Przysłów 17
1 Lepszy [jest] kęs suchego [chleba], a przy tym spokój, niż dom pełen bydła ofiarnego z kłótnią.
Лучше кусок сухого хлеба, и с ним мир, нежели дом, полный заколотого скота, с раздором.
2 Sługa roztropny będzie panował nad synem, który przynosi hańbę, i wraz z [jego] braćmi będzie miał udział w dziedzictwie.
Разумный раб господствует над беспутным сыном и между братьями разделит наследство.
3 Tygiel dla srebra, piec dla złota, ale serca bada PAN.
Плавильня - для серебра, и горнило - для золота, а сердца испытывает Господь.
4 Zły zważa na wargi fałszywe, a kłamca słucha przewrotnego języka.
Злодей внимает устам беззаконным, лжец слушается языка пагубного.
5 Kto naśmiewa się z ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a kto się cieszy z nieszczęścia, nie uniknie kary.
Кто ругается над нищим, тот хулит Творца его; кто радуется несчастью, тот не останется ненаказанным.
6 Koroną starców są synowie synów, a chlubą synów są ich ojcowie.
Венец стариков - сыновья сыновей, и слава детей - родители их.
7 Poważna mowa nie przystoi głupiemu, tym mniej kłamliwe usta dostojnikowi.
Неприлична глупому важная речь, тем паче знатному - уста лживые.
8 Dar jest [jak] drogocenny kamień w oczach tego, kto go posiada; gdziekolwiek [z nim] zmierza, ma powodzenie.
Подарок - драгоценный камень в глазах владеющего им: куда ни обратится он, успеет.
9 Kto kryje grzech, szuka miłości, a kto wyjawia sprawę, rozdziela przyjaciół.
Прикрывающий проступок ищет любви; а кто снова напоминает о нем, тот удаляет друга.
10 Nagana lepiej działa na rozumnego niż sto razów na głupiego.
На разумного сильнее действует выговор, нежели на глупого сто ударов.
11 Zły szuka jedynie buntu; dlatego zostanie wysłany przeciw niemu okrutny posłaniec.
Возмутитель ищет только зла; поэтому жестокий ангел будет послан против него.
12 [Lepiej] człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą, której zabrano młode, niż z głupim w jego głupocie.
Лучше встретить человеку медведицу, лишенную детей, нежели глупца с его глупостью.
13 Kto odpłaca złem za dobro, temu zło z domu nie ustąpi.
Кто за добро воздает злом, от дома того не отойдет зло.
14 Kto zaczyna kłótnię, [jest jak] ten, co puszcza wodę; [dlatego] zaniechaj sporu, zanim wybuchnie.
Начало ссоры - как прорыв воды; оставь ссору прежде, нежели разгорелась она.
15 Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.
Оправдывающий нечестивого и обвиняющий праведного - оба мерзость пред Господом.
16 Na cóż w ręku głupiego pieniądze, by zdobyć mądrość, [skoro] nie ma rozumu?
К чему сокровище в руках глупца? Для приобретения мудрости у него нет разума.
17 Przyjaciel kocha w każdym czasie, a brat rodzi się w nieszczęściu.
Друг любит во всякое время и, как брат, явится во время несчастья.
18 Nierozumny człowiek daje porękę i ręczy na oczach przyjaciela.
Человек малоумный дает руку и ручается за ближнего своего.
19 Kto kocha grzech, kocha spór, a kto podwyższa swoją bramę, szuka zagłady.
Кто любит ссоры, любит грех, и кто высоко поднимает ворота свои, тот ищет падения.
20 Przewrotny w sercu nie znajduje dobra, a kto ma przewrotny język, wpadnie w zło.
Коварное сердце не найдет добра, и лукавый язык попадет в беду.
21 Kto spłodzi głupca, [zrobi to] na swój smutek, a ojciec głupiego nie doznaje radości.
Родил кто глупого, - себе на горе, и отец глупого не порадуется.
22 Wesołe serce działa dobrze [jak] lekarstwo, a przygnębiony duch wysusza kości.
Веселое сердце благотворно, как врачевство, а унылый дух сушит кости.
23 Niegodziwy bierze dar z zanadrza, aby wypaczać ścieżki sądu.
Нечестивый берет подарок из пазухи, чтобы извратить пути правосудия.
24 Mądrość [jest] przed obliczem rozumnego, a oczy głupca są aż na krańcu ziemi.
Мудрость - пред лицoм у разумного, а глаза глупца - на конце земли.
25 Głupi syn jest zmartwieniem dla ojca i goryczą dla rodzicielki.
Глупый сын - досада отцу своему и огорчение для матери своей.
26 Zaprawdę to niedobrze wymierzyć karę sprawiedliwemu ani bić władców za prawość.
Нехорошо и обвинять правого, и бить вельмож за правду.
27 Kto ma wiedzę, powściąga swoje słowa, człowiek roztropny [jest] zacnego ducha.
Разумный воздержан в словах своих, и благоразумный хладнокровен.
28 Nawet głupi, gdy milczy, uchodzi za mądrego, [a] kto zamyka swoje wargi – za rozumnego.
И глупец, когда молчит, может показаться мудрым, и затворяющий уста свои - благоразумным.
