Przysłów 17
1 Lepszy [jest] kęs suchego [chleba], a przy tym spokój, niż dom pełen bydła ofiarnego z kłótnią.
Huzur içinde kuru bir lokma, Kavga ve ziyafet dolu evden iyidir.
2 Sługa roztropny będzie panował nad synem, który przynosi hańbę, i wraz z [jego] braćmi będzie miał udział w dziedzictwie.
Sağduyulu köle, Ailesini utanca sokan oğula egemen olur Ve kardeşlerle birlikte mirastan pay alır.
3 Tygiel dla srebra, piec dla złota, ale serca bada PAN.
Altın ocakta, gümüş potada arıtılır, Yüreği arıtansa RAB'dir.
4 Zły zważa na wargi fałszywe, a kłamca słucha przewrotnego języka.
Kötü kişi fesat yüklü dudakları dinler, Yalancı da yıkıcı dile kulak verir.
5 Kto naśmiewa się z ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a kto się cieszy z nieszczęścia, nie uniknie kary.
Yoksulla alay eden, onu yaratanı hor görür. Felakete sevinen cezasız kalmaz.
6 Koroną starców są synowie synów, a chlubą synów są ich ojcowie.
Torunlar yaşlıların tacıdır, Çocukların övüncü anne babalarıdır.
7 Poważna mowa nie przystoi głupiemu, tym mniej kłamliwe usta dostojnikowi.
Kurumlu sözler ahmağa nasıl yakışmazsa, Soyluya da yalancı dudaklar hiç yakışmaz.
8 Dar jest [jak] drogocenny kamień w oczach tego, kto go posiada; gdziekolwiek [z nim] zmierza, ma powodzenie.
Sahibinin gözünde rüşvet bir tılsımdır. Ne yapsa başarılı olur.
9 Kto kryje grzech, szuka miłości, a kto wyjawia sprawę, rozdziela przyjaciół.
Sevgi isteyen kişi suçları bağışlar, Olayı diline dolayansa can dostları ayırır.
10 Nagana lepiej działa na rozumnego niż sto razów na głupiego.
Akıllı kişiyi azarlamak, Akılsıza yüz darbe vurmaktan etkilidir.
11 Zły szuka jedynie buntu; dlatego zostanie wysłany przeciw niemu okrutny posłaniec.
Kötü kişi ancak başkaldırmaya eğilimlidir, Ona gönderilecek ulak acımasız olacaktır.
12 [Lepiej] człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą, której zabrano młode, niż z głupim w jego głupocie.
Azgınlığı üstünde bir akılsızla karşılaşmak, Yavrularından edilmiş dişi ayıyla karşılaşmaktan beterdir.
13 Kto odpłaca złem za dobro, temu zło z domu nie ustąpi.
İyiliğin karşılığını kötülükle ödeyenin Evinden kötülük eksik olmaz.
14 Kto zaczyna kłótnię, [jest jak] ten, co puszcza wodę; [dlatego] zaniechaj sporu, zanim wybuchnie.
Kavganın başlangıcı su sızıntısına benzer, Bir patlamaya yol açmadan çekişmeyi bırak.
15 Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.
Kötüyü aklayan da, doğruyu mahkûm eden de RAB'bi tiksindirir.
16 Na cóż w ręku głupiego pieniądze, by zdobyć mądrość, [skoro] nie ma rozumu?
Akılsız biri bilgelik satın almak için niye para harcasın? Zaten sağduyudan yoksun!
17 Przyjaciel kocha w każdym czasie, a brat rodzi się w nieszczęściu.
Dost her zaman sever, Kardeş sıkıntılı günde belli olur.
18 Nierozumny człowiek daje porękę i ręczy na oczach przyjaciela.
Sağduyudan yoksun kişi el sıkışıp Başkasına kefil olur.
19 Kto kocha grzech, kocha spór, a kto podwyższa swoją bramę, szuka zagłady.
Başkaldırıyı seven kavgayı sever, Kapısını yüksek yapan yıkımına davetiye çıkarır.
20 Przewrotny w sercu nie znajduje dobra, a kto ma przewrotny język, wpadnie w zło.
Sapık yürekli kişi iyilik beklememeli. Diliyle aldatan da belaya düşer.
21 Kto spłodzi głupca, [zrobi to] na swój smutek, a ojciec głupiego nie doznaje radości.
Akılsız kendisini doğurana derttir, Ahmağın babası sevinç nedir bilmez.
22 Wesołe serce działa dobrze [jak] lekarstwo, a przygnębiony duch wysusza kości.
İç ferahlığı sağlık getirir, Ezik ruh ise bedeni yıpratır.
23 Niegodziwy bierze dar z zanadrza, aby wypaczać ścieżki sądu.
Kötü kişi adaleti saptırmak için Gizlice rüşvet alır.
24 Mądrość [jest] przed obliczem rozumnego, a oczy głupca są aż na krańcu ziemi.
Akıllı kişi gözünü bilgelikten ayırmaz, Akılsızın gözüyse hep sağda soldadır.
25 Głupi syn jest zmartwieniem dla ojca i goryczą dla rodzicielki.
Akılsız çocuk babasına üzüntü, Annesine acı verir.
26 Zaprawdę to niedobrze wymierzyć karę sprawiedliwemu ani bić władców za prawość.
Ne suçsuza ceza kesmek iyidir, Ne de görevliyi dürüst davrandığı için dövmek...
27 Kto ma wiedzę, powściąga swoje słowa, człowiek roztropny [jest] zacnego ducha.
Bilgili kişi az konuşur, Akıllı kişi sakin ruhludur.
28 Nawet głupi, gdy milczy, uchodzi za mądrego, [a] kto zamyka swoje wargi – za rozumnego.
Çenesini tutup susan ahmak bile Bilge ve akıllı sayılır.
