Przysłów 18
1 Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
Vlastitoj požudi popušta onaj tko zastranjuje, i svađa se usprkos svakom razboru.
2 Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
Bezumnomu nije mio razum; stalo mu je dati srcu oduška.
3 Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
Kad dolazi opačina, dolazi i prezir i bruka sa sramotom.
4 Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
Duboke su vode riječi iz usta nečijih, izvor mudrosti bujica što se razlijeva.
5 Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
Ne valja se obazirati na opaku osobu, da se pravedniku nanese nepravda na sudu.
6 Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
Bezumnikove se usne upuštaju u svađu i njegova usta izazivlju udarce.
7 Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
Bezumnomu su propast vlastita usta i usne su mu zamka životu.
8 Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
Klevetnikove su riječi kao poslastice: spuštaju se u dno utrobe.
9 Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
Tko je nemaran u svom poslu, brat je onomu koji rasipa.
10 Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
Tvrda je kula ime Jahvino: njemu se pravednik utječe i nalazi utočišta.
11 Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
Bogatstvo je bogatašu njegova tvrđava i kao visok zid u mašti njegovoj.
12 Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
Pred slomom se oholi srce čovječje, a pred slavom ide poniznost.
13 Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
Tko odgovara prije nego što sasluša, na ludost mu je i sramotu.
14 Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
Kad je čovjek bolestan, njegov ga duh podiže, a ubijen duh tko će podići?
15 Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
Razumno srce stječe znanje i uho mudrih traži znanje.
16 Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
Dar čovjeku otvara put i vodi ga pred velikaše.
17 Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
Prvi je pravedan u svojoj parnici, a kad dođe njegov protivnik, opovrgne ga.
18 Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
Ždrijeb poravna svađe, pa i među moćnicima odlučuje.
19 Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
Uvrijeđen brat jači je od tvrda grada i svađe su kao prijevornice na tvrđavi.
20 Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
Svatko siti trbuh plodom usta svojih, nasićuje se rodom usana svojih.
21 Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
Smrt i život u vlasti su jeziku, a tko ga miluje, jede od ploda njegova.
22 Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
Tko je našao ženu, našao je sreću i stekao milost od Jahve.
23 Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
Ponizno moleći govori siromah, a grubo odgovara bogataš.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
Ima prijatelja koji vode u propast, a ima i prijatelja privrženijih od brata.
