Przysłów 17
1 Lepszy [jest] kęs suchego [chleba], a przy tym spokój, niż dom pełen bydła ofiarnego z kłótnią.
Bedre en tør Bid Brød med fred end Huset fuldt af Sul med Trætte.
2 Sługa roztropny będzie panował nad synem, który przynosi hańbę, i wraz z [jego] braćmi będzie miał udział w dziedzictwie.
Klog Træl bliver Herre over daarlig Søn og faar lod og del mellem Brødre.
3 Tygiel dla srebra, piec dla złota, ale serca bada PAN.
Digel til Sølv og Ovn til Guld, men den, der prøver Hjerter, er HERREN.
4 Zły zważa na wargi fałszywe, a kłamca słucha przewrotnego języka.
Den onde hører paa onde Læber, Løgneren lytter til giftige Tunger.
5 Kto naśmiewa się z ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a kto się cieszy z nieszczęścia, nie uniknie kary.
Hvo Fattigmand spotter, haaner hans Skaber, den skadefro slipper ikke for Straf.
6 Koroną starców są synowie synów, a chlubą synów są ich ojcowie.
De gamles Krone er Børnebørn, Sønners Stolthed er Fædre.
7 Poważna mowa nie przystoi głupiemu, tym mniej kłamliwe usta dostojnikowi.
Ypperlig Tale er ej for en Daare, end mindre da Løgn for den, som er ædel.
8 Dar jest [jak] drogocenny kamień w oczach tego, kto go posiada; gdziekolwiek [z nim] zmierza, ma powodzenie.
Som en Troldsten er Gave i Giverens Øjne; hvorhen den end vender sig, gør den sin Virkning.
9 Kto kryje grzech, szuka miłości, a kto wyjawia sprawę, rozdziela przyjaciół.
Den, der dølger en Synd, søger Venskab, men den, der ripper op i en Sag, skiller Venner.
10 Nagana lepiej działa na rozumnego niż sto razów na głupiego.
Bedre virker Skænd paa forstandig end hundrede Slag paa en Taabe.
11 Zły szuka jedynie buntu; dlatego zostanie wysłany przeciw niemu okrutny posłaniec.
Den onde har kun Genstridighed for, men et skaanselsløst Bud er udsendt imod ham.
12 [Lepiej] człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą, której zabrano młode, niż z głupim w jego głupocie.
Man kan møde en Bjørn, hvis Unger er taget, men ikke en Taabe udi hans Daarskab.
13 Kto odpłaca złem za dobro, temu zło z domu nie ustąpi.
Den, der gengælder godt med ondt, fra hans Hus skal Vanheld ej vige.
14 Kto zaczyna kłótnię, [jest jak] ten, co puszcza wodę; [dlatego] zaniechaj sporu, zanim wybuchnie.
At yppe Strid er at aabne for Vand, hold derfor inde, før Strid bryder løs.
15 Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.
At frikende skyldig og dømme uskyldig, begge Dele er HERREN en Gru.
16 Na cóż w ręku głupiego pieniądze, by zdobyć mądrość, [skoro] nie ma rozumu?
Hvad hjælper Penge i Taabens Haand til at købe ham Visdom, naar Viddet mangler?
17 Przyjaciel kocha w każdym czasie, a brat rodzi się w nieszczęściu.
Ven viser Kærlighed naar som helst, Broder fødes til Hjælp i Nød.
18 Nierozumny człowiek daje porękę i ręczy na oczach przyjaciela.
Mand uden Vid giver Haandslag og gaar i Borgen for Næsten.
19 Kto kocha grzech, kocha spór, a kto podwyższa swoją bramę, szuka zagłady.
Ven af Kiv er Ven af Synd; at højne sin Dør er at attraa Fald.
20 Przewrotny w sercu nie znajduje dobra, a kto ma przewrotny język, wpadnie w zło.
Ej finder man Lykke, naar Hjertet er vrangt, man falder i Vaade, naar Tungen er falsk.
21 Kto spłodzi głupca, [zrobi to] na swój smutek, a ojciec głupiego nie doznaje radości.
Den, der avler en Taabe, faar Sorg, Daarens Fader er ikke glad.
22 Wesołe serce działa dobrze [jak] lekarstwo, a przygnębiony duch wysusza kości.
Glad Hjerte er godt for Legemet, nedslaaet Sind suger Marv af Benene.
23 Niegodziwy bierze dar z zanadrza, aby wypaczać ścieżki sądu.
Den gudløse tager Gave i Løn for at bøje Rettens Gænge.
24 Mądrość [jest] przed obliczem rozumnego, a oczy głupca są aż na krańcu ziemi.
Visdom staar den forstandige for Øje, Taabens Blik er ved Jordens Ende.
25 Głupi syn jest zmartwieniem dla ojca i goryczą dla rodzicielki.
Taabelig Søn er sin Faders Sorg, Kvide for hende, som fødte ham.
26 Zaprawdę to niedobrze wymierzyć karę sprawiedliwemu ani bić władców za prawość.
At straffe den, der har Ret, er ilde, værre endnu at slaa de ædle.
27 Kto ma wiedzę, powściąga swoje słowa, człowiek roztropny [jest] zacnego ducha.
Den, som har Kundskab tøjler sin Tale, Mand med Forstand er koldblodig.
28 Nawet głupi, gdy milczy, uchodzi za mądrego, [a] kto zamyka swoje wargi – za rozumnego.
Selv Daaren, der tier, gælder for viis, forstandig er den, der lukker sine Læber.
