Przysłów 13
1 Mądry syn [przyjmuje] pouczenie ojca, a szyderca nie słucha strofowania.
Syn moudrý přijímá cvičení otcovo, ale posměvač neposlouchá domlouvání.
2 Człowiek będzie spożywać dobro z owocu swoich ust, a dusza przewrotnych [będzie spożywać] przemoc.
Z ovoce úst každý jísti bude dobré, ale duše převrácených nátisky.
3 Kto strzeże swych ust, strzeże swojej duszy; kto [szeroko] otwiera swe wargi, będzie zniszczony.
Kdo ostříhá úst svých, ostříhá duše své; kdo rozdírá rty své, setření na něj přijde.
4 Dusza leniwego pragnie, a nic nie ma, a dusza pracowitych zostanie obficie nasycona.
Žádá, a nic nemá duše lenivého, duše pak pracovitých zbohatne.
5 Sprawiedliwy nienawidzi kłamliwego słowa, a niegodziwy staje się obrzydliwy i zhańbiony.
Slova lživého nenávidí spravedlivý, bezbožníka pak v ošklivost uvodí a zahanbuje.
6 Sprawiedliwość strzeże tego, który postępuje uczciwie, a niegodziwość powala grzesznika.
Spravedlnost ostříhá přímě chodícího po cestě, bezbožnost pak vyvrací hříšníka.
7 Znajduje się taki, który czyni siebie bogatym, a nie ma nic; inny czyni siebie ubogim, choć ma wiele bogactw.
Někdo bohatým se dělaje, nemá nic: zase někdo dělaje se chudým, má však statku mnoho.
8 Okupem za życie człowieka jest jego bogactwo, a ubogi nie słucha strofowania.
Výplata života člověku jest bohatství jeho, ale chudý neslyší domlouvání.
9 Radośnie błyszczy światło sprawiedliwych, a pochodnia niegodziwych zgaśnie.
Světlo spravedlivých rozsvětluje se, svíce pak bezbožných zhasne.
10 Spór powstaje tylko dzięki pysze, a mądrość jest przy tych, co przyjmują radę.
Samou toliko pýchou působí člověk svár, ale při těch, jenž užívají rady, jest moudrost.
11 Łatwo zdobyte bogactwo zmniejsza się, a kto je gromadzi [swą] ręką, pomnaża je.
Statek zle dobytý umenšovati se bude, kdož pak shromažďuje rukou, přivětší ho.
12 Przedłużająca się nadzieja sprawia ból sercu, a spełnione pragnienie [jest] drzewem życia.
Očekávání dlouhé zemdlívá srdce, ale žádost splněná jest strom života.
13 Kto gardzi słowem [Bożym], ten zginie, a kto się boi przykazania, dostanie nagrodę.
Kdož pohrdá slovem Božím, sám sobě škodí; ale kdož se bojí přikázaní, odplaceno mu bude.
14 Prawo mądrego jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.
Naučení moudrého jest pramen života, k vyhýbání se osídlům smrti.
15 Prawdziwy rozum daje łaskę, a droga przewrotnych jest ciężka.
Rozum dobrý dává milost, cesta pak převrácených jest tvrdá.
16 Każdy roztropny postępuje rozważnie, a głupi ujawnia głupotę.
Každý důmyslný dělá uměle, ale blázen rozprostírá bláznovství.
17 Niegodziwy posłaniec popada w zło, a wierny wysłannik jest lekarstwem.
Posel bezbožný upadá v neštěstí, jednatel pak věrný jest lékařství.
18 Ubóstwo i hańba [spadną na] tego, który odrzuca karność, a kto szanuje upomnienia, dozna czci.
Chudoba a lehkost potká toho, jenž se vytahuje z kázně; ale kdož ostříhá naučení, zveleben bude.
19 Spełnione pragnienie jest słodkie dla duszy, a odwrócenie się od zła budzi odrazę w głupcach.
Žádost naplněná sladká jest duši, ale ohavnost jest bláznům odstoupiti od zlého.
20 Kto przestaje z mądrymi, będzie mądry, a towarzysz głupców będzie zniszczony.
Kdo chodí s moudrými, bude moudrý; ale kdo tovaryší s blázny, setřín bude.
21 Nieszczęście ściga grzeszników, a sprawiedliwych [Bóg] nagrodzi dobrem.
Hříšníky stihá neštěstí, ale spravedlivým odplatí Bůh dobrým.
22 Dobry [człowiek] zostawia dziedzictwo dzieciom [swoich] dzieci, a majątek grzesznika jest zachowany dla sprawiedliwego.
Dobrý zanechává dědictví vnukům, ale zboží hříšného zachováno bývá spravedlivému.
23 Obfita żywność jest na roli ubogich, lecz i ta może niszczeć przez nieroztropność.
Hojnost jest pokrmů na rolí chudých, někdo pak hyne skrze nerozšafnost.
24 Kto oszczędza swą rózgę, nienawidzi swego syna, a kto go kocha, karze w porę.
Kdo zdržuje metlu svou, nenávidí syna svého; ale kdož ho miluje, za času jej tresce.
25 Sprawiedliwy je i syci swoją duszę, a żołądek niegodziwych cierpi niedostatek.
Spravedlivý jí až do nasycení duše své, břicho pak bezbožných nedostatek trpí.
