Przysłów 14
1 Mądra kobieta buduje swój dom, a głupia burzy go własnymi rękami.
Мудрая жена устроит дом свой, а глупая разрушит его своими руками.
2 Kto postępuje w sposób prawy, boi się PANA, a przewrotny na swoich drogach gardzi nim.
Идущий прямым путем боится Господа; но чьи пути кривы, тот небрежет о Нем.
3 W ustach głupiego jest rózga pychy, a mądrych strzegą ich wargi.
В устах глупого - бич гордости; уста же мудрых охраняют их.
4 Gdzie nie ma wołów, żłób jest pusty, lecz dzięki sile wołów mnoży się obfitość zboża.
Где нет волов, там ясли пусты; а много прибыли от силы волов.
5 Wierny świadek nie kłamie, a fałszywy świadek mówi kłamstwa.
Верный свидетель не лжет, а свидетель ложный наговорит много лжи.
6 Szyderca szuka mądrości, a nie [znajduje], lecz rozumnemu wiedza [przychodzi] łatwo.
Распутный ищет мудрости, и не находит; а для разумного знание легко.
7 Odsuń się od głupiego, gdyż nie znajdziesz [u niego] warg rozumnych.
Отойди от человека глупого, у которого ты не замечаешь разумных уст.
8 Mądrość roztropnego [to] poznanie swojej drogi, a głupotą głupich [jest] oszustwo.
Мудрость разумного - знание пути своего, глупость же безрассудных - заблуждение.
9 Głupcy szydzą z grzechu, a u prawych [jest] przychylność.
Глупые смеются над грехом, а посреди праведных - благоволение.
10 Serce zna własną gorycz, a obcy nie wtrąca się w jego radość.
Сердце знает горе души своей, и в радость его не вмешается чужой.
11 Dom niegodziwych będzie zgładzony, a mieszkanie prawych zakwitnie.
Дом беззаконных разорится, а жилище праведных процветет.
12 Jest droga, która człowiekowi wydaje się słuszna, lecz końcem jej jest droga do śmierci.
Есть пути, которые кажутся человеку прямыми; но конец их - путь к смерти.
13 Nawet w śmiechu serce boleje, a końcem [takiej] wesołości [jest] smutek.
И при смехе иногда болит сердце, и концом радости бывает печаль.
14 Serce odstępcy nasyci się jego drogami, a dobry człowiek – swoimi.
Человек с развращенным сердцем насытится от путей своих, и добрый - от своих.
15 Prosty wierzy każdemu słowu, a roztropny zważa na swoje kroki.
Глупый верит всякому слову, благоразумный же внимателен к путям своим.
16 Mądry boi się i odwraca się od zła, ale głupi w swym szaleństwie jest pewny siebie.
Мудрый боится и удаляется от зла, а глупый раздражителен и самонадеян.
17 [Człowiek] porywczy popełnia głupstwa, a podstępny jest znienawidzony.
Вспыльчивый может сделать глупость; но человек, умышленно делающий зло, ненавистен.
18 Prości ludzie dziedziczą głupotę, a roztropni są koronowani wiedzą.
Невежды получают в удел себе глупость, а благоразумные увенчаются знанием.
19 Źli kłaniają się przed dobrymi, a niegodziwi u bram sprawiedliwego.
Преклонятся злые пред добрыми и нечестивые - у ворот праведника.
20 Ubogi jest znienawidzony nawet przez swego bliźniego, a bogaty ma wielu przyjaciół.
Бедный ненавидим бывает даже близким своим, а у богатого много друзей.
21 Kto gardzi swym bliźnim, ten grzeszy, a kto lituje się nad ubogimi, jest błogosławiony.
Кто презирает ближнего своего, тот грешит; а кто милосерд к бедным, тот блажен.
22 Czyż nie błądzą ci, którzy obmyślają zło? Ale miłosierdzie i prawda są z tymi, którzy obmyślają dobro.
Не заблуждаются ли умышляющие зло? не знают милости и верности делающие зло; но милость и верность у благомыслящих.
23 Każda praca [przynosi] pożytek, a [puste] słowa [prowadzą] do nędzy.
От всякого труда есть прибыль, а от пустословия только ущерб.
24 Koroną mądrych [jest ich] bogactwo, ale głupota głupich [pozostaje] głupotą.
Венец мудрых - богатство их, а глупость невежд глупость и есть.
25 Prawdomówny świadek ocala dusze, a fałszywy mówi kłamstwa.
Верный свидетель спасает души, а лживый наговорит много лжи.
26 W bojaźni PANA jest mocne zaufanie, a jego synowie będą mieć ucieczkę.
В страхе пред Господом - надежда твердая, и сынам Своим Он прибежище.
27 Bojaźń PANA jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.
Страх Господень - источник жизни, удаляющий от сетей смерти.
28 Liczny lud to chwała króla, a brak ludu to zguba władcy.
Во множестве народа - величие царя, а при малолюдстве народа беда государю.
29 Nieskory do gniewu jest bardzo roztropny, lecz porywczy wywyższa głupotę.
У терпеливого человека много разума, а раздражительный выказывает глупость.
30 Zdrowe serce jest życiem ciała, a zazdrość jest zgnilizną kości.
Кроткое сердце - жизнь для тела, а зависть - гниль для костей.
31 Kto gnębi ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a czci go ten, kto lituje się nad ubogim.
Кто теснит бедного, тот хулит Творца его; чтущий же Его благотворит нуждающемуся.
32 Niegodziwy zostaje wygnany z powodu swojego zła, a sprawiedliwy ma nadzieję [nawet] w [czasie] swojej śmierci.
За зло свое нечестивый будет отвергнут, а праведный и при смерти своей имеет надежду.
33 Mądrość spoczywa w sercu rozumnego, a [co jest] w sercu głupich, wychodzi na jaw.
Мудрость почиет в сердце разумного, и среди глупых дает знать о себе.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród, a grzech jest hańbą narodów.
Праведность возвышает народ, а беззаконие - бесчестие народов.
35 Król jest przychylny dla roztropnego sługi, lecz gniewa się [na tego], który [przynosi] hańbę.
Благоволение царя - к рабу разумному, а гнев его против того, кто позорит его.
