Przysłów 18
1 Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
Kas ar citiem kopā neturas, tas savu gribu tik meklē, un ir kavēklis visās lietās.
2 Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
Ģeķim netīk gudra valoda, bet tik vien atklāt savu paša sirdi.
3 Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
Bezdievīgam staigā līdz negods un ar apsmieklu kauns.
4 Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
Vārdi cilvēka mutē ir dziļš ūdens, un gudrības avots ir tekoša ūdens upīte.
5 Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
Nav labi bezdievīga vaigu cienīt un nospiest taisno tiesā.
6 Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
Ģeķa lūpas ieved ķildā, un viņa mute brēc pēc sitieniem.
7 Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
Ģeķa mute sev pašai par postu, un viņa lūpas paša dvēselei par slazda valgu.
8 Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
Lišķa vārdi ir kā saldi kumosi un iet visai pie sirds.
9 Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
Kas laisks pie darba, tas palaidņa brālis.
10 Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
Tā Kunga vārds ir stipra pils; tur taisnais glābjas un top izglābts.
11 Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
Bagātam manta ir viņa stiprā pils un viņam šķiet augsts mūris.
12 Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
Priekš bojāiešanas cilvēka sirds top lepna, bet pazemība ved godā.
13 Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
Kas atbild, pirms dzirdējis, tas tam par ģeķību un kaunu.
14 Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
Vīra gars panes savas bēdas, bet kad gars izmisis, kas to var panest?
15 Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
Prātīga sirds iemanto atzīšanu, un gudra auss meklē atzīšanu.
16 Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
Dāvanas cilvēkam līdzina ceļu un viņu ved kungu priekšā.
17 Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
Kas pirmais sūdz, tam taisnība; kad nu nāk viņa pretinieks, tad to tirda.
18 Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
Mesli nobeidz ķildas un izšķir varenos.
19 Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
Apkaitināts brālis ir cietāks nekā stipra pils, un ķilda nekā pils vārtu aizšaujamais.
20 Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
No mutes augļiem ikkatrs savu vēderu pildīs, un viņa lūpu padoms to ēdinās.
21 Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
Nāve un dzīvība stāv mēles galā; kā kurš runā, tā tam būs.
22 Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
Kas sievu atradis, tas atradis labumu un mantojis žēlastību no Tā Kunga.
23 Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
Nabags runā lūgdamies, bet bagāts atbild bargi.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
Citam daudz draugu uz postu; bet ir draugi, kas labāki nekā brālis.
