Przysłów 18
1 Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
Celui qui se tient à l’écart cherche ce qui lui plaît, Il s’irrite contre tout ce qui est sage.
2 Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
Ce n’est pas à l’intelligence que l’insensé prend plaisir, C’est à la manifestation de ses pensées.
3 Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
Quand vient le méchant, vient aussi le mépris; Et avec la honte, vient l’opprobre.
4 Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
Les paroles de la bouche d’un homme sont des eaux profondes; La source de la sagesse est un torrent qui jaillit.
5 Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
Il n’est pas bon d’avoir égard à la personne du méchant, Pour faire tort au juste dans le jugement.
6 Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
Les lèvres de l’insensé se mêlent aux querelles, Et sa bouche provoque les coups.
7 Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
La bouche de l’insensé cause sa ruine, Et ses lèvres sont un piège pour son âme.
8 Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
Les paroles du rapporteur sont comme des friandises, Elles descendent jusqu’au fond des entrailles.
9 Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
Celui qui se relâche dans son travail Est frère de celui qui détruit.
10 Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
Le nom de l’Éternel est une tour forte; Le juste s’y réfugie, et se trouve en sûreté.
11 Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
La fortune est pour le riche une ville forte; Dans son imagination, c’est une haute muraille.
12 Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
Avant la ruine, le cœur de l’homme s’élève; Mais l’humilité précède la gloire.
13 Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
Celui qui répond avant d’avoir écouté Fait un acte de folie et s’attire la confusion.
14 Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
L’esprit de l’homme le soutient dans la maladie; Mais l’esprit abattu, qui le relèvera?
15 Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
Un cœur intelligent acquiert la science, Et l’oreille des sages cherche la science.
16 Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
Les présents d’un homme lui élargissent la voie, Et lui donnent accès auprès des grands.
17 Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
Le premier qui parle dans sa cause paraît juste; Vient sa partie adverse, et on l’examine.
18 Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
Le sort fait cesser les contestations, Et décide entre les puissants.
19 Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
Des frères sont plus intraitables qu’une ville forte, Et leurs querelles sont comme les verrous d’un palais.
20 Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
C’est du fruit de sa bouche que l’homme rassasie son corps, C’est du produit de ses lèvres qu’il se rassasie.
21 Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
La mort et la vie sont au pouvoir de la langue; Quiconque l’aime en mangera les fruits.
22 Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
Celui qui trouve une femme trouve le bonheur; C’est une grâce qu’il obtient de l’Éternel.
23 Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
Le pauvre parle en suppliant, Et le riche répond avec dureté.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
Celui qui a beaucoup d’amis les a pour son malheur, Mais il est tel ami plus attaché qu’un frère.
