Przysłów 19

1 Lepszy jest ubogi, który postępuje uczciwie, niż człowiek o przewrotnych wargach, który jest głupcem.

Bedre er en fattig, som vandrer i sin Oprigtighed end den, hvis Læber ere forvendte, og som tilmed er en Daare.

2 Nie jest też dobrze, by dusza nie miała wiedzy, a kto jest prędkich nóg, grzeszy.

Ogsaa naar en Sjæl er uden Kundskab, er det ikke godt, og den, som haster med Fødderne, glider ud.

3 Głupota człowieka wypacza jego drogę, a jego serce zapala się gniewem przeciwko PANU.

Menneskets Daarlighed forvender hans Vej, og hans Hjerte vredes imod Herren.

4 Bogactwo przyciąga wielu przyjaciół, ale ubogi zostaje odłączony od przyjaciela.

Gods tilfører mange Venner; men den ringe maa skilles fra sin Ven.

5 Fałszywy świadek nie uniknie kary, a [kto] mówi kłamstwa, nie ujdzie.

Et falsk Vidne skal ikke agtes uskyldigt, og den, som taler Løgn, skal ikke undkomme.

6 Wielu uprasza o przychylność dostojnika i każdy jest przyjacielem człowieka hojnego.

Mange bejle til en Fyrstes Gunst, og enhver er Ven med en gavmild Mand.

7 Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go, tym bardziej oddalają się od niego [jego] przyjaciele; ściga ich słowami, ale ich nie ma.

Alle den fattiges Brødre hade ham, ja, endog hans Venner holde sig langt fra ham; han jager efter Ord, som ikke ere til.

8 Kto zdobywa rozum, miłuje swoją duszę, a [kto] strzeże roztropności, znajdzie dobro.

Den, som forhverver sig Forstand, elsker sit Liv; den, som bevarer Indsigt, skal finde godt.

9 Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, zginie.

Et falsk Vidne skal ikke agtes uskyldigt, og den, som taler Løgn, skal omkomme.

10 Głupiemu nie przystoi życie w rozkoszach, tym mniej słudze panować nad książętami.

Det staar ikke en Daare vel an at leve højt, meget mindre en Tjener at herske over Fyrster.

11 Roztropność człowieka powściąga jego gniew, a jego chwałą [jest] darować wykroczenie.

Et Menneskes Klogskab gør ham langmodig, og det er ham en Ære at overse Fornærmelse

12 Gniew króla jest jak ryk lwa, a jego przychylność jak rosa na trawie.

Kongens Vrede er som en ung Løves Brølen; men hans Bevaagenhed er ligesom Dug paa Urter.

13 Głupi syn jest utrapieniem dla swego ojca, a kłótliwa żona jest jak nieustanne kapanie z dachu.

En daarlig Søn er sin Fader en Ulykke, og en Kvindes Trætter ere et vedholdende Tagdryp.

14 Dom i bogactwo [są] dziedzictwem po ojcach, ale roztropna żona jest od PANA.

Hus og Gods arves efter Forældre; men en forstandig Kvinde er fra Herren.

15 Lenistwo pogrąża w twardym śnie, a leniwa dusza będzie cierpieć głód.

Dovenskab nedsænker i en dyb Søvn, og en efterladen Sjæl skal hungre.

16 Kto przestrzega przykazania, zachowuje swoją duszę, [ale] kto gardzi swymi drogami, zginie.

Hvo som bevarer Budet, bevarer sin Sjæl; hvo der foragter sine Veje, skal dødes.

17 Kto lituje się nad ubogim, pożycza PANU, a on mu odpłaci za jego dobrodziejstwo.

Hvo som forbarmer sig over den ringe, laaner Herren, og han skal betale ham hans Velgerning.

18 Karz swego syna, dopóki jest nadzieja, i niech twoja dusza mu nie pobłaża z powodu jego płaczu.

Tugt din Søn, thi der er Haab; men vend ikke din Hu til at dræbe ham!

19 [Człowiek] wielkiego gniewu poniesie karę, a jeśli [go] uwolnisz, znowu będziesz musiał [to zrobić].

Den, hvis Vrede er stor, maa lide Straf; thi dersom du frier ham, da maa du blive ved dermed.

20 Posłuchaj rady i przyjmij pouczenie, abyś był mądry u kresu swych dni.

Adlyd Raad, og tag imod Tugt, at du kan blive viis paa dit sidste.

21 Wiele jest zamysłów w sercu człowieka, ale rada PANA się ostoi.

Der er mange Anslag i en Mands Hjerte; men Herrens Raad det skal bestaa.

22 Pragnienie człowieka to jego dobroczynność i lepszy jest ubogi niż kłamca.

Et Menneskes Lyst er hans Kærlighed; og en fattig er bedre end en Løgner.

23 Bojaźń PANA [prowadzi] do życia, a kto ją ma, spocznie syty i nie nawiedzi go zło.

At en frygter Herren, er til Liv; mæt skal han hvile, han skal ikke hjemsøges med Ulykke.

24 Leniwy kryje swą rękę pod pachę i do ust jej nie podnosi.

Den lade stikker sin Haand i Fadet; han lader den end ikke komme til sin Mund igen.

25 Uderz szydercę, a prosty będzie roztropniejszy; strofuj rozumnego, a pojmie wiedzę.

Slaa Spotteren, at den uerfarne maa blive forstandig; og irettesæt den forstandige, saa vil han vinde Kundskab.

26 Kto trwoni [dobra] ojca i wypędza matkę, ten jest synem, który przynosi wstyd i hańbę.

Den, der overfalder Faderen og bortjager Moderen, er en Søn, som gør til Skamme og Vanære.

27 Synu mój, przestań słuchać pouczeń, które cię odwodzą od słów rozumnych.

Lad kun af, min Søn! med at høre paa Formaning, saa du farer vild fra Kundskabs Ord.

28 Nikczemny świadek naśmiewa się z sądu, a usta niegodziwych pożerają nieprawość.

Et nedrigt Vidne spotter Retten, og de ugudeliges Mund sluger Uret.

29 Sądy są przygotowane dla szyderców, a razy na grzbiet głupców.

Straffedomme ere beredte til Spottere og Slag til Daarers Ryg.