Przysłów 16

1 W człowieku są zamysły serca, ale odpowiedź języka jest od PANA.

2 Wszystkie drogi człowieka są czyste w jego oczach, ale PAN waży duchy.

3 Powierz PANU swe dzieła, a twoje zamysły będą utwierdzone.

4 PAN uczynił wszystko dla samego siebie, nawet niegodziwego na dzień zła.

5 Każdy, który jest wyniosłego serca, budzi odrazę w PANU; choć weźmie innych do pomocy, nie uniknie kary.

6 Dzięki miłosierdziu i prawdzie oczyszcza się nieprawość, a w bojaźni PANA oddalamy się od zła.

7 Gdy drogi człowieka podobają się PANU, to godzi z nim nawet jego nieprzyjaciół.

8 Lepiej mieć mało ze sprawiedliwością niż wiele dochodów nieprawnych.

9 Serce człowieka obmyśla swe drogi, ale PAN kieruje jego krokami.

10 Wyrok Boży [jest] na wargach króla; jego usta nie błądzą w sądzie.

11 Sprawiedliwa waga i szale [należą do] PANA i wszystkie odważniki w worku są jego dziełem.

12 Popełnienie niegodziwości budzi odrazę w królach, bo sprawiedliwością tron jest umocniony.

13 Wargi sprawiedliwe są rozkoszą królów, kochają oni tego, który mówi to, co słuszne.

14 Gniew króla jest posłańcem śmierci, ale mądry człowiek przebłaga go.

15 W jasności twarzy króla [jest] życie, a jego przychylność jest jak obłok z późnym deszczem.

16 O wiele lepiej jest nabyć mądrość niż złoto; a nabyć rozum lepiej niż srebro.

17 Droga prawych [to] odstąpić od zła; kto strzeże swojej drogi, strzeże swej duszy.

18 Pycha poprzedza zgubę, a wyniosły duch – upadek.

19 Lepiej być uniżonego ducha z pokornymi, niż dzielić łup z pysznymi.

20 Kto zważa na słowo, znajdzie dobro, a kto ufa PANU, [jest] błogosławiony.

21 Kto [jest] mądrego serca, zwie się rozumnym, a słodycz warg pomnaża wiedzę.

22 Rozum [jest] zdrojem życia dla tych, którzy go mają, a pouczenie głupich jest głupotą.

23 Serce mądrego czyni jego usta roztropnymi i dodaje nauki jego wargom.

24 Miłe słowa są [jak] plaster miodu, słodycz dla duszy i lekarstwo dla kości.

25 Jest droga, która [wydaje się] człowiekowi słuszna, ale jej końcem jest droga do śmierci.

26 Robotnik pracuje dla siebie, bo usta pobudzają go [do tego].

27 Człowiek nikczemny wykopuje zło, a na jego wargach jakby ogień płonący.

28 Człowiek przewrotny rozsiewa spory, a plotkarz rozdziela przyjaciół.

29 Człowiek gwałtowny zwabia swego bliźniego i wprowadza go na drogę niedobrą.

30 Mruga swymi oczami, by knuć podstępy; rusza wargami i popełnia zło.

31 Siwa głowa [jest] koroną chwały, zdobywa się ją na drodze sprawiedliwości.

32 Lepszy jest nieskory do gniewu niż mocarz, a kto panuje nad swym duchem, [jest lepszy] niż ten, kto zdobywa miasto.

33 Losy wrzuca się w zanadrze, ale całe rozstrzygnięcie ich zależy od PANA.