< Przysłów 18 >
1 Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
Svémyslný hledá toho, což se jemu líbí, a ve všelijakou věc plete se.
2 Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
Nezalibuje sobě blázen v rozumnosti, ale v tom, což zjevuje srdce jeho.
3 Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
Když přijde bezbožný, přichází také pohrdání, a s lehkomyslným útržka.
4 Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
Slova úst muže vody hluboké, potok rozvodnilý pramen moudrosti.
5 Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
Přijímati osobu bezbožného není dobré, abys převrátil spravedlivého v soudu.
6 Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
Rtové blázna směřují k svadě, a ústa jeho bití se domluví.
7 Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
Ústa blázna k setření jemu, a rtové jeho osídlem duši jeho.
8 Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
Slova utrhače jsou jako ubitých, ale však sstupují do vnitřností života.
9 Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
Také ten, kdož jest nedbalý v práci své, bratr jest mrhače.
10 Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
Věže pevná jest jméno Hospodinovo; k němu se uteče spravedlivý, a bude povýšen.
11 Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
Zboží bohatého jest město pevné jeho, a jako zed vysoká v mysli jeho.
12 Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
Před setřením vyvyšuje se srdce člověka, ale před povýšením bývá ponížení.
13 Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
Kdož odpovídá něco, prvé než vyslyší, počítá se to za bláznovství jemu a za lehkost.
14 Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
Duch muže snáší nemoc svou, ducha pak zkormouceného kdo snese?
15 Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
Srdce rozumného dosahuje umění, a ucho moudrých hledá umění.
16 Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
Dar člověka uprostranňuje jemu, a před oblíčej mocných přivodí jej.
17 Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
Spravedlivý zdá se ten, kdož jest první v své při, ale když přichází bližní jeho, tedy stihá jej.
18 Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
Los pokojí svady, a mezi silnými rozeznává.
19 Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
Bratr křivdou uražený tvrdší jest než město nedobyté, a svárové jsou jako závora u hradu.
20 Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
Ovocem úst jednoho každého nasyceno bývá břicho jeho, úrodou rtů svých nasycen bude.
21 Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
Smrt i život jest v moci jazyka, a ten, kdož jej miluje, bude jísti ovoce jeho.
22 Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
Kdo nalezl manželku, nalezl věc dobrou, a navážil lásky od Hospodina.
23 Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
Poníženě mluví chudý, ale bohatý odpovídá tvrdě.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
Ten, kdož má přátely, má se míti přátelsky, poněvadž přítel bývá vlastnější než bratr.