Przysłów 15
1 Łagodna odpowiedź uśmierza zapalczywość, a przykre słowa wzniecają gniew.
Odgovor blag utišava gnjev, a rijeè prijeka podiže srdnju.
2 Język mądrych zdobi wiedzę, ale usta głupich tryskają głupotą.
Jezik mudrijeh ljudi ukrašava znanje, a usta bezumnijeh prosipaju bezumlje.
3 Oczy PANA są na każdym miejscu, upatrują złych i dobrych.
Oèi su Gospodnje na svakom mjestu gledajuæi zle i dobre.
4 Zdrowy język [jest] drzewem życia, a jego przewrotność [jest] zniszczeniem dla ducha.
Zdrav je jezik drvo životno, a opaèina s njega kršenje od vjetra.
5 Głupi gardzi pouczeniem swego ojca, a kto przyjmuje upomnienia, jest roztropny.
Lud se ruga nastavom oca svojega; a ko prima ukor, biva pametan.
6 W domu sprawiedliwego [jest] wielki dostatek, a w dochodach niegodziwego jest zamieszanie.
U kuæi pravednikovoj ima mnogo blaga; a u dohotku je bezbožnikovu rasap.
7 Wargi mądrych szerzą wiedzę, a serce głupich nie.
Usne mudrijeh ljudi siju znanje, a srce bezumnièko ne èini tako.
8 Ofiara niegodziwych budzi odrazę w PANU, [a] modlitwa prawych mu się podoba.
Žrtva je bezbožnièka gad Gospodu, a molitva pravednijeh ugodna mu je.
9 Droga niegodziwego wzbudza odrazę w PANU, a miłuje on tego, kto podąża za sprawiedliwością.
Gad je Gospodu put bezbožnikov; a ko ide za pravdom, njega ljubi.
10 Sroga kara [należy się] temu, kto zbacza z drogi, a kto nienawidzi upomnień, umrze.
Karanje je zlo onome ko ostavlja put; koji mrzi na ukor, umrijeæe.
Pakao je i pogibao pred Gospodom, akamoli srca sinova èovjeèijih. (Sheol h7585)
12 Szyderca nie miłuje tego, który go strofuje, ani nie pójdzie do mądrych.
Potsmjevaè ne ljubi onoga ko ga kori, niti ide k mudrima.
13 Radosne serce rozwesela twarz, [ale] gdy smutek w sercu, duch jest przygnębiony.
Veselo srce veseli lice, a žalost u srcu obara duh.
14 Serce rozumne szuka wiedzy, a usta głupich karmią się głupotą.
Srce razumno traži znanje, a usta bezumnijeh ljudi naslaðuju se bezumljem.
15 Wszystkie dni strapionego [są] złe, ale kto jest wesołego serca, ma nieustanną ucztę.
Svi su dani nevoljnikovi zli; a ko je vesela srca, na gozbi je jednako.
16 Lepiej [mieć] mało z bojaźnią PANA niż wielki skarb z kłopotem.
Bolje je malo sa strahom Gospodnjim nego veliko blago s nemirom.
17 Lepsza jest potrawa z jarzyn, gdzie miłość, niż tuczny wół, gdzie panuje nienawiść.
Bolje je jelo od zelja gdje je ljubav nego od vola ugojena gdje je mržnja.
18 Człowiek gniewny wszczyna kłótnie, a nieskory do gniewu łagodzi spory.
Èovjek gnjevljiv zameæe raspru; a ko je spor na gnjev, utišava svaðu.
19 Droga leniwego jest jak płot cierniowy, a ścieżka prawych jest wyrównana.
Put je lijenoga kao ograda od trnja, a staza je pravednijeh nasuta.
20 Mądry syn jest radością ojca, a człowiek głupi gardzi własną matką.
Mudar je sin radost ocu, a èovjek bezuman prezire mater svoju.
21 Głupota [jest] radością dla nierozumnego, a człowiek roztropny postępuje uczciwie.
Bezumlje je radost bezumniku, a razuman èovjek hodi pravo.
22 Gdzie nie ma rady, nie udają się zamysły; powiodą się zaś przy mnóstwie doradców.
Namjere se rasipaju kad nema savjeta, a tvrdo stoje gdje je mnogo savjetnika.
23 Człowiek cieszy się z odpowiedzi swoich ust, a słowo powiedziane we właściwym czasie jakże jest dobre!
Raduje se èovjek odgovorom usta svojih, i rijeè u vrijeme kako je dobra!
Put k životu ide gore razumnome da se saèuva od pakla ozdo. (Sheol h7585)
25 PAN zniszczy dom pysznych, a utwierdzi granicę wdowy.
Gospod raskopava kuæu ponositima, a meðu udovici utvrðuje.
26 Myśli złego budzą odrazę w PANU, a słowa czystych [są] przyjemne.
Mrske su Gospodu misli zle, a besjede èistijeh mile su.
27 Kto jest chciwy zysku, ściąga kłopoty na własny dom, a kto nienawidzi darów, będzie żył.
Lakomac zatire svoju kuæu, a ko mrzi na poklone živ æe biti.
28 Serce sprawiedliwego rozmyśla nad odpowiedzią, a usta niegodziwych tryskają złymi rzeczami.
Srce pravednikovo premišlja šta æe govoriti, a usta bezbožnièka rigaju zlo.
29 PAN jest daleko od niegodziwych, ale wysłuchuje modlitwy sprawiedliwych.
Daleko je Gospod od bezbožnijeh, a molitvu pravednijeh èuje.
30 Światło oczu rozwesela serce, a dobra wieść tuczy kości.
Vid oèinji veseli srce, dobar glas goji kosti.
31 Ucho, które słucha upomnienia życia, będzie mieszkać pośród mądrych.
Uho koje sluša karanje životno nastavaæe meðu mudrima.
32 Kto odrzuca karność, gardzi własną duszą, a kto przyjmuje upomnienie, nabiera rozumu.
Ko odbacuje nastavu, ne mari za dušu svoju; a ko sluša karanje, biva razuman.
33 Bojaźń PANA [jest] pouczeniem w mądrości, a pokora poprzedza chwałę.
Strah je Gospodnji nastava k mudrosti, i prije slave ide smjernost.
