Przysłów 13
1 Mądry syn [przyjmuje] pouczenie ojca, a szyderca nie słucha strofowania.
O filho sábio ouve a correção do pai; mas o escarnecedor não ouve a repreensão.
2 Człowiek będzie spożywać dobro z owocu swoich ust, a dusza przewrotnych [będzie spożywać] przemoc.
Do fruto da boca cada um comerá o bem, mas a alma dos prevaricadores comerá a violência.
3 Kto strzeże swych ust, strzeże swojej duszy; kto [szeroko] otwiera swe wargi, będzie zniszczony.
O que guarda a sua boca conserva a sua alma, mas o que dilata os seus lábios tem perturbação.
4 Dusza leniwego pragnie, a nic nie ma, a dusza pracowitych zostanie obficie nasycona.
A alma do preguiçoso deseja, e coisa nenhuma alcança, mas a alma dos diligentes se engorda.
5 Sprawiedliwy nienawidzi kłamliwego słowa, a niegodziwy staje się obrzydliwy i zhańbiony.
O justo aborrece a palavra de mentira, mas o ímpio se faz vergonha, e se confunde.
6 Sprawiedliwość strzeże tego, który postępuje uczciwie, a niegodziwość powala grzesznika.
A justiça guarda ao sincero de caminho, mas a impiedade transtornará o pecador.
7 Znajduje się taki, który czyni siebie bogatym, a nie ma nic; inny czyni siebie ubogim, choć ma wiele bogactw.
Há alguns que se fazem ricos, e não tem coisa nenhuma, e outros que se fazem pobres e tem muita fazenda.
8 Okupem za życie człowieka jest jego bogactwo, a ubogi nie słucha strofowania.
O resgate da vida de cada um são as suas riquezas, mas o pobre não ouve as ameaças.
9 Radośnie błyszczy światło sprawiedliwych, a pochodnia niegodziwych zgaśnie.
A luz dos justos alegra, mas a candeia dos ímpios se apagará.
10 Spór powstaje tylko dzięki pysze, a mądrość jest przy tych, co przyjmują radę.
Da soberba só provém a contenda, mas com os que se aconselham se acha a sabedoria.
11 Łatwo zdobyte bogactwo zmniejsza się, a kto je gromadzi [swą] ręką, pomnaża je.
A fazenda que procede da vaidade se diminuirá, mas quem a ajunta com a mão a aumentará.
12 Przedłużająca się nadzieja sprawia ból sercu, a spełnione pragnienie [jest] drzewem życia.
A esperança deferida enfraquece o coração, mas o desejo chegado é árvore de vida.
13 Kto gardzi słowem [Bożym], ten zginie, a kto się boi przykazania, dostanie nagrodę.
O que despreza a palavra perecerá, mas o que teme o mandamento será galardoado.
14 Prawo mądrego jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.
A doutrina do sábio é uma fonte de vida para se desviar dos laços da morte.
15 Prawdziwy rozum daje łaskę, a droga przewrotnych jest ciężka.
O bom entendimento dá graça, mas o caminho dos prevaricadores é áspero.
16 Każdy roztropny postępuje rozważnie, a głupi ujawnia głupotę.
Todo o prudente obra com conhecimento, mas o tolo espraia a sua loucura.
17 Niegodziwy posłaniec popada w zło, a wierny wysłannik jest lekarstwem.
O ímpio mensageiro cai no mal, mas o embaixador fiel é saúde.
18 Ubóstwo i hańba [spadną na] tego, który odrzuca karność, a kto szanuje upomnienia, dozna czci.
Pobreza e afronta virão ao que rejeita a correção, mas o que guarda a repreensão será venerado.
19 Spełnione pragnienie jest słodkie dla duszy, a odwrócenie się od zła budzi odrazę w głupcach.
O desejo que se cumpre deleita a alma, mas apartar-se do mal é abominável para os loucos.
20 Kto przestaje z mądrymi, będzie mądry, a towarzysz głupców będzie zniszczony.
O que anda com os sábios, ficará sábio, mas o companheiro dos tolos sofrerá severamente.
21 Nieszczęście ściga grzeszników, a sprawiedliwych [Bóg] nagrodzi dobrem.
O mal perseguirá aos pecadores, mas os justos serão galardoados com bem.
22 Dobry [człowiek] zostawia dziedzictwo dzieciom [swoich] dzieci, a majątek grzesznika jest zachowany dla sprawiedliwego.
O homem de bem deixa uma herança aos filhos de seus filhos, mas a fazenda do pecador se deposita para o justo.
23 Obfita żywność jest na roli ubogich, lecz i ta może niszczeć przez nieroztropność.
A lavoura dos pobres dá abundância de mantimento, mas alguns há que se consomem por falta de juízo.
24 Kto oszczędza swą rózgę, nienawidzi swego syna, a kto go kocha, karze w porę.
O que retém a sua vara aborrece a seu filho, mas o que o ama madruga a castiga-lo.
25 Sprawiedliwy je i syci swoją duszę, a żołądek niegodziwych cierpi niedostatek.
O justo come até fartar-se a sua alma, mas o ventre dos ímpios terá necessidade.
