< Przysłów 16 >
1 W człowieku są zamysły serca, ale odpowiedź języka jest od PANA.
Èovjek sprema srce, ali je od Gospoda što æe jezik govoriti.
2 Wszystkie drogi człowieka są czyste w jego oczach, ale PAN waży duchy.
Èovjeku se svi putovi njegovi èine èisti, ali Gospod ispituje duhove.
3 Powierz PANU swe dzieła, a twoje zamysły będą utwierdzone.
Ostavi na Gospoda djela svoja, i biæe tvrde namjere tvoje.
4 PAN uczynił wszystko dla samego siebie, nawet niegodziwego na dzień zła.
Gospod je stvorio sve sam za se, i bezbožnika za zli dan.
5 Każdy, który jest wyniosłego serca, budzi odrazę w PANU; choć weźmie innych do pomocy, nie uniknie kary.
Mrzak je Gospodu ko je god ponosita srca, i neæe ostati bez kara ako æe i druge uzeti u pomoæ.
6 Dzięki miłosierdziu i prawdzie oczyszcza się nieprawość, a w bojaźni PANA oddalamy się od zła.
Milošæu i istinom oèišæa se bezakonje, i strahom Gospodnjim uklanja se èovjek oda zla.
7 Gdy drogi człowieka podobają się PANU, to godzi z nim nawet jego nieprzyjaciół.
Kad su èiji putovi mili Gospodu, miri s njim i neprijatelje njegove.
8 Lepiej mieć mało ze sprawiedliwością niż wiele dochodów nieprawnych.
Bolje je malo s pravdom nego mnogo dohodaka s nepravdom.
9 Serce człowieka obmyśla swe drogi, ale PAN kieruje jego krokami.
Srce èovjeèije izmišlja sebi put, ali Gospod upravlja korake njegove.
10 Wyrok Boży [jest] na wargach króla; jego usta nie błądzą w sądzie.
Proroštvo je na usnama carevijem, u sudu neæe pogriješiti usta njegova.
11 Sprawiedliwa waga i szale [należą do] PANA i wszystkie odważniki w worku są jego dziełem.
Mjerila i potezi pravi od Gospoda su, i sve kamenje u tobocu njegovo je djelo.
12 Popełnienie niegodziwości budzi odrazę w królach, bo sprawiedliwością tron jest umocniony.
Gadno je carevima èiniti nepravdu, jer se pravdom utvrðuje prijesto.
13 Wargi sprawiedliwe są rozkoszą królów, kochają oni tego, który mówi to, co słuszne.
Mile su carevima usne pravedne, i oni ljube onoga koji govori pravo.
14 Gniew króla jest posłańcem śmierci, ale mądry człowiek przebłaga go.
Gnjev je carev glasnik smrtni, ali mudar èovjek ublažiæe ga.
15 W jasności twarzy króla [jest] życie, a jego przychylność jest jak obłok z późnym deszczem.
U veselu je licu carevu život, i ljubav je njegova kao oblak s poznijem daždem.
16 O wiele lepiej jest nabyć mądrość niż złoto; a nabyć rozum lepiej niż srebro.
Koliko je bolje teæi mudrost nego zlato! i teæi razum koliko je ljepše nego srebro!
17 Droga prawych [to] odstąpić od zła; kto strzeże swojej drogi, strzeże swej duszy.
Put je pravednijeh uklanjanje oda zla; èuva dušu svoju ko pazi na put svoj.
18 Pycha poprzedza zgubę, a wyniosły duch – upadek.
Oholost dolazi pred pogibao, i ponosit duh pred propast.
19 Lepiej być uniżonego ducha z pokornymi, niż dzielić łup z pysznymi.
Bolje je biti ponizna duha s krotkima nego dijeliti plijen s oholima.
20 Kto zważa na słowo, znajdzie dobro, a kto ufa PANU, [jest] błogosławiony.
Ko pazi na rijeè, nalazi dobro, i ko se uzda u Gospoda, blago njemu.
21 Kto [jest] mądrego serca, zwie się rozumnym, a słodycz warg pomnaża wiedzę.
Ko je mudra srca, zove se razuman, a slast na usnama umnožava nauku.
22 Rozum [jest] zdrojem życia dla tych, którzy go mają, a pouczenie głupich jest głupotą.
Izvor je životu razum onima koji ga imaju, a nauka bezumnijeh bezumlje je.
23 Serce mądrego czyni jego usta roztropnymi i dodaje nauki jego wargom.
Srce mudroga razumno upravlja ustima njegovijem, i dodaje nauku usnama njegovijem.
24 Miłe słowa są [jak] plaster miodu, słodycz dla duszy i lekarstwo dla kości.
Ljubazne su rijeèi sat meda, slast duši i zdravlje kostima.
25 Jest droga, która [wydaje się] człowiekowi słuszna, ale jej końcem jest droga do śmierci.
Neki se put èini èovjeku prav, a kraj mu je put k smrti.
26 Robotnik pracuje dla siebie, bo usta pobudzają go [do tego].
Ko se trudi, sebi se trudi, jer ga nagone usta njegova.
27 Człowiek nikczemny wykopuje zło, a na jego wargach jakby ogień płonący.
Èovjek nevaljao kopa zlo, i na usnama mu je kao oganj koji pali.
28 Człowiek przewrotny rozsiewa spory, a plotkarz rozdziela przyjaciół.
Opak èovjek zameæe svaðu, i opadaè rastavlja glavne prijatelje.
29 Człowiek gwałtowny zwabia swego bliźniego i wprowadza go na drogę niedobrą.
Nasilnik mami druga svojega i zavodi ga na put koji nije dobar;
30 Mruga swymi oczami, by knuć podstępy; rusza wargami i popełnia zło.
Namiguje oèima, kad misli naopako; kad mièe usnama, èini zlo.
31 Siwa głowa [jest] koroną chwały, zdobywa się ją na drodze sprawiedliwości.
Sijeda je kosa slavna kruna, nalazi se na putu pravednom.
32 Lepszy jest nieskory do gniewu niż mocarz, a kto panuje nad swym duchem, [jest lepszy] niż ten, kto zdobywa miasto.
Bolji je spor na gnjev nego junak, i gospodar od svoga srca bolji je nego onaj koji uzme grad.
33 Losy wrzuca się w zanadrze, ale całe rozstrzygnięcie ich zależy od PANA.
Ždrijeb se baca u krilo, ali je od Gospoda sve što izlazi.