Przysłów 16
1 W człowieku są zamysły serca, ale odpowiedź języka jest od PANA.
Do homem são as preparações do coração, mas do Senhor a resposta da bocca.
2 Wszystkie drogi człowieka są czyste w jego oczach, ale PAN waży duchy.
Todos os caminhos do homem são limpos aos seus olhos, mas o Senhor pesa os espiritos.
3 Powierz PANU swe dzieła, a twoje zamysły będą utwierdzone.
Confia do Senhor as tuas obras, e teus pensamentos serão estabelecidos.
4 PAN uczynił wszystko dla samego siebie, nawet niegodziwego na dzień zła.
O Senhor fez todas as coisas para si, para os seus proprios fins, e até ao impio para o dia do mal.
5 Każdy, który jest wyniosłego serca, budzi odrazę w PANU; choć weźmie innych do pomocy, nie uniknie kary.
Abominação é ao Senhor todo o altivo de coração: ainda que elle junte mão á mão, não será innocente
6 Dzięki miłosierdziu i prawdzie oczyszcza się nieprawość, a w bojaźni PANA oddalamy się od zła.
Pela misericordia e pela fidelidade se expia a iniquidade, e pelo temor do Senhor os homens se desviam do mal.
7 Gdy drogi człowieka podobają się PANU, to godzi z nim nawet jego nieprzyjaciół.
Sendo os caminhos do homem agradaveis ao Senhor, até a seus inimigos faz que tenham paz com elle.
8 Lepiej mieć mało ze sprawiedliwością niż wiele dochodów nieprawnych.
Melhor é o pouco com justiça, do que a abundancia de colheita com injustiça.
9 Serce człowieka obmyśla swe drogi, ale PAN kieruje jego krokami.
O coração do homem considera o seu caminho, mas o Senhor lhe dirige os passos.
10 Wyrok Boży [jest] na wargach króla; jego usta nie błądzą w sądzie.
Adivinhação se acha nos labios do rei: em juizo não prevaricará a sua bocca.
11 Sprawiedliwa waga i szale [należą do] PANA i wszystkie odważniki w worku są jego dziełem.
O peso e a balança justa são do Senhor: obra sua são todos os pesos da bolsa.
12 Popełnienie niegodziwości budzi odrazę w królach, bo sprawiedliwością tron jest umocniony.
Abominação é para os reis obrarem impiedade, porque com justiça se estabelece o throno.
13 Wargi sprawiedliwe są rozkoszą królów, kochają oni tego, który mówi to, co słuszne.
Os labios de justiça são o contentamento dos reis, e elles amarão ao que falla coisas rectas.
14 Gniew króla jest posłańcem śmierci, ale mądry człowiek przebłaga go.
O furor do rei é como uns mensageiros da morte, mas o homem sabio o apaziguará.
15 W jasności twarzy króla [jest] życie, a jego przychylność jest jak obłok z późnym deszczem.
Na luz do rosto do rei está a vida, e a sua benevolencia é como a nuvem da chuva serodia.
16 O wiele lepiej jest nabyć mądrość niż złoto; a nabyć rozum lepiej niż srebro.
Quanto melhor é adquirir a sabedoria do que o oiro! e quanto mais excellente adquirir a prudencia do que a prata!
17 Droga prawych [to] odstąpić od zła; kto strzeże swojej drogi, strzeże swej duszy.
A carreira dos rectos é desviar-se do mal; o que guarda a sua alma conserva o seu caminho.
18 Pycha poprzedza zgubę, a wyniosły duch – upadek.
A soberba precede a ruina, e a altivez do espirito precede a quéda.
19 Lepiej być uniżonego ducha z pokornymi, niż dzielić łup z pysznymi.
Melhor é ser humilde d'espirito com os mansos, do que repartir o despojo com os soberbos.
20 Kto zważa na słowo, znajdzie dobro, a kto ufa PANU, [jest] błogosławiony.
O que attenta prudentemente para a palavra achará o bem, e o que confia no Senhor será bemaventurado.
21 Kto [jest] mądrego serca, zwie się rozumnym, a słodycz warg pomnaża wiedzę.
O sabio de coração será chamado prudente, e a doçura dos labios augmentará o ensino.
22 Rozum [jest] zdrojem życia dla tych, którzy go mają, a pouczenie głupich jest głupotą.
O entendimento, para aquelles que o possuem, é uma fonte de vida, mas a instrucção dos tolos é a sua estulticia.
23 Serce mądrego czyni jego usta roztropnymi i dodaje nauki jego wargom.
O coração do sabio instrue a sua bocca, e sobre os seus labios augmentará a doutrina.
24 Miłe słowa są [jak] plaster miodu, słodycz dla duszy i lekarstwo dla kości.
Favo de mel são as palavras suaves, doces para a alma, e saude para os ossos.
25 Jest droga, która [wydaje się] człowiekowi słuszna, ale jej końcem jest droga do śmierci.
Ha caminho, que parece direito ao homem, mas o seu fim são os caminhos da morte.
26 Robotnik pracuje dla siebie, bo usta pobudzają go [do tego].
O trabalhador trabalha para si mesmo, porque a sua bocca o insta.
27 Człowiek nikczemny wykopuje zło, a na jego wargach jakby ogień płonący.
O homem de Belial cava o mal, e nos seus labios se acha como um fogo ardente.
28 Człowiek przewrotny rozsiewa spory, a plotkarz rozdziela przyjaciół.
O homem perverso levanta a contenda, e o murmurador separa os maiores amigos.
29 Człowiek gwałtowny zwabia swego bliźniego i wprowadza go na drogę niedobrą.
O homem violento persuade ao seu companheiro, e o guia por caminho não bom.
30 Mruga swymi oczami, by knuć podstępy; rusza wargami i popełnia zło.
Fecha os olhos para imaginar perversidades; mordendo os labios, effectua o mal.
31 Siwa głowa [jest] koroną chwały, zdobywa się ją na drodze sprawiedliwości.
Corôa de honra são as cãs, achando-se ellas no caminho de justiça.
32 Lepszy jest nieskory do gniewu niż mocarz, a kto panuje nad swym duchem, [jest lepszy] niż ten, kto zdobywa miasto.
Melhor é o longanimo do que o valente, e o que governa o seu espirito do que o que toma uma cidade.
33 Losy wrzuca się w zanadrze, ale całe rozstrzygnięcie ich zależy od PANA.
A sorte se lança no regaço, mas do Senhor procede toda a sua disposição.
