chodzić drogami ciemności;

ὦ οἱ ἐγκαταλείποντες ὁδοὺς εὐθείας τοῦ πορεύεσθαι ἐν ὁδοῖς σκότους

14 [Którzy] się radują, gdy czynią zło, a cieszą się w złośliwej przewrotności;

οἱ εὐφραινόμενοι ἐπὶ κακοῖς καὶ χαίροντες ἐπὶ διαστροφῇ κακῇ

15 Których ścieżki są kręte i [sami] są przewrotni na swoich drogach;

ὧν αἱ τρίβοι σκολιαὶ καὶ καμπύλαι αἱ τροχιαὶ αὐτῶν

16 Aby cię uwolnić od cudzej kobiety, od obcej, która pochlebia łagodnymi słowami;

τοῦ μακράν σε ποιῆσαι ἀπὸ ὁδοῦ εὐθείας καὶ ἀλλότριον τῆς δικαίας γνώμης

17 Która opuszcza przewodnika swojej młodości i zapomina o przymierzu swojego Boga;

υἱέ μή σε καταλάβῃ κακὴ βουλὴ ἡ ἀπολείπουσα διδασκαλίαν νεότητος καὶ διαθήκην θείαν ἐπιλελησμένη

18 Bo jej dom chyli się ku śmierci, a jej ścieżki ku umarłym;

ἔθετο γὰρ παρὰ τῷ θανάτῳ τὸν οἶκον αὐτῆς καὶ παρὰ τῷ ᾅδῃ μετὰ τῶν γηγενῶν τοὺς ἄξονας αὐτῆς

19 Nikt z tych, którzy do niej wchodzą, nie wraca ani nie trafia na ścieżkę życia;

πάντες οἱ πορευόμενοι ἐν αὐτῇ οὐκ ἀναστρέψουσιν οὐδὲ μὴ καταλάβωσιν τρίβους εὐθείας οὐ γὰρ καταλαμβάνονται ὑπὸ ἐνιαυτῶν ζωῆς

20 Abyś chodził drogą dobrych i przestrzegał ścieżek sprawiedliwych.

εἰ γὰρ ἐπορεύοντο τρίβους ἀγαθάς εὕροσαν ἂν τρίβους δικαιοσύνης λείους

21 Prawi bowiem będą mieszkali na ziemi i nienaganni na niej pozostaną;

χρηστοὶ ἔσονται οἰκήτορες γῆς ἄκακοι δὲ ὑπολειφθήσονται ἐν αὐτῇ ὅτι εὐθεῖς κατασκηνώσουσι γῆν καὶ ὅσιοι ὑπολειφθήσονται ἐν αὐτῇ

22 Ale niegodziwi będą wykorzenieni z ziemi i przewrotni będą z niej wyrwani.

ὁδοὶ ἀσεβῶν ἐκ γῆς ὀλοῦνται οἱ δὲ παράνομοι ἐξωσθήσονται ἀπ’ αὐτῆς