Przysłów 18
1 Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
Den egensindige følger bare sin egen lyst; mot alle kloke råd viser han tenner.
2 Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
Dåren bryr sig ikke om å være forstandig, men vil bare vise hvad han tenker i sitt hjerte.
3 Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
Når den ugudelige kommer, kommer også forakt, og med skammen følger spott.
4 Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
Ordene i en manns munn er dype vann, visdoms kilde er en fremvellende bekk.
5 Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
Det er ille å gi den skyldige medhold, å bøie retten for den rettferdige.
6 Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
Dårens leber volder trette, og hans munn roper efter pryl.
7 Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
Dårens munn er til ulykke for ham selv, og hans leber er en snare for hans liv.
8 Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
En øretuters ord er som velsmakende retter, og de trenger ned i hjertets indre.
9 Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
Den som er lat i sin gjerning, er også en bror til ødeleggeren.
10 Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
Herrens navn er et fast tårn; til det løper den rettferdige og blir berget.
11 Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
Den rikes gods er hans festning og som en høi mur i hans egen tanke.
12 Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
Forut for fall ophøier en manns hjerte sig, men ydmykhet går forut for ære.
13 Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
Når en svarer før han hører, da blir det til dårskap og skam for ham.
14 Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
En manns mot kan holde ham oppe i hans sykdom; men et nedslått mot - hvem kan bære det?
15 Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
Den forstandiges hjerte kjøper kunnskap, og de vises øre søker kunnskap.
16 Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
Et menneskes gave gir ham rum og fører ham frem for store herrer.
17 Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
Den som taler først i en rettsstrid, synes å ha rett; men så kommer motparten og gransker hans ord.
18 Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
Loddet gjør ende på tretter og skiller mellem de mektige.
19 Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
En bror som en har gjort urett mot, er vanskeligere å vinne enn en festning, og trette med ham er som en bom for en borg.
20 Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
Ved frukten av en manns munn mettes hans buk; med sine lebers grøde blir han mettet.
21 Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
Død og liv er i tungens vold, og hver den som gjerne bruker den, skal ete dens frukt.
22 Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
Den som har funnet en hustru, har funnet lykke og fått en nådegave av Herren.
23 Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
I ydmyke bønner taler den fattige, men den rike svarer med hårde ord.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
En mann med mange venner går det ille; men der er venner som henger fastere ved en enn en bror.
