< Przysłów 19 >
1 Lepszy jest ubogi, który postępuje uczciwie, niż człowiek o przewrotnych wargach, który jest głupcem.
Melhor é o pobre que anda em sua honestidade do que o perverso de lábios e tolo.
2 Nie jest też dobrze, by dusza nie miała wiedzy, a kto jest prędkich nóg, grzeszy.
E não é bom a alma sem conhecimento; e quem tem pés apressados comete erros.
3 Głupota człowieka wypacza jego drogę, a jego serce zapala się gniewem przeciwko PANU.
A loucura do homem perverte seu caminho; e seu coração se ira contra o SENHOR.
4 Bogactwo przyciąga wielu przyjaciół, ale ubogi zostaje odłączony od przyjaciela.
A riqueza faz ganhar muitos amigos; mas ao pobre, até seu amigo o abandona.
5 Fałszywy świadek nie uniknie kary, a [kto] mówi kłamstwa, nie ujdzie.
A falsa testemunha não ficará impune; e quem fala mentiras não escapará.
6 Wielu uprasza o przychylność dostojnika i każdy jest przyjacielem człowieka hojnego.
Muitos suplicam perante o príncipe; e todos querem ser amigos daquele que dá presentes.
7 Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go, tym bardziej oddalają się od niego [jego] przyjaciele; ściga ich słowami, ale ich nie ma.
Todos os irmãos do pobre o odeiam; ainda mais seus amigos se afastam dele; ele corre atrás deles com palavras, mas eles nada lhe [respondem].
8 Kto zdobywa rozum, miłuje swoją duszę, a [kto] strzeże roztropności, znajdzie dobro.
Quem adquire entendimento ama sua alma; quem guarda a prudência encontrará o bem.
9 Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, zginie.
A falsa testemunha não ficará impune; e quem fala mentiras perecerá.
10 Głupiemu nie przystoi życie w rozkoszach, tym mniej słudze panować nad książętami.
O luxo não é adequado ao tolo; muito menos ao servo dominar sobre príncipes.
11 Roztropność człowieka powściąga jego gniew, a jego chwałą [jest] darować wykroczenie.
A prudência do homem retém sua ira; e sua glória é ignorar a ofensa.
12 Gniew króla jest jak ryk lwa, a jego przychylność jak rosa na trawie.
A fúria do rei é como o rugido de um leão; mas seu favor é como orvalho sobre a erva.
13 Głupi syn jest utrapieniem dla swego ojca, a kłótliwa żona jest jak nieustanne kapanie z dachu.
O filho tolo é uma desgraça ao seu pai; e brigas da esposa são [como] uma goteira duradoura.
14 Dom i bogactwo [są] dziedzictwem po ojcach, ale roztropna żona jest od PANA.
A casa e as riquezas são a herança dos pais; porém a mulher prudente [vem] do SENHOR.
15 Lenistwo pogrąża w twardym śnie, a leniwa dusza będzie cierpieć głód.
A preguiça faz cair num sono profundo; e a alma desocupada passará fome.
16 Kto przestrzega przykazania, zachowuje swoją duszę, [ale] kto gardzi swymi drogami, zginie.
Quem guarda o mandamento cuida de sua alma; e quem despreza seus caminhos morrerá.
17 Kto lituje się nad ubogim, pożycza PANU, a on mu odpłaci za jego dobrodziejstwo.
Quem faz misericórdia ao pobre empresta ao SENHOR; e ele lhe pagará sua recompensa.
18 Karz swego syna, dopóki jest nadzieja, i niech twoja dusza mu nie pobłaża z powodu jego płaczu.
Castiga a teu filho enquanto há esperança; mas não levantes tua alma para o matar.
19 [Człowiek] wielkiego gniewu poniesie karę, a jeśli [go] uwolnisz, znowu będziesz musiał [to zrobić].
Aquele que tem grande irá será punido; porque se tu [o] livrares, terás de fazer o mesmo de novo.
20 Posłuchaj rady i przyjmij pouczenie, abyś był mądry u kresu swych dni.
Ouve o conselho, e recebe a disciplina; para que sejas sábio nos teus últimos [dias].
21 Wiele jest zamysłów w sercu człowieka, ale rada PANA się ostoi.
Há muitos pensamentos no coração do homem; porém o conselho do SENHOR prevalecerá.
22 Pragnienie człowieka to jego dobroczynność i lepszy jest ubogi niż kłamca.
O que se deseja do homem [é] sua bondade; porém o pobre é melhor do que o homem mentiroso.
23 Bojaźń PANA [prowadzi] do życia, a kto ją ma, spocznie syty i nie nawiedzi go zło.
O temor ao SENHOR [encaminha] para a vida; aquele que [o tem] habitará satisfeito, nem mal algum o visitará.
24 Leniwy kryje swą rękę pod pachę i do ust jej nie podnosi.
O preguiçoso põe sua mão no prato, e nem sequer a leva de volta à boca.
25 Uderz szydercę, a prosty będzie roztropniejszy; strofuj rozumnego, a pojmie wiedzę.
Fere ao zombador, e o ingênuo será precavido; e repreende ao prudente, e ele aprenderá conhecimento.
26 Kto trwoni [dobra] ojca i wypędza matkę, ten jest synem, który przynosi wstyd i hańbę.
Aquele que prejudica ao pai [ou] afugenta a mãe é filho causador de vergonha e de desgraça.
27 Synu mój, przestań słuchać pouczeń, które cię odwodzą od słów rozumnych.
Filho meu, deixa de ouvir a instrução, [então] te desviarás das palavras de conhecimento.
28 Nikczemny świadek naśmiewa się z sądu, a usta niegodziwych pożerają nieprawość.
A má testemunha escarnece do juízo; e a boca dos perversos engole injustiça.
29 Sądy są przygotowane dla szyderców, a razy na grzbiet głupców.
Julgamentos estão preparados para zombadores, e açoites para as costas dos tolos.