Przysłów 14
1 Mądra kobieta buduje swój dom, a głupia burzy go własnymi rękami.
Elke wijze vrouw bouwt haar huis; maar die zeer dwaas is, breekt het af met haar handen.
2 Kto postępuje w sposób prawy, boi się PANA, a przewrotny na swoich drogach gardzi nim.
Die in zijn oprechtheid wandelt, vreest den HEERE; maar die afwijkt in zijn wegen, veracht Hem.
3 W ustach głupiego jest rózga pychy, a mądrych strzegą ich wargi.
In den mond des dwazen is een roede des hoogmoeds; maar de lippen der wijzen bewaren hen.
4 Gdzie nie ma wołów, żłób jest pusty, lecz dzięki sile wołów mnoży się obfitość zboża.
Als er geen ossen zijn, zo is de krib rein; maar door de kracht van den os is der inkomsten veel.
5 Wierny świadek nie kłamie, a fałszywy świadek mówi kłamstwa.
Een waarachtig getuige zal niet liegen; maar een vals getuige blaast leugens.
6 Szyderca szuka mądrości, a nie [znajduje], lecz rozumnemu wiedza [przychodzi] łatwo.
De spotter zoekt wijsheid, en er is gene; maar de wetenschap is voor den verstandige licht.
7 Odsuń się od głupiego, gdyż nie znajdziesz [u niego] warg rozumnych.
Ga weg van de tegenwoordigheid eens zotten mans; want gij zoudt bij hem geen lippen der wetenschap merken.
8 Mądrość roztropnego [to] poznanie swojej drogi, a głupotą głupich [jest] oszustwo.
De wijsheid des kloekzinnigen is zijn weg te verstaan; maar dwaasheid der zotten is bedriegerij.
9 Głupcy szydzą z grzechu, a u prawych [jest] przychylność.
Elke dwaas zal de schuld verbloemen; maar onder de oprechten is goedwilligheid.
10 Serce zna własną gorycz, a obcy nie wtrąca się w jego radość.
Het hart kent zijn eigen bittere droefheid; en een vreemde zal zich met deszelfs blijdschap niet vermengen.
11 Dom niegodziwych będzie zgładzony, a mieszkanie prawych zakwitnie.
Het huis der goddelozen zal verdelgd worden; maar de tent der oprechten zal bloeien.
12 Jest droga, która człowiekowi wydaje się słuszna, lecz końcem jej jest droga do śmierci.
Er is een weg, die iemand recht schijnt; maar het laatste van dien zijn wegen des doods.
13 Nawet w śmiechu serce boleje, a końcem [takiej] wesołości [jest] smutek.
Het hart zal ook in het lachen smart hebben; en het laatste van die blijdschap is droefheid.
14 Serce odstępcy nasyci się jego drogami, a dobry człowiek – swoimi.
Die afkerig van hart is, zal van zijn wegen verzadigd worden; maar een goed man van zich zelven.
15 Prosty wierzy każdemu słowu, a roztropny zważa na swoje kroki.
De slechte gelooft alle woord; maar de kloekzinnige merkt op zijn gang.
16 Mądry boi się i odwraca się od zła, ale głupi w swym szaleństwie jest pewny siebie.
De wijze vreest, en wijkt van het kwade; maar de zot is oplopende toornig, en zorgeloos.
17 [Człowiek] porywczy popełnia głupstwa, a podstępny jest znienawidzony.
Die haastig is tot toorn, zal dwaasheid doen; en een man van schandelijke verdichtselen zal gehaat worden.
18 Prości ludzie dziedziczą głupotę, a roztropni są koronowani wiedzą.
De slechten erven dwaasheid; maar de kloekzinnigen zullen zich met wetenschap kronen.
19 Źli kłaniają się przed dobrymi, a niegodziwi u bram sprawiedliwego.
De kwaden buigen voor het aangezicht der goeden neder, en de goddelozen voor de poorten des rechtvaardigen.
20 Ubogi jest znienawidzony nawet przez swego bliźniego, a bogaty ma wielu przyjaciół.
De arme wordt zelfs van zijn vriend gehaat; maar de liefhebbers des rijken zijn vele.
21 Kto gardzi swym bliźnim, ten grzeszy, a kto lituje się nad ubogimi, jest błogosławiony.
Die zijn naaste veracht, zondigt; maar die zich der nederigen ontfermt, die is welgelukzalig.
22 Czyż nie błądzą ci, którzy obmyślają zło? Ale miłosierdzie i prawda są z tymi, którzy obmyślają dobro.
Dwalen zij niet, die kwaad stichten? Maar weldadigheid en trouw is voor degenen, die goed stichten.
23 Każda praca [przynosi] pożytek, a [puste] słowa [prowadzą] do nędzy.
In allen smartelijken arbeid is overschot; maar het woord der lippen strekt alleen tot gebrek.
24 Koroną mądrych [jest ich] bogactwo, ale głupota głupich [pozostaje] głupotą.
Der wijzen kroon is hun rijkdom; de dwaasheid der zotten is dwaasheid.
25 Prawdomówny świadek ocala dusze, a fałszywy mówi kłamstwa.
Een waarachtig getuige redt de zielen; maar die leugens blaast, is een bedrieger.
26 W bojaźni PANA jest mocne zaufanie, a jego synowie będą mieć ucieczkę.
In de vreze des HEEREN is een sterk vertrouwen, en Hij zal Zijn kinderen een Toevlucht wezen.
27 Bojaźń PANA jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.
De vreze des HEEREN is een springader des levens, om af te wijken van de strikken des doods.
28 Liczny lud to chwała króla, a brak ludu to zguba władcy.
In de menigte des volks is des konings heerlijkheid; maar in gebrek van volk is eens vorsten verstoring.
29 Nieskory do gniewu jest bardzo roztropny, lecz porywczy wywyższa głupotę.
De lankmoedige is groot van verstand; maar die haastig is van gemoed, verheft de dwaasheid.
30 Zdrowe serce jest życiem ciała, a zazdrość jest zgnilizną kości.
Een gezond hart is het leven des vleses; maar nijd is verrotting der beenderen.
31 Kto gnębi ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a czci go ten, kto lituje się nad ubogim.
Die den arme verdrukt, smaadt deszelfs Maker; maar die zich des nooddruftigen ontfermt, eert Hem.
32 Niegodziwy zostaje wygnany z powodu swojego zła, a sprawiedliwy ma nadzieję [nawet] w [czasie] swojej śmierci.
De goddeloze zal heengedreven worden in zijn kwaad; maar de rechtvaardige betrouwt zelfs in zijn dood.
33 Mądrość spoczywa w sercu rozumnego, a [co jest] w sercu głupich, wychodzi na jaw.
Wijsheid rust in het hart des verstandigen; maar wat in het binnenste der zotten is, wordt bekend.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród, a grzech jest hańbą narodów.
Gerechtigheid verhoogt een volk, maar de zonde is een schandvlek der natien.
35 Król jest przychylny dla roztropnego sługi, lecz gniewa się [na tego], który [przynosi] hańbę.
Het welbehagen des konings is over een verstandigen knecht; maar zijn verbolgenheid zal zijn over dengene, die beschaamd maakt.
