Przysłów 18
1 Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
He who separateth himself seeketh his own desire; Against all sound discretion he rusheth on.
2 Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
The fool hath no delight in understanding, But rather in revealing his own mind.
3 Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
When the wicked cometh, then cometh also contempt; And with baseness, shame.
4 Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
The words of a man's mouth are deep waters, And the wellspring of wisdom is an overflowing brook.
5 Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
It is not good to be partial to the wicked, So as to overthrow the righteous in judgment.
6 Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
The lips of a fool enter into strife, And his mouth calleth for blows.
7 Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
A fool's mouth is his destruction, And his lips are a snare for his life.
8 Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
The words of a talebearer are like sweet morsels; For they go down to the innermost parts of the body.
9 Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
Moreover, he that is slothful in his work Is brother to him that is a great waster.
10 Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
The name of the LORD is a strong tower; The righteous runneth to it, and is safe.
11 Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
The rich man's wealth is his strong city, And as a high wall, in his own conceit.
12 Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
Before destruction the heart of a man is haughty, And before honor is humility.
13 Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
He who answereth a matter before he hath heard it, It is folly and shame to him.
14 Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
The spirit of a man will sustain his infirmity; But a wounded spirit who can bear?
15 Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
The heart of the intelligent will acquire knowledge, And the ear of the wise will seek knowledge.
16 Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
A gift maketh room for a man, And bringeth him into the presence of the great.
17 Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
He that first pleadeth his cause appeareth just; But his opponent cometh, and searcheth him through.
18 Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
The lot causeth contentions to cease, And parteth asunder the mighty.
19 Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
A brother offended is harder to be won than a strong city; Yea, their contentions are like the bars of a castle.
20 Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
With the fruit of a man's mouth shall his stomach be filled; He shall be filled with the produce of his lips.
21 Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
Death and life are in the power of the tongue; They that love it shall eat its fruit.
22 Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
He that findeth a wife findeth a blessing, And obtaineth favor from the LORD.
23 Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
The poor useth entreaties; But the rich answereth roughly.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
A man of many friends will show himself false; Yet there is a friend who sticketh closer than a brother.
