Przysłów 19
1 Lepszy jest ubogi, który postępuje uczciwie, niż człowiek o przewrotnych wargach, który jest głupcem.
Better is the poor that walketh in his integrity, than he that is perverse in his lips, and is a fool.
2 Nie jest też dobrze, by dusza nie miała wiedzy, a kto jest prędkich nóg, grzeszy.
Also, that the soul be without knowledge, it is not good; and he that hasteth with his feet sinneth.
3 Głupota człowieka wypacza jego drogę, a jego serce zapala się gniewem przeciwko PANU.
The foolishness of man perverteth his way: and his heart fretteth against the LORD.
4 Bogactwo przyciąga wielu przyjaciół, ale ubogi zostaje odłączony od przyjaciela.
Wealth maketh many friends; but the poor is separated from his neighbour.
5 Fałszywy świadek nie uniknie kary, a [kto] mówi kłamstwa, nie ujdzie.
A false witness shall not be unpunished, and he that speaketh lies shall not escape.
6 Wielu uprasza o przychylność dostojnika i każdy jest przyjacielem człowieka hojnego.
Many will entreat the favour of the prince: and every man is a friend to him that giveth gifts.
7 Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go, tym bardziej oddalają się od niego [jego] przyjaciele; ściga ich słowami, ale ich nie ma.
All the brethren of the poor do hate him: how much more do his friends go far from him? he pursueth them with words, yet they are gone.
8 Kto zdobywa rozum, miłuje swoją duszę, a [kto] strzeże roztropności, znajdzie dobro.
He that getteth wisdom loveth his own soul: he that keepeth understanding shall find good.
9 Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, zginie.
A false witness shall not be unpunished, and he that speaketh lies shall perish.
10 Głupiemu nie przystoi życie w rozkoszach, tym mniej słudze panować nad książętami.
Delight is not proper for a fool; much less for a servant to have rule over princes.
11 Roztropność człowieka powściąga jego gniew, a jego chwałą [jest] darować wykroczenie.
The discretion of a man deferreth his anger; and it is his glory to pass over a transgression.
12 Gniew króla jest jak ryk lwa, a jego przychylność jak rosa na trawie.
The king’s wrath is as the roaring of a lion; but his favour is as dew upon the grass.
13 Głupi syn jest utrapieniem dla swego ojca, a kłótliwa żona jest jak nieustanne kapanie z dachu.
A foolish son is the calamity of his father: and the contentions of a wife are a continual dropping.
14 Dom i bogactwo [są] dziedzictwem po ojcach, ale roztropna żona jest od PANA.
House and riches are the inheritance of fathers: and a prudent wife is from the LORD.
15 Lenistwo pogrąża w twardym śnie, a leniwa dusza będzie cierpieć głód.
Slothfulness casteth into a deep sleep; and an idle soul shall suffer hunger.
16 Kto przestrzega przykazania, zachowuje swoją duszę, [ale] kto gardzi swymi drogami, zginie.
He that keepeth the commandment keepeth his own soul; but he that despiseth his ways shall die.
17 Kto lituje się nad ubogim, pożycza PANU, a on mu odpłaci za jego dobrodziejstwo.
He that hath pity upon the poor lendeth to the LORD; and that which he hath given will he pay him again.
18 Karz swego syna, dopóki jest nadzieja, i niech twoja dusza mu nie pobłaża z powodu jego płaczu.
Chasten thy son while there is hope, and let not thy soul spare for his crying.
19 [Człowiek] wielkiego gniewu poniesie karę, a jeśli [go] uwolnisz, znowu będziesz musiał [to zrobić].
A man of great wrath shall suffer punishment: for if thou deliver him, yet thou must do it again.
20 Posłuchaj rady i przyjmij pouczenie, abyś był mądry u kresu swych dni.
Hear counsel, and receive instruction, that thou mayest be wise in thy latter end.
21 Wiele jest zamysłów w sercu człowieka, ale rada PANA się ostoi.
There are many devices in a man’s heart; nevertheless the counsel of the LORD, that shall stand.
22 Pragnienie człowieka to jego dobroczynność i lepszy jest ubogi niż kłamca.
The desire of a man is his kindness: and a poor man is better than a liar.
23 Bojaźń PANA [prowadzi] do życia, a kto ją ma, spocznie syty i nie nawiedzi go zło.
The fear of the LORD tendeth to life: and he that hath it shall abide satisfied; he shall not be visited with evil.
24 Leniwy kryje swą rękę pod pachę i do ust jej nie podnosi.
A slothful man hideth his hand in his bosom, and will not so much as bring it to his mouth again.
25 Uderz szydercę, a prosty będzie roztropniejszy; strofuj rozumnego, a pojmie wiedzę.
Smite a scorner, and the simple will beware: and reprove one that hath understanding, and he will understand knowledge.
26 Kto trwoni [dobra] ojca i wypędza matkę, ten jest synem, który przynosi wstyd i hańbę.
He that wasteth his father, and chaseth away his mother, is a son that causeth shame, and bringeth reproach.
27 Synu mój, przestań słuchać pouczeń, które cię odwodzą od słów rozumnych.
Cease, my son, to hear the instruction that causeth to err from the words of knowledge.
28 Nikczemny świadek naśmiewa się z sądu, a usta niegodziwych pożerają nieprawość.
An ungodly witness scorneth judgment: and the mouth of the wicked devoureth iniquity.
29 Sądy są przygotowane dla szyderców, a razy na grzbiet głupców.
Judgments are prepared for scorners, and stripes for the back of fools.
