Przysłów 18
1 Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
For [an object of] desire he who is separated doth seek, With all wisdom he intermeddleth.
2 Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
A fool delighteth not in understanding, But — in uncovering his heart.
3 Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
With the coming of the wicked come also hath contempt, And with shame — reproach.
4 Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
Deep waters [are] the words of a man's mouth, The fountain of wisdom [is] a flowing brook.
5 Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
Acceptance of the face of the wicked [is] not good, To turn aside the righteous in judgment.
6 Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
The lips of a fool enter into strife, And his mouth for stripes calleth.
7 Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
The mouth of a fool [is] ruin to him, And his lips [are] the snare of his soul.
8 Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
The words of a tale-bearer [are] as self-inflicted wounds, And they have gone down [to] the inner parts of the heart.
9 Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
He also that is remiss in his work, A brother he [is] to a destroyer.
10 Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
A tower of strength [is] the name of Jehovah, Into it the righteous runneth, and is set on high.
11 Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
The wealth of the rich [is] the city of his strength, And as a wall set on high in his own imagination.
12 Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
Before destruction the heart of man is high, And before honour [is] humility.
13 Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
Whoso is answering a matter before he heareth, Folly it is to him and shame.
14 Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
The spirit of a man sustaineth his sickness, And a smitten spirit who doth bear?
15 Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
The heart of the intelligent getteth knowledge, And the ear of the wise seeketh knowledge.
16 Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
The gift of a man maketh room for him, And before the great it leadeth him.
17 Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
Righteous [is] the first in his own cause, His neighbour cometh and hath searched him.
18 Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
The lot causeth contentions to cease, And between the mighty it separateth.
19 Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
A brother transgressed against is as a strong city, And contentions as the bar of a palace.
20 Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
From the fruit of a man's mouth is his belly satisfied, [From the] increase of his lips he is satisfied.
21 Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
Death and life [are] in the power of the tongue, And those loving it eat its fruit.
22 Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
[Whoso] hath found a wife hath found good, And bringeth out good-will from Jehovah.
23 Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
[With] supplications doth the poor speak, And the rich answereth fierce things.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
A man with friends [is] to show himself friendly, And there is a lover adhering more than a brother!
