Przysłów 16
1 W człowieku są zamysły serca, ale odpowiedź języka jest od PANA.
Při člověku bývá spořádání myšlení, ale od Hospodina jest řeč jazyka.
2 Wszystkie drogi człowieka są czyste w jego oczach, ale PAN waży duchy.
Všecky cesty člověka čisté se jemu zdají, ale kterýž zpytuje duchy, Hospodin jest.
3 Powierz PANU swe dzieła, a twoje zamysły będą utwierdzone.
Uval na Hospodina činy své, a budou upevněna předsevzetí tvá.
4 PAN uczynił wszystko dla samego siebie, nawet niegodziwego na dzień zła.
Hospodin všecko učinil pro sebe samého, také i bezbožného ke dni zlému.
5 Każdy, który jest wyniosłego serca, budzi odrazę w PANU; choć weźmie innych do pomocy, nie uniknie kary.
Ohavností jest Hospodinu každý pyšného srdce; by sobě na pomoc i jiné přivzal, neujde pomsty.
6 Dzięki miłosierdziu i prawdzie oczyszcza się nieprawość, a w bojaźni PANA oddalamy się od zła.
Milosrdenstvím a pravdou očištěna bývá nepravost, a v bázni Hospodinově uchází se zlého.
7 Gdy drogi człowieka podobają się PANU, to godzi z nim nawet jego nieprzyjaciół.
Když se líbí Hospodinu cesty člověka, také i nepřátely jeho spokojuje k němu.
8 Lepiej mieć mało ze sprawiedliwością niż wiele dochodów nieprawnych.
Lepší jest maličko s spravedlností, než množství důchodů nespravedlivých.
9 Serce człowieka obmyśla swe drogi, ale PAN kieruje jego krokami.
Srdce člověka přemýšlí o cestě své, ale Hospodin spravuje kroky jeho.
10 Wyrok Boży [jest] na wargach króla; jego usta nie błądzą w sądzie.
Rozhodnutí jest ve rtech královských, v soudu neuchylují se ústa jeho.
11 Sprawiedliwa waga i szale [należą do] PANA i wszystkie odważniki w worku są jego dziełem.
Váha a závaží jsou úsudek Hospodinův, a všecka závaží v pytlíku jeho nařízení.
12 Popełnienie niegodziwości budzi odrazę w królach, bo sprawiedliwością tron jest umocniony.
Ohavností jest králům činiti bezbožně; nebo spravedlností upevňován bývá trůn.
13 Wargi sprawiedliwe są rozkoszą królów, kochają oni tego, który mówi to, co słuszne.
Rtové spravedliví líbezní jsou králům, a ty, kteříž upřímě mluví, milují.
14 Gniew króla jest posłańcem śmierci, ale mądry człowiek przebłaga go.
Rozhněvání královo jistý posel smrti, ale muž moudrý ukrotí je.
15 W jasności twarzy króla [jest] życie, a jego przychylność jest jak obłok z późnym deszczem.
V jasné tváři královské jest život, a přívětivost jeho jako oblak s deštěm jarním.
16 O wiele lepiej jest nabyć mądrość niż złoto; a nabyć rozum lepiej niż srebro.
Mnohem lépe jest nabyti moudrosti než zlata nejčistšího, a nabyti rozumnosti lépe než stříbra.
17 Droga prawych [to] odstąpić od zła; kto strzeże swojej drogi, strzeże swej duszy.
Cesta upřímých jest odstoupiti od zlého; ostříhá duše své ten, kdož ostříhá cesty své.
18 Pycha poprzedza zgubę, a wyniosły duch – upadek.
Před setřením bývá pýcha, a před pádem pozdvižení ducha.
19 Lepiej być uniżonego ducha z pokornymi, niż dzielić łup z pysznymi.
Lépe jest poníženého duchu býti s pokornými, než děliti kořist s pyšnými.
20 Kto zważa na słowo, znajdzie dobro, a kto ufa PANU, [jest] błogosławiony.
Ten, kdož pozoruje slova, nalézá dobré; a kdož doufá v Hospodina, blahoslavený jest.
21 Kto [jest] mądrego serca, zwie się rozumnym, a słodycz warg pomnaża wiedzę.
Ten, kdož jest moudrého srdce, slove rozumný, a sladkost rtů přidává naučení.
22 Rozum [jest] zdrojem życia dla tych, którzy go mają, a pouczenie głupich jest głupotą.
Rozumnost těm, kdož ji mají, jest pramen života, ale umění bláznů jest bláznovství.
23 Serce mądrego czyni jego usta roztropnymi i dodaje nauki jego wargom.
Srdce moudrého rozumně spravuje ústa svá, tak že rty svými přidává naučení.
24 Miłe słowa są [jak] plaster miodu, słodycz dla duszy i lekarstwo dla kości.
Plást medu jsou řeči utěšené, sladkost duši, a lékařství kostem.
25 Jest droga, która [wydaje się] człowiekowi słuszna, ale jej końcem jest droga do śmierci.
Cesta zdá se přímá člověku, ale dokonání její jistá cesta smrti.
26 Robotnik pracuje dla siebie, bo usta pobudzają go [do tego].
Èlověk pracovitý pracuje sobě, nebo ponoukají ho ústa jeho.
27 Człowiek nikczemny wykopuje zło, a na jego wargach jakby ogień płonący.
Muž nešlechetný vykopává zlé, v jehožto rtech jako oheň spalující.
28 Człowiek przewrotny rozsiewa spory, a plotkarz rozdziela przyjaciół.
Muž převrácený rozsívá sváry, a klevetník rozlučuje přátely.
29 Człowiek gwałtowny zwabia swego bliźniego i wprowadza go na drogę niedobrą.
Muž ukrutný přeluzuje bližního svého, a uvodí jej na cestu nedobrou.
30 Mruga swymi oczami, by knuć podstępy; rusza wargami i popełnia zło.
Zamhuřuje oči své, smýšleje věci převrácené, a zmítaje pysky svými, vykonává zlé.
31 Siwa głowa [jest] koroną chwały, zdobywa się ją na drodze sprawiedliwości.
Koruna ozdobná jsou šediny na cestě spravedlnosti se nalézající.
32 Lepszy jest nieskory do gniewu niż mocarz, a kto panuje nad swym duchem, [jest lepszy] niż ten, kto zdobywa miasto.
Lepší jest zpozdilý k hněvu než silný rek, a kdož panuje nad myslí svou nežli ten, kterýž dobyl města.
33 Losy wrzuca się w zanadrze, ale całe rozstrzygnięcie ich zależy od PANA.
Do klínu umítán bývá los, ale od Hospodina všecko řízení jeho.
