Przysłów 14
1 Mądra kobieta buduje swój dom, a głupia burzy go własnymi rękami.
Gudra sieva uztaisa savu namu, bet neprātniece to noposta pati savām rokām.
2 Kto postępuje w sposób prawy, boi się PANA, a przewrotny na swoich drogach gardzi nim.
Kas savā skaidrībā staigā, tas bīstas To Kungu; bet netiklais savā ceļā nebēdā par Viņu.
3 W ustach głupiego jest rózga pychy, a mądrych strzegą ich wargi.
Ģeķa mutē ir viņa lepnības rīkste, bet gudro lūpas viņus pasargā.
4 Gdzie nie ma wołów, żłób jest pusty, lecz dzięki sile wołów mnoży się obfitość zboża.
Kur vēršu nav, tur sile tīra; bet caur vēršu spēku nāk liela raža.
5 Wierny świadek nie kłamie, a fałszywy świadek mówi kłamstwa.
Patiess liecinieks nemelo, bet nepatiess liecinieks izverd melus.
6 Szyderca szuka mądrości, a nie [znajduje], lecz rozumnemu wiedza [przychodzi] łatwo.
Garzobis meklē gudrību un neatrod; bet prātīgam atzīšana nāk lēti.
7 Odsuń się od głupiego, gdyż nie znajdziesz [u niego] warg rozumnych.
Ej nost no ģeķa acīm; jo gudru valodu tu nedzirdēsi!
8 Mądrość roztropnego [to] poznanie swojej drogi, a głupotą głupich [jest] oszustwo.
Prātīga vīra gudrība ir šī, savu ceļu saprast; bet nejēgu ģeķība ir aloties.
9 Głupcy szydzą z grzechu, a u prawych [jest] przychylność.
Ģeķiem grēku upuris nelīdz, bet pie taisniem ir labpatikšana.
10 Serce zna własną gorycz, a obcy nie wtrąca się w jego radość.
Sirds pati vien zina savas sāpes, un cits neviens nenomana viņas prieku.
11 Dom niegodziwych będzie zgładzony, a mieszkanie prawych zakwitnie.
Bezdievīgo nams taps nopostīts, bet taisno būdiņa zaļos.
12 Jest droga, która człowiekowi wydaje się słuszna, lecz końcem jej jest droga do śmierci.
Dažs ceļš liekās iesākumā labs, savā galā ved nāvē.
13 Nawet w śmiechu serce boleje, a końcem [takiej] wesołości [jest] smutek.
Pat smejoties sirds brīžam sāp, un līksmība beidzās bēdās.
14 Serce odstępcy nasyci się jego drogami, a dobry człowiek – swoimi.
Kas atkāpjas, tā sirds baudīs savu darbu augļus, tāpat labs vīrs savus.
15 Prosty wierzy każdemu słowu, a roztropny zważa na swoje kroki.
Nejēga tic visu, bet prātīgais ņem vērā savus soļus.
16 Mądry boi się i odwraca się od zła, ale głupi w swym szaleństwie jest pewny siebie.
Gudrais bīstas un izsargās no ļauna, bet ģeķis ir kā uguns un drošs.
17 [Człowiek] porywczy popełnia głupstwa, a podstępny jest znienawidzony.
Ātras dusmas dara ģeķību, un niķainu cilvēku ienīst.
18 Prości ludzie dziedziczą głupotę, a roztropni są koronowani wiedzą.
Nesaprašu mantība ir ģeķība, bet prātīgo kronis atzīšana.
19 Źli kłaniają się przed dobrymi, a niegodziwi u bram sprawiedliwego.
Ļauniem jāklanās priekš labiem, un bezdievīgiem taisna vārtos.
20 Ubogi jest znienawidzony nawet przez swego bliźniego, a bogaty ma wielu przyjaciół.
Pat draugs nabagu ienīst, bet bagātiem mīlētāju daudz.
21 Kto gardzi swym bliźnim, ten grzeszy, a kto lituje się nad ubogimi, jest błogosławiony.
Kas pulgo savu tuvāko, grēko; bet svētīgs, kas par nabagu apžēlojās.
22 Czyż nie błądzą ci, którzy obmyślają zło? Ale miłosierdzie i prawda są z tymi, którzy obmyślają dobro.
Vai tad neceļā nekļūs, kas ļaunu perē? bet kam prāts uz labu, panāks žēlastību un uzticību.
23 Każda praca [przynosi] pożytek, a [puste] słowa [prowadzą] do nędzy.
Kur sviedriem strādā, tur kas atliek; bet kur vārdi vien, tur trūcība.
24 Koroną mądrych [jest ich] bogactwo, ale głupota głupich [pozostaje] głupotą.
Bagātība ir gudriem par kroni, bet nejēgu ģeķība paliek ģeķība.
25 Prawdomówny świadek ocala dusze, a fałszywy mówi kłamstwa.
Patiess liecinieks izpestī dvēseles, bet kas melus runā, ir blēdis.
26 W bojaźni PANA jest mocne zaufanie, a jego synowie będą mieć ucieczkę.
Tā Kunga bijāšanā ir liela drošība, un tā būs viņa bērniem par patvērumu.
27 Bojaźń PANA jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.
Tā Kunga bijāšana ir dzīvības avots, izsargāties no nāves valgiem.
28 Liczny lud to chwała króla, a brak ludu to zguba władcy.
Ķēniņa gods stāv ļaužu pulkā, bet ļaužu trūkums ir valdnieku vaidi.
29 Nieskory do gniewu jest bardzo roztropny, lecz porywczy wywyższa głupotę.
Lēnprātīgam liela gudrība, bet ātrais ir liels ģeķis.
30 Zdrowe serce jest życiem ciała, a zazdrość jest zgnilizną kości.
Lēna sirds ir miesas dzīvība, bet ātrs prāts ir puveši kaulos.
31 Kto gnębi ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a czci go ten, kto lituje się nad ubogim.
Kas nabagu nospiež, pulgo viņa Radītāju; bet kas par sērdieni apžēlojās, tas godā Dievu.
32 Niegodziwy zostaje wygnany z powodu swojego zła, a sprawiedliwy ma nadzieję [nawet] w [czasie] swojej śmierci.
Bezdievīgais pazūd savā postā, bet taisnais arī savā nāvē ir drošs,
33 Mądrość spoczywa w sercu rozumnego, a [co jest] w sercu głupich, wychodzi na jaw.
Prātīgo sirdī gudrība dus, bet ģeķu starpā tā parādās.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród, a grzech jest hańbą narodów.
Taisnība tautu paaugstina, bet grēks ir ļaužu posts.
35 Król jest przychylny dla roztropnego sługi, lecz gniewa się [na tego], który [przynosi] hańbę.
Tiklam kalpam ķēniņa žēlastība, bet viņa dusmas bezkaunīgam.
