Przysłów 18
1 Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
He that separateth himself seeketh [his own] desire, And rageth against all sound wisdom.
2 Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
A fool hath no delight in understanding, But only that his heart may reveal itself.
3 Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
When the wicked cometh, there cometh also contempt, And with ignominy [cometh] reproach.
4 Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
The words of a man’s mouth are [as] deep waters; The wellspring of wisdom is [as] a flowing brook.
5 Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
To respect the person of the wicked is not good, [Nor] to turn aside the righteous in judgment.
6 Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
A fool’s lips enter into contention, And his mouth calleth for stripes.
7 Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
A fool’s mouth is his destruction, And his lips are the snare of his soul.
8 Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
The words of a whisperer are as dainty morsels, And they go down into the innermost parts.
9 Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
He also that is slack in his work Is brother to him that is a destroyer.
10 Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
The name of Jehovah is a strong tower; The righteous runneth into it, and is safe.
11 Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
The rich man’s wealth is his strong city, And as a high wall in his own imagination.
12 Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
Before destruction the heart of man is haughty; And before honor [goeth] humility.
13 Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
He that giveth answer before he heareth, It is folly and shame unto him.
14 Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
The spirit of a man will sustain his infirmity; But a broken spirit who can bear?
15 Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
The heart of the prudent getteth knowledge; And the ear of the wise seeketh knowledge.
16 Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
A man’s gift maketh room for him, And bringeth him before great men.
17 Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
He that pleadeth his cause first [seemeth] just; But his neighbor cometh and searcheth him out.
18 Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
The lot causeth contentions to cease, And parteth between the mighty.
19 Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
A brother offended [is harder to be won] than a strong city; And [such] contentions are like the bars of a castle.
20 Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
A man’s belly shall be filled with the fruit of his mouth; With the increase of his lips shall he be satisfied.
21 Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
Death and life are in the power of the tongue; And they that love it shall eat the fruit thereof.
22 Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
Whoso findeth a wife findeth a good thing, And obtaineth favor of Jehovah.
23 Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
The poor useth entreaties; But the rich answereth roughly.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
He that maketh many friends [doeth it] to his own destruction; But there is a friend that sticketh closer than a brother.
