< Przysłów 18 >

1 Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
Ɔhonamkani yɛ pɛsɛmenkominya; na nea ɛmfa atɛntrenee mma no turuw ɔham.
2 Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
Ɔkwasea nni nhumu ho anigye, na mmom nea ɔpɛ ara ne sɛ ɔde nʼadwene bɛto gua.
3 Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
Sɛ amumɔyɛsɛm ba a animtiaabu di so, na aniwu nso di animguase akyi.
4 Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
Onipa anom nsɛm yɛ nsu a emu dɔ, na nyansa asuti yɛ asuwa a ɛrefi ahuru.
5 Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
Enye sɛ wodi ma omumɔyɛfo anaasɛ wobu nea odi bem ntɛnkyew.
6 Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
Nkwaseafo ano de akasakasa ba, na wɔn ano frɛfrɛ ɔhwe.
7 Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
Nkwaseafo ano yɛ wɔn ara wɔn sɛe, na wɔn anofafa yɛ wɔn ara wɔn kra afiri.
8 Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
Osekuni ano asɛm te sɛ aduan a ɛyɛ dɛ; ɛhyɛnhyɛn onipa akwaa mu nyinaa.
9 Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
Nea ɔtoto nʼadwuma ase no yɛ ɔsɛefo nuabarima.
10 Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
Awurade din yɛ abantenten a ɛyɛ den; ahotefo guan kɔtoa na wonya bammɔ.
11 Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
Adefo ahonyade ne wɔn kuropɔn a wɔabɔ ho ban wɔfa no sɛ ɔfasu tenten a wontumi mforo.
12 Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
Ansa na onipa bɛhwe ase no onya ahomaso koma, na ahobrɛase di anuonyam anim.
13 Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
Nea ontie asɛm ansa na wama mmuae no, ɛno ne ne gyimi ne nʼanimguase.
14 Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
Onipa honhom na ɛhyɛ no den wɔ ɔyare mu na honhom a abotow de, hena na ɔpɛ?
15 Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
Nhumu koma nya nimdeɛ; na anyansafo aso nso hwehwɛ.
16 Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
Akyɛde bue kwan ma nea ɔde ma na ɛde no ba atitiriw anim.
17 Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
Ɛyɛ nea ɔbɔ ne nkuro kan no sɛ nʼasɛm yɛ dɛ, kosi sɛ ɔfoforo bɛba abebisa no nsɛm no mu.
18 Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
Ntontobɔ twa akyinnyegye so, na ɛpata atamfo.
19 Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
Onua a wɔafom no no asɛm yɛ den sen kuropɔn a ɛwɔ bammɔ, akyinnyegye te sɛ abankɛse apon a wɔabram akyi.
20 Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
Onipa anom asɛm so aba ma ɔyafunu mee, nnɔbae a nʼanofafa twa no mee no.
21 Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
Tɛkrɛma kura nkwa ne owu tumi, na wɔn a wɔdɔ no no bedi nʼaba.
22 Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
Nea wanya yere no anya ade pa na onya adom fi Awurade hɔ.
23 Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
Ohiani srɛ ahummɔbɔ, nanso ɔdefo de kasaden bua no.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
Ɔbarima a ne nnamfonom dɔɔso betumi ahwe ase, nanso adamfo bi wɔ hɔ a ɔbɛfam ne ho asen onua.

< Przysłów 18 >