< Przysłów 16 >

1 W człowieku są zamysły serca, ale odpowiedź języka jest od PANA.
Do homem são os planejamentos do coração, mas a reposta da boca [vem] do SENHOR.
2 Wszystkie drogi człowieka są czyste w jego oczach, ale PAN waży duchy.
Todos os caminhos do homem são puros aos seus [próprios] olhos; mas o SENHOR pesa os espíritos.
3 Powierz PANU swe dzieła, a twoje zamysły będą utwierdzone.
Confia tuas obras ao SENHOR, e teus pensamentos serão firmados.
4 PAN uczynił wszystko dla samego siebie, nawet niegodziwego na dzień zła.
O SENHOR fez tudo para seu propósito; e até ao perverso para o dia do mal.
5 Każdy, który jest wyniosłego serca, budzi odrazę w PANU; choć weźmie innych do pomocy, nie uniknie kary.
O SENHOR abomina todo orgulhoso de coração; certamente não ficará impune.
6 Dzięki miłosierdziu i prawdzie oczyszcza się nieprawość, a w bojaźni PANA oddalamy się od zła.
Com misericórdia e fidelidade a perversidade é reconciliada; e com o temor ao SENHOR se desvia do mal.
7 Gdy drogi człowieka podobają się PANU, to godzi z nim nawet jego nieprzyjaciół.
Quando os caminhos do homem são agradáveis ao SENHOR, ele faz até seus inimigos terem paz com ele.
8 Lepiej mieć mało ze sprawiedliwością niż wiele dochodów nieprawnych.
Melhor é o pouco com justiça, do que a abundância de rendas com injustiça.
9 Serce człowieka obmyśla swe drogi, ale PAN kieruje jego krokami.
O coração do homem planeja seu caminho, mas é o SENHOR que dirige seus passos.
10 Wyrok Boży [jest] na wargach króla; jego usta nie błądzą w sądzie.
Nos lábios do rei estão palavras sublimes; sua boca não transgride quando julga.
11 Sprawiedliwa waga i szale [należą do] PANA i wszystkie odważniki w worku są jego dziełem.
O peso e a balança justos pertencem ao SENHOR; a ele pertencem todos os pesos da bolsa.
12 Popełnienie niegodziwości budzi odrazę w królach, bo sprawiedliwością tron jest umocniony.
Os reis abominam fazer perversidade, porque com justiça é que se confirma o trono.
13 Wargi sprawiedliwe są rozkoszą królów, kochają oni tego, który mówi to, co słuszne.
Os lábios justos são do agrado dos reis, e eles amam ao que fala palavras direitas.
14 Gniew króla jest posłańcem śmierci, ale mądry człowiek przebłaga go.
A ira do rei é como mensageiros de morte; mas o homem sábio a apaziguará.
15 W jasności twarzy króla [jest] życie, a jego przychylność jest jak obłok z późnym deszczem.
No brilho do rosto do rei há vida; e seu favor é como uma nuvem de chuva tardia.
16 O wiele lepiej jest nabyć mądrość niż złoto; a nabyć rozum lepiej niż srebro.
Obter sabedoria é tão melhor do que o ouro! E obter sabedoria é mais excelente do que a prata.
17 Droga prawych [to] odstąpić od zła; kto strzeże swojej drogi, strzeże swej duszy.
A estrada dos corretos se afasta do mal; e guarda sua alma quem vigia seu caminho.
18 Pycha poprzedza zgubę, a wyniosły duch – upadek.
Antes da destruição vem a arrogância, e antes da queda vem a soberba de espírito.
19 Lepiej być uniżonego ducha z pokornymi, niż dzielić łup z pysznymi.
É melhor ser humilde de espírito com os mansos, do que repartir despojos com os arrogantes.
20 Kto zważa na słowo, znajdzie dobro, a kto ufa PANU, [jest] błogosławiony.
Aquele que pensa prudentemente na palavra encontrará o bem; e quem confia no SENHOR é bem-aventurado.
21 Kto [jest] mądrego serca, zwie się rozumnym, a słodycz warg pomnaża wiedzę.
O sábio de coração será chamado de prudente; e a doçura dos lábios aumentará a instrução.
22 Rozum [jest] zdrojem życia dla tych, którzy go mają, a pouczenie głupich jest głupotą.
Manancial de vida é o entendimento, para queles que o possuem; mas a instrução dos tolos é loucura.
23 Serce mądrego czyni jego usta roztropnymi i dodaje nauki jego wargom.
O coração do sábio dá prudência à sua boca; e sobre seus lábios aumentará a instrução.
24 Miłe słowa są [jak] plaster miodu, słodycz dla duszy i lekarstwo dla kości.
Favo de mel são as palavras suaves: doces para a alma, e remédio para os ossos.
25 Jest droga, która [wydaje się] człowiekowi słuszna, ale jej końcem jest droga do śmierci.
Há um caminho que parece direito ao homem, porém seu fim são caminhos de morte.
26 Robotnik pracuje dla siebie, bo usta pobudzają go [do tego].
A alma do trabalhador faz ele trabalhar para si, porque sua boca o obriga.
27 Człowiek nikczemny wykopuje zło, a na jego wargach jakby ogień płonący.
O homem maligno cava o mal, e em seus lábios [há] como que um fogo ardente.
28 Człowiek przewrotny rozsiewa spory, a plotkarz rozdziela przyjaciół.
O homem perverso levanta contenda, e o difamador faz [até] grandes amigos se separarem.
29 Człowiek gwałtowny zwabia swego bliźniego i wprowadza go na drogę niedobrą.
O homem violento ilude a seu próximo, e o guia por um caminho que não é bom.
30 Mruga swymi oczami, by knuć podstępy; rusza wargami i popełnia zło.
Ele fecha seus olhos para imaginar perversidades; ele aperta os lábios para praticar o mal.
31 Siwa głowa [jest] koroną chwały, zdobywa się ją na drodze sprawiedliwości.
Cabelos grisalhos são uma coroa de honra, [caso] se encontrem no caminho de justiça.
32 Lepszy jest nieskory do gniewu niż mocarz, a kto panuje nad swym duchem, [jest lepszy] niż ten, kto zdobywa miasto.
Melhor é o que demora para se irritar do que o valente; e [melhor é] aquele que domina seu espírito do que aquele que toma uma cidade.
33 Losy wrzuca się w zanadrze, ale całe rozstrzygnięcie ich zależy od PANA.
A sorte é lançada no colo, mas toda decisão pertence ao SENHOR.

< Przysłów 16 >