Przysłów 13
1 Mądry syn [przyjmuje] pouczenie ojca, a szyderca nie słucha strofowania.
Ein weiser Sohn läßt sich den Vater züchtigen; aber ein Spötter gehorchet der Strafe nicht.
2 Człowiek będzie spożywać dobro z owocu swoich ust, a dusza przewrotnych [będzie spożywać] przemoc.
Der Frucht des Mundes geneußt man; aber die Verächter denken nur zu freveln.
3 Kto strzeże swych ust, strzeże swojej duszy; kto [szeroko] otwiera swe wargi, będzie zniszczony.
Wer seinen Mund bewahret, der bewahret sein Leben; wer aber mit seinem Maul herausfährt, der kommt in Schrecken.
4 Dusza leniwego pragnie, a nic nie ma, a dusza pracowitych zostanie obficie nasycona.
Der Faule begehrt und kriegt's doch nicht; aber die Fleißigen kriegen genug.
5 Sprawiedliwy nienawidzi kłamliwego słowa, a niegodziwy staje się obrzydliwy i zhańbiony.
Der Gerechte ist der Lüge feind; aber der Gottlose schändet und schmähet sich selbst.
6 Sprawiedliwość strzeże tego, który postępuje uczciwie, a niegodziwość powala grzesznika.
Die Gerechtigkeit behütet den Unschuldigen; aber das gottlose Wesen bringet einen zu der Sünde.
7 Znajduje się taki, który czyni siebie bogatym, a nie ma nic; inny czyni siebie ubogim, choć ma wiele bogactw.
Mancher ist arm bei großem Gut; und mancher ist reich bei seiner Armut.
8 Okupem za życie człowieka jest jego bogactwo, a ubogi nie słucha strofowania.
Mit Reichtum kann einer sein Leben erretten; aber ein Armer höret das Schelten nicht.
9 Radośnie błyszczy światło sprawiedliwych, a pochodnia niegodziwych zgaśnie.
Das Licht der Gerechten macht fröhlich; aber die Leuchte der Gottlosen wird auslöschen.
10 Spór powstaje tylko dzięki pysze, a mądrość jest przy tych, co przyjmują radę.
Unter den Stolzen ist immer Hader; aber Weisheit macht vernünftige Leute.
11 Łatwo zdobyte bogactwo zmniejsza się, a kto je gromadzi [swą] ręką, pomnaża je.
Reichtum wird wenig, wo man's vergeudet; was man aber zusammenhält, das wird groß.
12 Przedłużająca się nadzieja sprawia ból sercu, a spełnione pragnienie [jest] drzewem życia.
Die Hoffnung, die sich verzeucht, ängstet das Herz; wenn's aber kommt, das man begehret, das ist ein Baum des Lebens.
13 Kto gardzi słowem [Bożym], ten zginie, a kto się boi przykazania, dostanie nagrodę.
Wer das Wort verachtet, der verderbet sich selbst; wer aber das Gebot fürchtet, dem wird's vergolten.
14 Prawo mądrego jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.
Die Lehre des Weisen ist eine lebendige Quelle, zu meiden die Stricke des Todes.
15 Prawdziwy rozum daje łaskę, a droga przewrotnych jest ciężka.
Ein guter Rat tut sanft; aber der Verächter Weg bringt Wehe.
16 Każdy roztropny postępuje rozważnie, a głupi ujawnia głupotę.
Ein Kluger tut alles mit Vernunft; ein Narr aber breitet Narrheit aus.
17 Niegodziwy posłaniec popada w zło, a wierny wysłannik jest lekarstwem.
Ein gottloser Bote bringt Unglück; aber ein treuer Werber ist heilsam.
18 Ubóstwo i hańba [spadną na] tego, który odrzuca karność, a kto szanuje upomnienia, dozna czci.
Wer Zucht läßt fahren, der hat Armut und Schande; wer sich gerne strafen läßt, wird zu Ehren kommen.
19 Spełnione pragnienie jest słodkie dla duszy, a odwrócenie się od zła budzi odrazę w głupcach.
Wenn's kommt, das man begehret, das tut dem Herzen wohl; aber der das Böse meidet, ist den Toren ein Greuel.
20 Kto przestaje z mądrymi, będzie mądry, a towarzysz głupców będzie zniszczony.
Wer mit den Weisen umgehet, der wird weise; wer aber der Narren Geselle ist, der wird Unglück haben.
21 Nieszczęście ściga grzeszników, a sprawiedliwych [Bóg] nagrodzi dobrem.
Unglück verfolget die Sünder; aber den Gerechten wird Gutes vergolten.
22 Dobry [człowiek] zostawia dziedzictwo dzieciom [swoich] dzieci, a majątek grzesznika jest zachowany dla sprawiedliwego.
Der Gute wird erben auf Kindeskind aber des Sünders Gut wird dem Gerechten vorgesparet.
23 Obfita żywność jest na roli ubogich, lecz i ta może niszczeć przez nieroztropność.
Es ist viel Speise in den Furchen der Armen; aber die unrecht tun, verderben.
24 Kto oszczędza swą rózgę, nienawidzi swego syna, a kto go kocha, karze w porę.
Wer seiner Rute schonet, der hasset seinen Sohn; wer ihn aber liebhat, der züchtiget ihn bald.
25 Sprawiedliwy je i syci swoją duszę, a żołądek niegodziwych cierpi niedostatek.
Der Gerechte isset, daß seine Seele satt wird; der Gottlosen Bauch aber hat nimmer genug.
