< Przysłów 18 >

1 Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
Hoehhamnah aka tlap loh hlang a paekboe sak tih, lungming cueihnah khaw boeih a thaih thil.
2 Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
Lungcuei taengah hlang ang naep pawh, tedae amah kah lungbuei hliphen ham ni lat a om.
3 Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
Halang ha pawk vaengah nueihbu neh, yah neh kokhahnah la pai bal.
4 Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
Hlang ka lamkah olka tah tui dung bangla, soklong ah aka phuet cueihnah thunsih la om.
5 Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
Halang kah a hmai khueh khaw then pawh, laitloeknah aka dueng te aka phaelh ham rhung ni.
6 Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
Hlang ang kah hmuilai tah tuituknah ham ha pawk uh tih, a bohnah te a ka loh a khue.
7 Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
Hlang ang kah a ka tah amah kah porhaknah neh a hmuilai te a hinglu ham hlaeh la om.
8 Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
Thet ol he didii bangla om tih, a bung khui la tluektluek kun.
9 Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
A bibi dongah aka uelh khaw kutpo boei kah a manuca la om.
10 Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
BOEIPA ming tah sarhi ham rhaltoengim ni, hlang dueng tah a taengla yong tih a hoep a tlang.
11 Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
Hlanglen kah a boeirhaeng tah amah ham sarhi aka tak khorha la om tih, a ngaihlih vaengah vongtung tluk a sang sak.
12 Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
Hlang he lungbuei aka sang taengah pocinah a lamhma pah tih, kodonah taengah thangpomnah a lamhma pah.
13 Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
A hnatun hlan ah ol aka thuung tah anglat ni. Amah khaw te nen te mingthae a phueih.
14 Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
Hlang he a tlohtat vaengah a mueihla loh a cangbam dae, mueihla a rhawp te u long a khoeng eh?
15 Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
Aka yakming kah lungbuei loh mingnah a lai tih aka cueih kah a hna loh mingnah a tlap.
16 Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
Hlang kah kutdoe he amah ham long a khui sak pah tih, amah te tanglue kah mikhmuh ah a mawt.
17 Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
A hui te ha pawk la ha pawk hlan tih amah a khe hlan atah, amah kah tuituknah dongah lamhma la aka dueng khaw om.
18 Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
Hohmuhnah te hmolunh loh a paa sak tih, aka tlung rhoi khaw rhak a phih.
19 Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
Boekoek boeina tah sarhi aka tak khorha lakah olpungkacan la om tih, hohmuhnah khaw impuei thohkalh bangla om.
20 Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
Hlang tah a laithaih lamloh a bung hah tih, a hmuilai kah a vueithaih khaw kum.
21 Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
Lai kut dongah dueknah neh hingnah om tih, amah aka lungnah long ni a thaih te a caak eh.
22 Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
Yuu aka lo long tah hnothen a dang tih, BOEIPA taengkah kolonah a dang bal.
23 Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
Khodaeng loh huithuinah neh a voek dae, hlanglen loh a tlung neh a doo.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
Hlang he a hui rhoek loh thaehuet thil cakhaw, a manuca lakah a lungnah tih aka ben khaw om van.

< Przysłów 18 >