Przysłów 19

1 Lepszy jest ubogi, który postępuje uczciwie, niż człowiek o przewrotnych wargach, który jest głupcem.

2 Nie jest też dobrze, by dusza nie miała wiedzy, a kto jest prędkich nóg, grzeszy.

3 Głupota człowieka wypacza jego drogę, a jego serce zapala się gniewem przeciwko PANU.

4 Bogactwo przyciąga wielu przyjaciół, ale ubogi zostaje odłączony od przyjaciela.

5 Fałszywy świadek nie uniknie kary, a [kto] mówi kłamstwa, nie ujdzie.

6 Wielu uprasza o przychylność dostojnika i każdy jest przyjacielem człowieka hojnego.

7 Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go, tym bardziej oddalają się od niego [jego] przyjaciele; ściga ich słowami, ale ich nie ma.

8 Kto zdobywa rozum, miłuje swoją duszę, a [kto] strzeże roztropności, znajdzie dobro.

9 Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, zginie.

10 Głupiemu nie przystoi życie w rozkoszach, tym mniej słudze panować nad książętami.

11 Roztropność człowieka powściąga jego gniew, a jego chwałą [jest] darować wykroczenie.

12 Gniew króla jest jak ryk lwa, a jego przychylność jak rosa na trawie.

13 Głupi syn jest utrapieniem dla swego ojca, a kłótliwa żona jest jak nieustanne kapanie z dachu.

14 Dom i bogactwo [są] dziedzictwem po ojcach, ale roztropna żona jest od PANA.

15 Lenistwo pogrąża w twardym śnie, a leniwa dusza będzie cierpieć głód.

16 Kto przestrzega przykazania, zachowuje swoją duszę, [ale] kto gardzi swymi drogami, zginie.

17 Kto lituje się nad ubogim, pożycza PANU, a on mu odpłaci za jego dobrodziejstwo.

18 Karz swego syna, dopóki jest nadzieja, i niech twoja dusza mu nie pobłaża z powodu jego płaczu.

19 [Człowiek] wielkiego gniewu poniesie karę, a jeśli [go] uwolnisz, znowu będziesz musiał [to zrobić].

20 Posłuchaj rady i przyjmij pouczenie, abyś był mądry u kresu swych dni.

21 Wiele jest zamysłów w sercu człowieka, ale rada PANA się ostoi.

22 Pragnienie człowieka to jego dobroczynność i lepszy jest ubogi niż kłamca.

23 Bojaźń PANA [prowadzi] do życia, a kto ją ma, spocznie syty i nie nawiedzi go zło.

24 Leniwy kryje swą rękę pod pachę i do ust jej nie podnosi.

25 Uderz szydercę, a prosty będzie roztropniejszy; strofuj rozumnego, a pojmie wiedzę.

26 Kto trwoni [dobra] ojca i wypędza matkę, ten jest synem, który przynosi wstyd i hańbę.

27 Synu mój, przestań słuchać pouczeń, które cię odwodzą od słów rozumnych.

28 Nikczemny świadek naśmiewa się z sądu, a usta niegodziwych pożerają nieprawość.

29 Sądy są przygotowane dla szyderców, a razy na grzbiet głupców.