Przysłów 18
1 Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
Orang yang menyendiri, mencari keinginannya, amarahnya meledak terhadap setiap pertimbangan.
2 Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
Orang bebal tidak suka kepada pengertian, hanya suka membeberkan isi hatinya.
3 Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
Bila kefasikan datang, datanglah juga penghinaan dan cela disertai cemooh.
4 Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
Perkataan mulut orang adalah seperti air yang dalam, tetapi sumber hikmat adalah seperti batang air yang mengalir.
5 Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
Tidak baik berpihak kepada orang fasik dengan menolak orang benar dalam pengadilan.
6 Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
Bibir orang bebal menimbulkan perbantahan, dan mulutnya berseru meminta pukulan.
7 Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
Orang bebal dibinasakan oleh mulutnya, bibirnya adalah jerat bagi nyawanya.
8 Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
Perkataan pemfitnah seperti sedap-sedapan, yang masuk ke lubuk hati.
9 Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
Orang yang bermalas-malas dalam pekerjaannya sudah menjadi saudara dari si perusak.
10 Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
Nama TUHAN adalah menara yang kuat, ke sanalah orang benar berlari dan ia menjadi selamat.
11 Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
Kota yang kuat bagi orang kaya ialah hartanya dan seperti tembok yang tinggi menurut anggapannya.
12 Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
Tinggi hati mendahului kehancuran, tetapi kerendahan hati mendahului kehormatan.
13 Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
Jikalau seseorang memberi jawab sebelum mendengar, itulah kebodohan dan kecelaannya.
14 Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
Orang yang bersemangat dapat menanggung penderitaannya, tetapi siapa akan memulihkan semangat yang patah?
15 Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
Hati orang berpengertian memperoleh pengetahuan, dan telinga orang bijak menuntut pengetahuan.
16 Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
Hadiah memberi keluasan kepada orang, membawa dia menghadap orang-orang besar.
17 Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
Pembicara pertama dalam suatu pertikaian nampaknya benar, lalu datanglah orang lain dan menyelidiki perkaranya.
18 Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
Undian mengakhiri pertengkaran, dan menyelesaikan persoalan antara orang-orang berkuasa.
19 Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
Saudara yang dikhianati lebih sulit dihampiri dari pada kota yang kuat, dan pertengkaran adalah seperti palang gapura sebuah puri.
20 Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
Perut orang dikenyangkan oleh hasil mulutnya, ia dikenyangkan oleh hasil bibirnya.
21 Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
Hidup dan mati dikuasai lidah, siapa suka menggemakannya, akan memakan buahnya.
22 Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
Siapa mendapat isteri, mendapat sesuatu yang baik, dan ia dikenan TUHAN.
23 Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
Orang miskin berbicara dengan memohon-mohon, tetapi orang kaya menjawab dengan kasar.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
Ada teman yang mendatangkan kecelakaan, tetapi ada juga sahabat yang lebih karib dari pada seorang saudara.
