< Przysłów 2 >

1 Synu mój, jeśli przyjmiesz moje słowa i zachowasz u siebie moje przykazania;
يَا ٱبْنِي، إِنْ قَبِلْتَ كَلَامِي وَخَبَّأْتَ وَصَايَايَ عِنْدَكَ،١
2 Nadstawiając swego ucha na mądrość i nakłaniając swe serce ku rozumowi;
حَتَّى تُمِيلَ أُذْنَكَ إِلَى ٱلْحِكْمَةِ، وَتُعَطِّفَ قَلْبَكَ عَلَى ٱلْفَهْمِ،٢
3 Tak, jeśli przywołasz roztropność i swoim głosem wezwiesz rozum;
إِنْ دَعَوْتَ ٱلْمَعْرِفَةَ، وَرَفَعْتَ صَوْتَكَ إِلَى ٱلْفَهْمِ،٣
4 Jeśli będziesz jej szukać jak srebra i poszukiwać jej jak ukrytych skarbów;
إِنْ طَلَبْتَهَا كَٱلْفِضَّةِ، وَبَحَثْتَ عَنْهَا كَٱلْكُنُوزِ،٤
5 Wtedy zrozumiesz bojaźń PANA i dojdziesz do poznania Boga.
فَحِينَئِذٍ تَفْهَمُ مَخَافَةَ ٱلرَّبِّ، وَتَجِدُ مَعْرِفَةَ ٱللهِ.٥
6 PAN bowiem daje mądrość, z jego ust [pochodzi] wiedza i rozum.
لِأَنَّ ٱلرَّبَّ يُعْطِي حِكْمَةً. مِنْ فَمِهِ ٱلْمَعْرِفَةُ وَٱلْفَهْمُ.٦
7 On [zachowuje] prawdziwą mądrość dla prawych; [on jest] tarczą dla tych, którzy postępują uczciwie;
يَذْخَرُ مَعُونَةً لِلْمُسْتَقِيمِينَ. هُوَ مِجَنٌّ لِلسَّالِكِينَ بِٱلْكَمَالِ،٧
8 Strzeże ścieżek sądu i chroni drogę swoich świętych.
لِنَصْرِ مَسَالِكِ ٱلْحَقِّ وَحِفْظِ طَرِيقِ أَتْقِيَائِهِ.٨
9 Wtedy zrozumiesz sprawiedliwość, sąd, prawość i wszelką dobrą ścieżkę.
حِينَئِذٍ تَفْهَمُ ٱلْعَدْلَ وَٱلْحَقَّ وَٱلِٱسْتِقَامَةَ، كُلَّ سَبِيلٍ صَالِحٍ.٩
10 Gdy mądrość wejdzie do twojego serca i wiedza będzie miła twojej duszy;
إِذَا دَخَلَتِ ٱلْحِكْمَةُ قَلْبَكَ، وَلَذَّتِ ٱلْمَعْرِفَةُ لِنَفْسِكَ،١٠
11 [Wtedy] rozwaga będzie cię strzegła i rozum cię zachowa.
فَٱلْعَقْلُ يَحْفَظُكَ، وَٱلْفَهْمُ يَنْصُرُكَ،١١
12 By uwolnić cię od złej drogi [i] od człowieka, który mówi przewrotnie;
لِإِنْقَاذِكَ مِنْ طَرِيقِ ٱلشِّرِّيرِ، وَمِنَ ٱلْإِنْسَانِ ٱلْمُتَكَلِّمِ بِٱلْأَكَاذِيبِ،١٢
13 [Od tych], którzy opuszczają ścieżki prawości, żeby chodzić drogami ciemności;
ٱلتَّارِكِينَ سُبُلَ ٱلِٱسْتِقَامَةِ لِلسُّلُوكِ فِي مَسَالِكِ ٱلظُّلْمَةِ،١٣
14 [Którzy] się radują, gdy czynią zło, a cieszą się w złośliwej przewrotności;
ٱلْفَرِحِينَ بِفَعْلِ ٱلسُّوءِ، ٱلْمُبْتَهِجِينَ بِأَكَاذِيبِ ٱلشَّرِّ،١٤
15 Których ścieżki są kręte i [sami] są przewrotni na swoich drogach;
ٱلَّذِينَ طُرُقُهُمْ مُعْوَجَّةٌ، وَهُمْ مُلْتَوُونَ فِي سُبُلِهِمْ.١٥
16 Aby cię uwolnić od cudzej kobiety, od obcej, która pochlebia łagodnymi słowami;
لِإِنْقَاذِكَ مِنَ ٱلْمَرْأَةِ ٱلْأَجْنَبِيَّةِ، مِنَ ٱلْغَرِيبَةِ ٱلْمُتَمَلِّقَةِ بِكَلَامِهَا،١٦
17 Która opuszcza przewodnika swojej młodości i zapomina o przymierzu swojego Boga;
ٱلتَّارِكَةِ أَلِيفَ صِبَاهَا، وَٱلنَّاسِيَةِ عَهْدَ إِلَهِهَا.١٧
18 Bo jej dom chyli się ku śmierci, a jej ścieżki ku umarłym;
لِأَنَّ بَيْتَهَا يَسُوخُ إِلَى ٱلْمَوْتِ، وَسُبُلُهَا إِلَى ٱلْأَخِيلَةِ.١٨
19 Nikt z tych, którzy do niej wchodzą, nie wraca ani nie trafia na ścieżkę życia;
كُلُّ مَنْ دَخَلَ إِلَيْهَا لَا يَؤُوبُ، وَلَا يَبْلُغُونَ سُبُلَ ٱلْحَيَاةِ.١٩
20 Abyś chodził drogą dobrych i przestrzegał ścieżek sprawiedliwych.
حَتَّى تَسْلُكَ فِي طَرِيقِ ٱلصَّالِحِينَ وَتَحْفَظَ سُبُلَ ٱلصِّدِّيقِينَ.٢٠
21 Prawi bowiem będą mieszkali na ziemi i nienaganni na niej pozostaną;
لِأَنَّ ٱلْمُسْتَقِيمِينَ يَسْكُنُونَ ٱلْأَرْضَ، وَٱلْكَامِلِينَ يَبْقَوْنَ فِيهَا.٢١
22 Ale niegodziwi będą wykorzenieni z ziemi i przewrotni będą z niej wyrwani.
أَمَّا ٱلْأَشْرَارُ فَيَنْقَرِضُونَ مِنَ ٱلْأَرْضِ، وَٱلْغَادِرُونَ يُسْتَأْصَلُونَ مِنْهَا.٢٢

< Przysłów 2 >